«Δεδομένα»...

Τις «ισχυρές προοπτικές για σταθερή ανάπτυξη» στην Ευρωζώνη παρουσίαζαν προχτές ΜΜΕ αλλά και οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, με αφορμή τις «εαρινές προβλέψεις» της Κομισιόν, εστιάζοντας βέβαια σε πλευρές που οι ίδιοι ιεραρχούν, όπως π.χ. τους «κινδύνους» που προκύπτουν στο έδαφος της καπιταλιστικής ανισομετρίας και των ενδοαστικών ανταγωνισμών, ή τις «καθυστερήσεις» στο κλείσιμο της «αξιολόγησης», που κόστισαν στους στόχους ανάκαμψης της εγχώριας οικονομίας για τη φετινή χρονιά κ.ο.κ. Μέσα βέβαια σε μια τέτοια κουβέντα, διέφυγαν τα «ψιλά» γι' αυτούς γράμματα, όπως π.χ. οι δηλώσεις του B. Ντομπρόβσκις πως η «αποκατάσταση της ισορροπίας» προϋποθέτει «αποφασιστικές μεταρρυθμίσεις σε όλη την Ευρώπη, από το άνοιγμα των αγορών προϊόντων και υπηρεσιών μέχρι τον εκσυγχρονισμό της αγοράς εργασίας και των συστημάτων Υγείας», οι νέες δηλαδή ανατροπές στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και το άνοιγμα πεδίων κερδοφορίας στο κεφάλαιο, που δρομολογούνται ενιαία και ανεξάρτητα από μνημόνια σε όλη την Ευρωζώνη. Λογικό βέβαια, αφού αυτά είναι τα μόνα «δεδομένα» της καπιταλιστικής ανάκαμψης...

Επικίνδυνα «συναπαντήματα»... 

 

«Συμφωνήσαμε ότι το κινεζικό όραμα για το "Δρόμο του Μεταξιού", αλλά και το ελληνικό όραμα να καταστεί η Ελλάδα περιφερειακός και διεθνής κόμβος μεταφορών, εμπορίου, Ενέργειας, τουρισμού, αλλά και πολιτισμού, αποτελούν δύο στρατηγικές, δύο οράματα που συμβαδίζουν και συναντώνται». Αυτά είπε ο πρωθυπουργός την Παρασκευή, πρώτη μέρα της επίσκεψής του στην Κίνα για τους στρατηγικούς στόχους του εγχώριου κεφαλαίου, που «συναντώνται» με αυτούς των κινεζικών επιχειρηματικών ομίλων. Αλλά δεν συναντώνται μόνο αυτοί οι στόχοι. Κατά τον Αμερικανό πρέσβη, ο στόχος της εγχώριας αστικής τάξης για Ελλάδα «ενεργειακό κόμβο» συναντάται με τα σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή. «Το σημαντικό για εμένα», είπε πρόσφατα, «είναι ότι οι χώρες μας έχουν συγκλίνοντα συμφέροντα για σταθερότητα στην Ανατολική Μεσόγειο». Οσο για το τι σημαίνουν για το λαό τα «συναπαντήματα» αυτά, καπιταλιστικών κρατών και κέντρων, γύρω από το τραπέζι των πλουτοπαραγωγικών πηγών και των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων και Ενέργειας, τα πολλά λόγια είναι φτώχεια: Μπορεί να ρίξει μια ματιά στην περιοχή που «καίγεται» από τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ή ζει με τον τρόμο της ιμπεριαλιστικής «ειρήνης» με το πιστόλι στον κρόταφο.

Συσκοτισμός

 

Δεν μπορεί να μείνει ασχολίαστος ο τρόπος με τον οποίο μερίδα του Τύπου παρουσίασε την τραμπούκικη επίθεση του Τζήμερου σε βάρος της περιφερειακής συμβούλου και στελέχους του ΚΚΕ. Για παράδειγμα, η εφημερίδα «Ειδήσεις» έβαλε τίτλο στο ρεπορτάζ «Επεισοδιακή συνεδρίαση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής», σαν να μην υπήρξε τραμπουκισμός από τον Τζήμερο και σαν μην είναι γνωστά τα κίνητρά του. Η εφημερίδα αποδίδει, μάλιστα, τα όσα γράφει σε ...καταγγελίες της Αλ. Μπαλού και στη συνέχεια παραθέτει μια μακροσκελή περιγραφή των γεγονότων από τον Τζήμερο, σύμφωνα με τη δική του εκδοχή. Αυτό που προκύπτει ως συμπέρασμα, είναι, ούτε λίγο - ούτε πολύ, ότι δεν μπορείς να βγάλεις άκρη για το ποιος έχει την ευθύνη, άρα «ό,τι έγινε έγινε». Με αυτήν την εκκωφαντική ουδετερότητα, στο όνομα της «αντικειμενικής» τάχα παρουσίασης των γεγονότων, κρύβονται οι ευθύνες, οι προθέσεις και ο αντικομμουνισμός του Τζήμερου, τον οποίο άλλωστε εξέφρασε και δημόσια στις τοποθετήσεις του. Αλλο παράδειγμα είναι η εφημερίδα «Δημοκρατία», γνωστή για τα αντικομμουνιστικά της αντανακλαστικά, η οποία γράφει στο πρωτοσέλιδό της: «"Τρελαμένος" ο Τζήμερος ξυλοκόπησε περιφερειακή σύμβουλο». Στις μέσα σελίδες αναρωτιέται αν είναι «απλώς γραφικός ή πλέον επικίνδυνος», αποσπώντας εντελώς τα γεγονότα από τα αντιδραστικά ιδεολογικά και πολιτικά κίνητρα του Τζήμερου...

Του κόβουν τη φόρα...

 

Μέτα τα πανηγύρια για την εκλογή Μακρόν, τον οποίο ανοιχτά στήριξαν οι κυρίαρχες αστικές πολιτικές δυνάμεις στη Γερμανία, τα πράγματα επανέρχονται στην «κανονικότητα» των αντιθέσεων που φύονται στο έδαφος της ανισομετρίας στην ΕΕ και των ανταγωνιστικών συμφερόντων, κυρίως ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία. Ετσι, πριν ακόμα ορκιστεί ο νέος Γάλλος Πρόεδρος, ο αντιπρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων (CDU/CSU), Μίχαελ Φουξ, ανέλαβε να απαντήσει σε ορισμένες από τις βασικές προεκλογικές δεσμεύσεις που ανέλαβε ο Μακρόν απέναντι στην αστική τάξη της χώρας του. Σε συνέντευξη στη γερμανική ραδιοφωνία, ο Φουξ σημείωσε ότι «τα περίφημα ευρωομόλογα είναι επί της ουσίας κοινοτικοποίηση κρατικών ομολόγων και αυτό δεν το θέλουμε, διότι ο καθένας πρέπει να έχει την ευθύνη για τα ομόλογά του. Δεν θέλουμε να αναλάβουμε ως Γερμανία την ευθύνη για τρίτους (...) Αλλωστε, δεν βοηθά και δεν πρόκειται να δώσει ώθηση στις μεταρρυθμίσεις στη Γαλλία. Η χώρα χρειάζεται μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, αυτό το γνωρίζει ο καθένας».

... πριν καν ορκιστεί

 

Σε άλλο σημείο αναφέρει: «Ο στόχος πρέπει να είναι η τήρηση των (δημοσιονομικών) κριτηρίων. Η Γερμανία (...) αποδεικνύει ότι όταν ασκείς μια συνετή δημοσιονομική πολιτική, τότε μειώνεται και η ανεργία». Και καταλήγει αναρωτώμενος ρητορικά: «Τι θα φέρει ο Ευρωπαίος υπουργός Οικονομικών; Εάν μπορεί να επιβάλει μέτρα για να παραμένουν οι χώρες σε μεταρρυθμιστική τροχιά, τότε έχει καλώς. Αλλά εάν υπάρχει μόνο για να φέρει την κοινοτικοποίηση του χρέους, τότε αυτό δεν μας βοηθά». Το μήνυμα εστάλη. Η προσπάθεια του γαλλικού κεφαλαίου να διαπραγματευτεί με τη Γερμανία ευνοϊκότερους όρους στη δημοσιονομική διαχείριση, προκειμένου να δημιουργηθούν καλύτερες προϋποθέσεις ανάκαμψης της κερδοφορίας του, θα αποδειχτεί ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση και με Μακρόν.

Ριζοσπάστης