Ψηφίζεται αύριο στην Ολομέλεια της Βουλής
Η Συμφωνία κατατέθηκε ως νομοσχέδιο από το υπουργείο Εξωτερικών και φέρει τον τίτλο «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Γαλλικής Δημοκρατίας για την εγκαθίδρυση στρατηγικής εταιρικής σχέσης για τη συνεργασία στην άμυνα και την ασφάλεια».
Ο εισηγητής της ΝΔ, Μ. Λαζαρίδης, δίνοντας εξαρχής το στίγμα - την προσπάθεια της αστικής τάξης για αναβάθμιση των συμφερόντων της, μέσα και από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή - μίλησε για Συμφωνία «που θα λειτουργήσει ως πολλαπλασιαστής των ελληνικών συμφερόντων. Γιατί είναι μία Συμφωνία που βάζει τη χώρα μας στο επίκεντρο των εξελίξεων στον τομέα της ευρωπαϊκής ασφάλειας (...) που συμβάλλει στο να αποκαταστήσει η χώρα μας το γεωπολιτικό της αποτύπωμα», που «αναβαθμίζει την Ελλάδα από παρατηρητή σε ισχυρό παράγοντα, αμυντικό και διπλωματικό».
Αλλωστε, «ξεγυμνώνοντας» και τα περί Συμφωνίας και εξοπλισμών που έχουν να κάνει με την «άμυνα» της χώρας, ισχυρίστηκε πως «πρόκειται για κίνηση "ματ", που αφορά τους συσχετισμούς με την Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο, το Αιγαίο και το "θέατρο κρίσεων" της Μαύρης Θάλασσας, του Καυκάσου, του υπογαστρίου της Ρωσίας και της Υποσαχάριας Αφρικής», ενώ σε άλλο σημείο, αναφερόμενος στις φρεγάτες, τόνισε: «Αναβαθμίζουμε λοιπόν τον στόλο μας για πολλές δεκαετίες από τώρα, γεγονός που θα μας δώσει πολύ σημαντικές επιχειρησιακές δυνατότητες στο θέατρο της Ανατολικής Μεσογείου αλλά όχι μόνο».
Επιβεβαιώνοντας δε ότι η Συμφωνία έρχεται να λειτουργήσει συμπληρωματικά με τα υπόλοιπα ευρωατλαντικά σχέδια, σημείωσε ότι αυτή «πηγαίνει πέρα και πάνω από τις δεσμεύσεις συλλογικής υποστήριξης που υπάρχουν τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στις συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ενωσης - τις συμπληρώνει και τις ενισχύει» και ότι έρχεται «σε μία κρίσιμη χρονική στιγμή, όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες εξειδικεύουν τη νέα τους στρατηγική προτεραιότητα, που αφορά την παρουσία τους στη ζώνη του Ινδο-Ειρηνικού», στο πλαίσιο δηλαδή των αναδιατάξεων στον ευρωατλαντικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση Κίνας και Ρωσίας.
Αποτυπώνοντας άλλωστε και την «ομοφωνία» των αστικών κομμάτων στη στρατηγική αυτή, και καλώντας «να προσδώσουμε ένα περαιτέρω ποιοτικό χαρακτηριστικό σε αυτήν την εξαιρετική Συμφωνία, αυτό της εθνικής ομοψυχίας», αντέταξε στις υποτιθέμενες ενστάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την αποστολή στρατευμάτων στο Σαχέλ - τον δρόμο του οποίου ανοίγει διάπλατα η Συμφωνία - πως «αυτή η συνεργασία (...) εντάσσεται στο πλαίσιο των συμμαχικών δράσεων. Είναι σε αυτό το πλαίσιο, άλλωστε, που η χώρα μας έχει αποστείλει και διατηρεί δυνάμεις σε περιοχές όχι μόνο κοντινές, όπως το Κόσοβο, αλλά και αρκετά μακρινές, όπως η Σομαλία, το Μάλι και το Αφγανιστάν, δυνάμεις που διατηρήθηκαν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ».
Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, θέλοντας να δώσει πανηγυρικό τόνο για το κλείσιμο της Συμφωνίας και την επικύρωσή της από τη Βουλή, χρησιμοποίησε βαρύγδουπες εκφράσεις περί «τεράστιας εθνικής επιτυχίας», τόνισε δε ιδιαίτερα - απευθυνόμενος προς την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ- την ανάγκη να εκπεμφθεί «το μήνυμα της εθνικής ομοψυχίας γύρω από τους διακηρυγμένους και συμπεφωνημένους διαχρονικά εθνικούς στόχους» της αστικής τάξης, τους οποίους όπως είπε υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις.
Πρόσθεσε ότι η Συμφωνία «ενισχύει τη γεωστρατηγική θέση» της αστικής τάξης, ξεχωρίζοντας, πέρα από το σκέλος για τις φρεγάτες, τη «δέσμευση των πλευρών για παροχή βοήθειας και συνδρομής με όλα τα κατάλληλα μέσα, συμπεριλαμβανομένης και της χρήσης ένοπλης βίας». Τόνισε επίσης ότι «ποτέ η Ελλάδα δεν κατάφερε να υπογραφεί ανάλογης μορφής συμφωνία με μια τόσο ισχυρή χώρα, τη μόνη πυρηνική δύναμη στην ΕΕ, το μόνο μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας στην ΕΕ», κάνοντας χειροπιαστό πόσο επικίνδυνη είναι η Συμφωνία αυτή για τον λαό και πόσο πολύ τον εμπλέκει στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Παράλληλα, εντάσσοντας και εκείνος τη Συμφωνία στα ευρύτερα σχέδια της αστικής τάξης, που περνάνε μέσα από την ενεργότερη εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, αναφέρθηκε στις πάνω από 106 διμερείς συμφωνίες που έχει υπογράψει η κυβέρνηση της ΝΔ στο πλαίσιο αυτό. Ξεχώρισε αυτές που μετατρέπουν τη χώρα σε απέραντη βάση των ΗΠΑ, τις διμερείς με τις χώρες του Κόλπου και το Ισραήλ και εκείνες για τις «διευθετήσεις» στις ΑΟΖ με Ιταλία και Αίγυπτο.
