Στην Αυστραλία;

 

«Διακοπές ρεύματος στην Αυστραλία; Μα γίνονται αυτά τα πράγματα στον προηγμένο καπιταλιστικό κόσμο;» θα αναρωτηθεί κανείς, διαβάζοντας τα ρεπορτάζ που περιγράφουν την ανησυχία της αυστραλιανής κυβέρνησης για το ενδεχόμενο να μεγαλώσουν κι άλλο οι δυσκολίες στην τροφοδοσία της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ειδικά στην ανατολική ακτή, όπου ο χειμώνας δείχνει ήδη τα δόντια του και η ζήτηση είναι μεγαλύτερη. Οι αιτίες ποικίλλουν, αλλά όλες έχουν από πίσω τους το κυνήγι του κέρδους. Για παράδειγμα, η μεγαλύτερη ζήτηση από το εξωτερικό, εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία, έχει αυξήσει τις (πιο κερδοφόρες) εξαγωγές αυστραλιανού φυσικού αερίου και έχει περιορίσει τα αποθέματα στο εσωτερικό, που θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν για να αυξηθεί η παραγωγή και να καλυφθεί η ζήτηση. Επιπλέον, εταιρείες παραγωγής Ενέργειας εμφανίζονται απρόθυμες να παράξουν μεγαλύτερες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, εξαιτίας του πλαφόν που έθεσε το κράτος στο κόστος της μεγαβατώρας προκειμένου να συγκρατήσει τις τιμές λιανικής. Ολα αυτά, σε συνδυασμό με το αναγκαστικό κλείσιμο κάποιων μονάδων εξαιτίας βλαβών ή προγραμματισμένων εργασιών συντήρησης, έχουν φέρει πιο κοντά ένα ενδεχόμενο «μπλακάουτ» στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Κάπως έτσι, εμφανίζεται το εξής παράδοξο: Η Αυστραλία, μια από τις τρεις μεγαλύτερες παραγωγούς αερίου και άνθρακα, όπου το 71% της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται από ορυκτά καύσιμα, κινδυνεύει με διακοπές ρεύματος, τις οποίες θα πληρώσει βέβαια ο λαός. Οπως οι 8 εκατ. κάτοικοι της Νέας Νότιας Ουαλίας, που υποχρεώνονται ήδη να μένουν στο σκοτάδι δύο ώρες κάθε απόγευμα, για λόγους «εξοικονόμησης» ρεύματος. Τι να πει κανείς... Συμβαίνουν και στα καλύτερα (καπιταλιστικά) σπίτια.

Λάθος...

«Αν αναφερθούμε μοναδικά σε ένα θέμα, θα δημιουργηθούν λανθασμένες εντυπώσεις, λανθασμένες αποφάσεις. Αυτά είναι βαθιά θέματα, που χρειάζονται εξειδίκευση. Υπάρχουν πολλοί παράγοντες - νομικοί, πολιτικοί, ιστορικοί και γεωγραφικοί. Υπάρχουν οι δύο συναντήσεις, οι συνομιλίες που κάναμε στην Αθήνα και μία στην Αγκυρα για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Από τον κύριο υπουργό, τον ομόλογό μου, ζητώ να απαντήσει όσο πιο άμεσα γίνεται. Να συναντηθούν και να συνομιλήσουν οι ειδικοί, και αργότερα η πολιτική βούληση να κάνει αυτό που πρέπει». Αυτά είπε ο υπουργός Αμυνας της Τουρκίας λίγο πριν τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, ερωτηθείς για το ζήτημα της αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, και πρόσθεσε: «Είμαστε έτοιμοι να επιλύσουμε όλα μας τα προβλήματα με συνομιλίες και συναντήσεις. Ηδη υπάρχουν προσπάθειες που έχουν γίνει, όπως οι διερευνητικές επαφές, και θέλουμε να ολοκληρωθούν. Υπάρχουν τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης και οι συναντήσεις στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ».

... εντυπώσεις

Μπορεί οι δηλώσεις αυτές να μη βρήκαν τόση προβολή όση οι προκλήσεις της τουρκικής κυβέρνησης, ή να παρουσιάστηκαν απλά σαν «μπλόφα» ενόψει της Συνόδου του ΝΑΤΟ, αλλά πρόκειται για εξίσου αποκαλυπτική παρέμβαση: Δείχνουν ότι το ιμπεριαλιστικό παζάρι ανάμεσα στις αστικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκίας είναι σε πλήρη εξέλιξη, με πολλές από τις πλευρές του μάλιστα να έχουν ήδη συζητηθεί πίσω από κλειστές πόρτες. Δείχνουν επίσης ότι οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι «θερμού» επεισοδίου είναι η άλλη όψη του «διαλόγου» των ιμπεριαλιστών και των επιχειρούμενων συμφωνιών, που σε κάθε περίπτωση θα είναι και πάλι σε βάρος των λαών. Αλλά και ότι το τραπέζι των «διευθετήσεων» είναι στρωμένο φαρδιά - πλατιά από το ΝΑΤΟ, με τους αντίστοιχους «μηχανισμούς» έτοιμους να ενεργοποιηθούν για να διασφαλίσουν την «ευρωατλαντική συνοχή» απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Δείχνουν τέλος και κάτι ακόμα: Οτι μόνο η κοινή πάλη των δύο λαών, απέναντι στις αστικές τάξεις, στις κυβερνήσεις, στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, μπορεί να ακυρώσει τα επικίνδυνα σχέδιά τους. Παλεύοντας για την κοινωνία της πραγματικής ειρήνης και αλληλεγγύης, των αμοιβαία επωφελών σχέσεων, ενάντια στην ίδια τη μήτρα των πολέμων, των ανταγωνισμών, της εκμετάλλευσης, και στη μία και στην άλλη άκρη του Αιγαίου.

Ούτε ο Χουντίνι!

Κι όμως: Η «Εφημερίδα των Συντακτών» κατάφερε να εξαφανίσει το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ από το ρεπορτάζ της για τη μεγάλη προχτεσινή διαδήλωση στο Εφετείο, όπου ξεκίνησε σε δεύτερο βαθμό η δίκη της Χρυσής Αυγής. Ετσι, η εφημερίδα μπορεί να αφιερώνει ένα δισέλιδο στη δίκη και στο συλλαλητήριο, αλλά για κάποιο λόγο ...δεν είδε στην ανταπόκρισή της ούτε τους βουλευτές και τα άλλα στελέχη του ΚΚΕ που βρέθηκαν μέσα στη δικαστική αίθουσα, ούτε τη μαζική παρουσία σωματείων και εργαζομένων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ και διαδήλωσαν έξω από το Εφετείο. Οι επιλεκτικές αυτές ελλείψεις φανερώνουν μια ...προχωρημένη μυωπία της συγκεκριμένης εφημερίδας, αφού όποιος περνούσε έστω και τυχαία από τη συγκέντρωση, δύσκολα θα «έχανε» την πραγματική εικόνα. Δεν συζητάμε βέβαια για τη συμβολή συνδικαλιστών που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ στο να αποφασιστεί στάση εργασίας εκείνη τη μέρα από μεγάλες συνδικαλιστικές οργανώσεις και να διευκολυνθεί η συμμετοχή περισσότερων εργαζομένων στη διαδήλωση. Αυτή θάβεται επιμελώς. Ποιος ξέρει; Ισως εκεί στην «Εφημερίδα των Συντακτών» ζήλεψαν τον άσσο των εξαφανίσεων, Χουντίνι.

Ριζοσπάστης