Οπως πάντα...

Με πρωτοσέλιδα και μεγάλους τίτλους για τη «σαφή στήριξη του Προέδρου των ΗΠΑ για το χρέος», συνοδευόμενα από αναλύσεις για την «αλλαγή πλεύσης του ΔΝΤ», υποδέχτηκε τις συναντήσεις του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ ο «φιλοκυβερνητικός» Τύπος. Η χαρά τους δεν κρύβεται, αν και «θαμπώνει» κάπως από τις προβλέψεις για αναιμική ανάκαμψη και αβεβαιότητες, που ούτως ή άλλως υπάρχουν και ενισχύονται στην παγκόσμια οικονομία. Αλήθεια, όμως, ποιον αφορά αυτό το πανηγυρικό κλίμα μπροστά στην τρίτη «αξιολόγηση»; Σίγουρα όχι το λαό. Μια πιθανή διευθέτηση της αποπληρωμής του χρέους δεν θα διώξει από τις πλάτες του το βάρος των τεσσάρων μνημονίων. Ούτε θα επιστρέψουν τα κλεμμένα από τα ασφαλιστικά ταμεία και τους άλλους φορείς, που δόθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζικών ομίλων, την αποπληρωμή των δανειακών «υποχρεώσεων» κ.ά. Ούτε θα ανασταλούν οι στόχοι για τα «ματωμένα πλεονάσματα» στο διηνεκές, το Σύμφωνο Σταθερότητας, τα σχέδια για αναβάθμιση της ΟΝΕ, τα ευρωπαϊκά εξάμηνα. Αντίθετα, η όποια ελάφρυνση του χρέους αφορά την ανάγκη του αστικού κράτους να βρει «χώρο» και «χρήμα» για να στηρίξει την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων με φοροαπαλλαγές, εισφοροαπαλλαγές και κίνητρα. Οπως έγινε και στον προηγούμενο γύρο καπιταλιστικής συσσώρευσης, που έφερε την καπιταλιστική κρίση...

Κινητικότητα

 

Αναζωπυρώνεται το τελευταίο διάστημα σε διάφορα μέτωπα η κινητικότητα στα Βαλκάνια. Για παράδειγμα, μετά τις τοπικές εκλογές στην ΠΓΔΜ και την ενίσχυση του σοσιαλδημοκράτη Ζάεφ, η εκτίμηση των αστικών επιτελείων είναι ότι δημιουργείται κλίμα προσέγγισης με την Ελλάδα στο θέμα της ονομασίας και ότι τις επόμενες βδομάδες θα υπάρξει πρωτοβουλία από τον απεσταλμένο του ΟΗΕ. Αλλά και στην Αλβανία, τα «παιχνίδια» της κυβέρνησης Ράμα με το Κοσσυφοπέδιο από τη μια και τις μειονότητες από την άλλη, δεν περνάνε απαρατήρητα. Γράφεται μάλιστα ότι το ελληνικό ΥΠΕΞ αναμένεται άμεσα να αναλάβει πρωτοβουλία για διαπραγμάτευση εφ' όλης της ύλης, με δεδομένα τα κοινά ενδιαφέροντα Ελλάδας - Αλβανίας για τον αγωγό TAP, τη χάραξη ΑΟΖ κ.ά. Να μην ξεχνάμε επίσης ότι η Τουρκία διατηρεί προνομιακές σχέσεις με την Αλβανία, ενώ στο Κόσσοβο εδρεύει και η μεγαλύτερη ΝΑΤΟική βάση σε ευρωπαϊκό έδαφος. Αν στα παραπάνω προσθέσει κανείς τις διασκέψεις που οργανώθηκαν το τελευταίο διάστημα με συμμετοχή της Ελλάδας και άλλων κρατών της Βαλκανικής, για την εμπέδωση της «περιφερειακής ασφάλειας», μέσα από την ενίσχυση των ιμπεριαλιστικών δομών ΕΕ και ΝΑΤΟ, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε εξελίξεις, με πολλούς όμως «αστάθμητους παράγοντες», λόγω των ισχυρών ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που εκδηλώνονται στην ευρύτερη περιοχή. Οσο για την Ελλάδα, είναι φανερό ότι η κυβέρνηση αναλαμβάνει ρόλο και μάλιστα αναβαθμισμένο σε ό,τι αφορά τις προωθούμενες διευθετήσεις. Ρόλο για τον οποίο δεν έκρυψε την ικανοποίησή του και ο «διαβολικός αλλά ...για καλό» Πρόεδρος των ΗΠΑ, στην προχτεσινή συνάντηση με τον Αλ. Τσίπρα...