Επιπλέον, ενόψει και των σημερινών διερευνητικών επαφών, αναφέρθηκε στη στάση της Τουρκίας, σημειώνοντας πάντως ότι η κυβέρνηση «δεν πάσχει από έναν τουρκοκεντρικό βαλκανικό επαρχιωτισμό. Η πολιτική μας δεν είναι αντίδραση στην Τουρκία. Εχουμε τον δικό μας σχεδιασμό, τον εθνικό σχεδιασμό».
Ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλος, μεταφέροντας τις θέσεις του κόμματός του στη Βουλή επανέλαβε ότι «έχουμε χαρακτηρίσει στρατηγικά ορθή την προσέγγιση της Ελλάδας και της Γαλλίας» διότι, όπως εξήγησε αναπαράγοντας όλη την επιχειρηματολογία της κυβέρνησης, η Γαλλία «υποστηρίζει τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης έναντι των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, προωθεί την ιδέα της ευρωπαϊκής κυριαρχίας», όπως είπε, παρουσιάζοντας ως θετικά τα σχέδια για τη δημιουργία ετοιμοπόλεμων τμημάτων της ΕΕ που θα πραγματοποιούν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις ανά τον κόσμο σε συντονισμό με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ή «αυτοτελώς» για τις ανάγκες των ευρωενωσιακών επιχειρηματικών ομίλων. Αυτά τα δολοφονικά σχέδια μάλιστα έσπευσε να παρουσιάσει ως «θέσεις που βρίσκονται εγγύτερα (...) σε αυτό που θα έπρεπε να επιδιώκουν οι προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης για το μέλλον της»!
Σ' αυτό το πλαίσιο διεκδίκησε την πατρότητα της συμφωνίας για τον ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως «αυτήν τη Συμφωνία διαπραγματευτήκαμε εμείς ήδη από την αρχή της θητείας μας», και χρέωσε στην κυβέρνηση μεγάλη καθυστέρηση, που εξαιτίας των «παλινωδιών», όπως είπε (κρύβοντας και το τι μεσολάβησε, π.χ. την παρέμβαση των ΗΠΑ), «μεγάλωσε το κόστος».
Απαίτησε δε από την κυβέρνηση να διορθώσει δύο «μελανά» σημεία στην κατά τ' άλλα καλή Συμφωνία, για να την υπερψηφίσει: Πρώτον, να υπάρξει «ρηματική διακοίνωση ώστε η Γαλλία να δηλώσει ότι θα παράσχει αρωγή στη χώρα μας και σε περίπτωση αμφισβήτησης της ΑΟΖ ή της υφαλοκρηπίδας της», θέλοντας να ενισχύσει τις αυταπάτες ότι ο λαός μπορεί να δει κάτι θετικό από τις συμφωνίες της αστικής τάξης και την εμπλοκή της στους ανταγωνισμούς. Δεύτερον, να υπάρξει «δεσμευτική δήλωση από την ελληνική κυβέρνηση για τη μη αποστολή δυνάμεων της χώρας μας εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου, στο Σαχέλ», αφού κατά τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Γ. Κατρούγκαλο είναι άλλο πράγμα «η συμμετοχή σε στρατιωτικές αποστολές της Γαλλίας εκεί που απλώς έχει συμφέροντα λόγω της παλαιάς της ιδιότητας ως αποικιακής δύναμης» και άλλο «η συμμετοχή μας σε προγράμματα της ΕΕ που πράγματι τα υποστηρίξαμε ως κυβέρνηση, στο πλαίσιο της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης»! Δηλαδή ...δεν είναι Γιάννης, είναι Γιαννάκης.
Το ΚΙΝΑΛ υπερψήφισε. Μάλιστα ο εισηγητής του, Ανδ. Λοβέρδος, όχι μόνο εκθείασε τη Συμφωνία, με κάποιες μικρές παρατηρήσεις, αλλά υπερθεμάτισε, αφού αποφάνθηκε προκλητικά ότι «δεν είναι πατριωτική στάση όποιος δεν ψηφίσει στη Συμφωνία, έστω και όπως είναι». Δίνοντάς του πληρωμένη απάντηση, ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ Γιώργος Μαρίνος επεσήμανε ότι όπως έχει αποδείξει η ίδια η ζωή, ο πατριωτισμός συνδέεται με την πάλη για τα λαϊκά - εργατικά συμφέροντα και όχι με τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών, της πλουτοκρατίας, με τους σχεδιασμούς και την εκχώρηση δικαιωμάτων στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες.
Υπέρ της συμφωνίας τάχθηκε και η Ελ. Λύση, με τον ειδικό της αγορητή Αντ. Μυλωνάκη να αναφέρεται στο πόσο θα βοηθήσει απέναντι στους «μεγάλους κινδύνους που αντιμετωπίζει η χώρα», ενώ κατά ψήφισε το ΜέΡΑ25, με τον ειδικό του αγορητή Κλ. Γρηγοριάδη να αναφέρει πως «ό,τι όπλα και να πάρετε, χωρίς εθνική κυριαρχία όλα τα όπλα αυτής της Γης είναι άχρηστα», σε μια προσπάθεια να βγάλει λάδι το εγχώριο κεφάλαιο και τη συμμετοχή του στους ανταγωνισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου