Ποια τσέπη

«Δεν το θεωρώ λογικό να εξαντλείται η επιχειρηματολογία σε φορολογικούς συντελεστές και να μην κοιτάμε πραγματικά μέτρα μείωσης της φοροδιαφυγής» είπε στη συνέντευξή του ο διοικητής της ΤτΕ. Παρέθεσε μάλιστα και μια σειρά νούμερα, για να στοιχειοθετήσει την «ανάγκη» να «τρέξει» αμέσως μετά τις εκλογές ένας νέος γύρος φοροεπίθεσης στους μικροεπαγγελματίες, τον οποίο άλλωστε προαναγγέλλουν οι εαρινές συστάσεις της Κομισιόν και το Μεσοπρόθεσμο, οι δεσμεύσεις δηλαδή της επόμενης κυβέρνησης. Την ίδια ώρα, στο απυρόβλητο όλων διαδοχικά των κυβερνήσεων μένουν και ενισχύονται: Η «νόμιμη» φοροδιαφυγή για το μεγάλο κεφάλαιο, με απαλλαγές και χαριστικές ρυθμίσεις. Οι πάνω από 50 φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών και η κατοχυρωμένη στο Σύνταγμα φοροασυλία τους, που μόνο το ΚΚΕ απαιτεί να καταργηθεί. Οι αναβαλλόμενοι φόροι των τραπεζών που σκανδαλωδώς νομοθετήθηκαν και διατηρούνται σε ισχύ, από τις δεκάδες φοροαπαλλαγές στους επενδυτές και τους ομίλους. Η φοροαφαίμαξη των λαϊκών στρωμάτων, που με όλες τις κυβερνήσεις (και όλες τις «αξιωματικές αντιπολιτεύσεις») συνεχίζουν να πληρώνουν το 95% των φορολογικών εσόδων, όταν οι επιχειρηματικοί όμιλοι πληρώνουν μόλις το 5%. Τα ευκόλως εννοούμενα λοιπόν παραλείπονται από τις δηλώσεις του επικεφαλής της ΤτΕ: Ενα νέο φορο-σαφάρι του κράτους βρίσκεται στα σκαριά σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων. Γι' αυτό την επόμενη μέρα χρειάζεται ένα ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ. Για 100% λαϊκή αντιπολίτευση και στρατηγική αντιπαράθεση στην πολιτική όλων των άλλων κομμάτων, που συμφωνούν ότι ο λαός θα πληρώνει τους φόρους και τσακώνονται μόνο για το ποια τσέπη θα αδειάζουν.

Ξετσιπωσιά...

Ολόκληρο βίντεο ετοίμασε το προπαγανδιστικό επιτελείο της ΝΔ, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να επισκέπτεται προεκλογικά έναν πρώην άστεγο, που μέσα από κυβερνητικά προγράμματα βρήκε ένα κρεβάτι να κοιμάται. Το κράτος εμφανίζεται ως «από μηχανής θεός», που στηρίζει τάχα όσους δεν έχουν «πού την κεφαλήν κλίνη». Αλήθεια όμως: Πόσο θράσος και ξετσιπωσιά χρειάζεται για να παρουσιάζονται ως «σωτήρες» εκείνοι που με την πολιτική τους πετάνε χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά στον δρόμο; Εκείνοι που θωρακίζουν με τους νόμους τους τα κέρδη τραπεζών και funds, ανοίγοντας δρόμο για να βγουν στο σφυρί πάνω από 700.000 λαϊκά σπίτια τα επόμενα χρόνια; Εκείνοι που καταδικάζουν τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά να πληρώνουν δυο και τρεις δόσεις παραπάνω τον χρόνο, εξαιτίας της εκτόξευσης των επιτοκίων; Που με την πολιτική τους επιβαρύνουν τα νέα ζευγάρια με ένα μηνιάτικο για νοίκι;

... και κοροϊδία

Η άλλη πλευρά του νομίσματος, βέβαια, είναι οι ισολογισμοί των τραπεζών που ευημερούν, όπως και τα κέρδη για τους ομίλους του real estate. Αυτά δηλαδή που υπερασπίζονται με τους νόμους τους η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα, ορισμένα trolls του ΣΥΡΙΖΑ έχουν τα μούτρα να χαρακτηρίζουν ...υπερτιμημένο το σύνθημα του ΚΚΕ «ο λαός σώζει τον λαό», διαφημίζοντας αντ' αυτού το πρόγραμμά τους, που προστατεύει τάχα τη λαϊκή κατοικία, ενώ είναι βγαλμένο από τα πιο τρελά όνειρα των τραπεζών. Μ' αυτά και μ' αυτά, αποκαλύπτονται κι αποκαλύπτουν έναν ακόμα λόγο την επόμενη Κυριακή να κάνουν το βήμα περισσότεροι και να δυναμώσουν κι άλλο το ΚΚΕ. Για να είναι ο λαός ακόμα πιο δυνατός και με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές να κάνει κάθε μέρα πράξη το «μόνο ο λαός σώζει τα σπίτια του λαού», απέναντι στην πολιτική που υπηρετούν οι «μόνοι τους».

Κορόνα - γράμματα

Σύμφωνα με στοιχεία στον Τύπο, το 20% όσων εργάζονται ως «ντελιβεράδες» είναι άνω των 50 ετών. Στην πλειοψηφία τους αναζητούν σ' αυτήν τη δύσκολη και επικίνδυνη δουλειά «καταφύγιο» από την ανεργία, ειδικά σε τέτοια ηλικία, που είναι «απαγορευτική» για άλλα επαγγέλματα. Η επιβίωση τους αναγκάζει να παίζουν «κορόνα - γράμματα» τη ζωή τους, σε συνθήκες σωματικής και ψυχικής εξάντλησης, ενώ θα έπρεπε να κάνουν σχέδια για το πώς θα περάσουν τα χρόνια της σύνταξης. Αλλά και για τους νεότερους, η κατάσταση στον κλάδο γίνεται όλο και πιο ασφυκτική. Ευθύνεται γι' αυτό η «κανονικότητα» που έχουν διαμορφώσει με τους νόμους τους όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, διευρύνοντας διαρκώς την «ευελιξία» και την «ανταγωνιστικότητα» στην αγορά εργασίας. Αυτούς τους νόμους βάζουν στο στόχαστρο οι ντελιβεράδες και τα σωματεία τους, όπως έγινε με τις μεγάλες κινητοποιήσεις στην «e-food», στη «Wolt» κ.α. Για τους εργαζόμενους αυτούς, νεότερους και μεγαλύτερους, δεν αρκεί μόνο ο σεβασμός «πελατών και εργοδοσίας», όπως αναφέρει γλαφυρά το δημοσίευμα, επειδή διακινδυνεύουν την ασφάλειά τους για να μπορούν οι υπόλοιποι «να απολαμβάνουν μια μικρή πολυτέλεια». Διεκδικούν πάνω απ' όλα να δουλεύουν με ασφάλεια και αυτή να μη θεωρείται «κόστος» για την εργοδοσία. Να έχουν αξιοπρεπείς μισθούς και να μην πέφτουν διαρκώς στις νάρκες των νόμων που δίνουν το «ελεύθερο» να τους εκμεταλλεύονται όσο, όπως και όποτε βολεύει τα κέρδη της επιχείρησης. Ο αγώνας τους λοιπόν είναι αυτός που απαιτεί σεβασμό. Και προπάντων στήριξη και αλληλεγγύη, για να γυρνούν σώοι και αβλαβείς στο σπίτι τους.

 

Ριζοσπάστης