Λίστες

 

Αν ακούσει κανείς προσεκτικά αυτά που είπε ο πρωθυπουργός στη συνάντηση με τον Ντ. Τραμπ και στο άλλο χέρι κρατήσει τη «λίστα» με τα εφτά αιτήματα που εισηγήθηκε η ΝΔ για το ταξίδι στις ΗΠΑ, θα παίξει λίγο το «βρες τις διαφορές». Βέβαια, όσο και να ψάξει, δεν πρόκειται να βρει πολλές, γεγονός που προκαλεί υποψίες για το αν ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του έχουν τους ίδιους λογογράφους με τα στελέχη της ΝΔ. Δεν χρειάζεται όμως να καταφύγει κανείς στη συνωμοσιολογία. Τις «λίστες» που με ευλάβεια κουβαλούν στους χαρτοφύλακες και στις τσέπες τους, τις διαμορφώνουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που και οι δύο υπηρετούν. Αυτό βαφτίζουν «εθνικά υπεύθυνη στάση» και «συναίνεση πάνω στα εθνικά θέματα», καλώντας από κοινού το λαό να δεχτεί τους στόχους του κεφαλαίου σαν δικούς του και να βάλει το κεφάλι του στον «τορβά» των επικίνδυνων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών...

Τους τρέχουν τα σάλια... 

 

Ανάμεσα στους πολλούς που τους τρέχουν τα σάλια για την επίσκεψη Τσίπρα στις ΗΠΑ, ξεχωρίζουν οι ναζί της Χρυσής Αυγής. Τη Δευτέρα ο Κασιδιάρης έβλεπε «ιστορικές ευκαιρίες», την Τρίτη έλεγε ότι «η Ελλάδα μπορεί να αναβαθμίσει τη γεωπολιτική της θέση, εκμεταλλευόμενη τη διαμάχη ΗΠΑ - Τουρκίας» και την Τετάρτη ο αρχηγός τους διαπίστωνε ότι «τελικά κανένα κακό δεν βρήκε τον Τσίπρα από την εκλογή Τραμπ». Ολα αυτά γαρνιρισμένα με «σάλτσες», αλλά και με κλάψες περί πρωθυπουργού που δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά «γιατί προεκλογικά έβριζε τον Τραμπ» και που «έδωσε ό,τι του ζήτησαν αλλά δεν πήρε τίποτα». Τα τσιράκια του κεφαλαίου βλέπουν «ευκαιρίες» εκεί που βλέπουν κέρδη τα αφεντικά τους: Στα νταραβέρια με τις ΗΠΑ, στο μπάσιμο στους ανταγωνισμούς και στα σχέδια ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή, που ως γνωστόν δεν αναγνωρίζουν σύνορα στο Αιγαίο, στην «αξιοποίηση» από αμερικανικά μονοπώλια ενεργειακών πηγών και υποδομών της χώρας. Κι όσο για τα «παχιά» λόγια, σταματάνε στα «σύνορα» των κερδών των αφεντικών τους.

Υπηρεσίες

 

«Η εικόνα του πρωθυπουργού της αριστεράς να είναι στον Λευκό Οίκο, να καμαρώνει σαν "γύφτικο σκεπάρνι" και να λέει επί λέξει "η δυνατότητα της Αμερικής να παρεμβαίνει για το καλό είναι απαραίτητη", συμβάλλει καθοριστικά ώστε να τελειώσει οριστικά, στην Ελλάδα, όλη αυτή η περίοδος του αντι-αμερικανισμού, του αντι-ιμπεριαλισμού και όλων των άλλων ιδεολογιών που κρατούσαν την Ελλάδα πίσω επί δεκαετίες». Τάδε έφη Αδ. Γεωργιάδης, αντιπρόεδρος της ΝΔ. Βέβαια, ο «καημός» της ΝΔ είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, εφαρμόζοντας τη δική της πολιτική, της «παίρνει την μπουκιά από το στόμα». Αυτό, όμως, σε καμιά περίπτωση δεν την εμποδίζει να αξιοποιεί το «ξέπλυμα» των ΗΠΑ από τον ΣΥΡΙΖΑ, για να επιτεθεί στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα, εκμεταλλευόμενη τις υπηρεσίες που προσφέρει και σ' αυτόν τον τομέα η κυβέρνηση.

Ριζοσπάστης