«Με ποιον τρόπο μπορεί να εφαρμοστεί η πρότασή σας για επιτάξεις των ιδιωτικών κλινικών;» ρωτήθηκε σε συνέντευξή του ο πρώην υπουργός Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ Α. Ξανθός και απάντησε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ζητάει την «επίταξη όλων των ιδιωτικών κλινικών», κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι «καθυστέρησε να αξιοποιήσει δύο μεσαία ιδιωτικά θεραπευτήρια». Στην πραγματικότητα, προτείνει την επίσπευση της «επίταξης» που κάνει και η κυβέρνηση της ΝΔ, αποζημιώνοντας τους κλινικάρχες από την τσέπη του λαού και επενδύοντας στην καλή τους θέληση για τη διάθεση μερικών δεκάδων κρεβατιών, τώρα που έχουν πέσει και οι δουλειές. Θυμίζουμε ότι θέση του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια «λογική αύξηση» στην αποζημίωση των κλινικαρχών, με την προϋπόθεση να μη δοθεί όλο το κρατικό χρήμα στους ...μονοφαγάδες, αλλά να διαμοιραστεί «δίκαια» σε περισσότερους.
Παρόμοια ήταν η απάντηση και στην ερώτηση, «τι διαφορετικό θα έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ ως προς τους εμβολιασμούς;». Ο Α. Ξανθός ζητάει «άρση του καθεστώτος της πατέντας που προσφέρει υπερκέρδη στις κατασκευάστριες εταιρείες», ξορκίζοντας φυσικά την κατάργηση της πατέντας, ακριβώς για να προστατέψει τα κέρδη τους! Αντίθετα, ζητάει έναν άλλο τρόπο εφαρμογής της, με αποζημιώσεις και εξαγορές από τις κυβερνήσεις με λεφτά του λαού, ώστε η παραγωγή, άρα και τα κέρδη να διαμοιραστούν ...δίκαια σε περισσότερους ομίλους. Με τόση «δικαιοσύνη», λοιπόν, απέναντι στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων της Υγείας και του Φαρμάκου, καμιά εντύπωση δεν προκαλεί ότι ξεχωρίζει την ...«ηθικοποίηση του συστήματος» ως την πιο σημαντική «καινοτομία» της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για το «νέο ΕΣΥ», όπου οι πληρωμές από την τσέπη του λαού και οι συμπράξεις με τον ιδιωτικό τομέα συνεχίζουν να γνωρίζουν μεγάλες δόξες...
Τέτοιες μέρες πριν από δέκα χρόνια ξεκινούσε ο πόλεμος στη Συρία. Το φιτίλι άναψε με τη λεγόμενη «Αραβική Ανοιξη», που υποδαύλισαν ΗΠΑ και ΕΕ σε χώρες της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής, προωθώντας ένα συνολικότερο σχέδιο υπονόμευσης κυβερνήσεων και καθεστώτων της περιοχής για να διασφαλίσουν τα δικά τους συμφέροντα και να περιορίσουν την επιρροή των ανταγωνιστών τους, κυρίως της Ρωσίας και της Κίνας. Θυμίζουμε ότι τότε οι αστικές δυνάμεις και στη χώρα μας εκθείαζαν την «Αραβική Ανοιξη», με τον ΣΥΡΙΖΑ μάλιστα να μιλάει για «επανάσταση». Μέσα σε λίγους μήνες από την έναρξη των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων στη Συρία, που προβάλλονταν ως «αγώνας για τη δημοκρατία και την ελευθερία», όπως προηγουμένως στην Αίγυπτο, στη Λιβύη, στην Τυνησία και αλλού, η αντιπαράθεση με την κυβέρνηση Ασαντ πήρε ένοπλη μορφή, από τμήματα της αντιπολίτευσης που χρηματοδότησαν και στήριξαν οι ΗΠΑ, πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου και κράτη της ΕΕ. Η ιμπεριαλιστική επέμβαση περνούσε σε άλλο επίπεδο και η συνέχεια είναι γνωστή... Τον βρώμικο αυτό σχεδιασμό συνέδραμαν από την πρώτη στιγμή όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα, την ίδια ώρα που έχυναν κροκοδείλια δάκρυα για τους χιλιάδες πρόσφυγες, καταδικάζοντάς τους σε άθλιες συνθήκες διαβίωσης και σε διπλό εγκλωβισμό στα νησιά. Το συμπέρασμα μετά από δέκα χρόνια πολέμου είναι πια καθαρό: Τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και οι ανταγωνισμοί βυθίζουν τους λαούς σε δεινά και κινδύνους, και κανείς δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής. Η πάλη για απεμπλοκή απ' αυτούς τους σχεδιασμούς είναι αναγκαία όσο ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου