«Η Κομισιόν στις τελευταίες "κατευθυντήριες γραμμές" προς την Ελλάδα σημείωνε πως το σχέδιο φτάνει σε ένα σημείο όπου θα εξαρτάται όλο και περισσότερο από τις περιφερειακές και τοπικές αρχές, οι οποίες έχουν διοικητικές και εφαρμοστικές αδυναμίες. Γι' αυτό, υποστήριζε, θα απαιτηθούν συντονισμός και βοήθεια προς αυτές τις αρχές προκειμένου να υλοποιήσουν το σχέδιο». Αυτά έγραφε η «Καθημερινή» τις προάλλες, σχετικά με το αναθεωρημένο σχέδιο για το Ταμείο Ανάκαμψης. Να λοιπόν τι εννοούσε ο πρωθυπουργός στην ομιλία του στη Βουλή την Πέμπτη, όταν έλεγε ότι η - ούτως ή άλλως μηδαμινή - κρατική χρηματοδότηση σε δήμους και Περιφέρειες θα συνδεθεί πιο αποφασιστικά με την «αξιολόγηση» γύρω από την υλοποίηση των αντιδραστικών στόχων του αστικού κράτους, με τον «φερετζέ» μάλιστα της «προστασίας του περιβάλλοντος»! Ο δε επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ «το συζητούσε», αρκεί - όπως έλεγε - να αυξηθεί η χρηματοδότηση, προκειμένου να υλοποιείται πιο αποτελεσματικά η ίδια στρατηγική, που έχει στον «αφρό» τα συμφέροντα και τις «πράσινες» μπίζνες του κεφαλαίου και, γι' αυτό, στον πάτο τις λαϊκές ανάγκες. Αυτό εννοούν όταν μιλάνε για ανάπτυξη και οι εκλεκτοί τους σε δήμους και Περιφέρειες. Ο λαός μας μπορεί να κάνει τη διαφορά! Απέναντι σ' αυτόν τον συσχετισμό και την πολιτική που συνθλίβει τις ανάγκες του, να προτάξει το δικό του σχέδιο αντεπίθεσης, ενισχύοντας παντού τους συνδυασμούς της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Είναι πραγματικά ξεδιάντροπος ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση διαφημίζει τα επιπλέον βήματα που έγιναν επί των ημερών της για τη στήριξη της «πράσινης» κερδοφορίας, σε βάρος του περιβάλλοντος και του φυσικού πλούτου. Αποκορύφωμα ήταν η συζήτηση στη Βουλή την περασμένη Πέμπτη, όπου ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της Βουλής «έσκιζαν τα ρούχα τους» ότι δεν χρειάζεται πλέον να καεί ένα δάσος για να κατασκευαστεί ένα αιολικό πάρκο, αφού ο νόμος προβλέπει τέτοιες «στρατηγικές» επενδύσεις να γίνονται ακόμα και σε περιοχές ΝATURA! Για να απαντήσει δηλαδή σε όσους συνδέουν άμεσα τις φωτιές και τους εμπρησμούς με τις ανεμογεννήτριες, η κυβέρνηση διαλαλεί ότι δεν χρειάζεται πια να καεί ένα βουνό για να διευκολυνθεί μια επένδυση, αφού αυτή μπορεί να γίνει ακόμα και σε προστατευμένα οικοσυστήματα με τη βούλα του νόμου, που δεν αναγνωρίζει κανένα εμπόδιο στον σχεδιασμό της «πράσινης» ανάπτυξης για τα κέρδη.
Βέβαια, έχει κι άλλη σκοπιμότητα η «σημαία» που σηκώνει η κυβέρνηση με αφορμή τις πυρκαγιές, πέρα από το να δημιουργήσει ένα βολικό σκιάχτρο συνωμοσιολογίας, για να κρύψει πίσω από εκεί τις ευθύνες της: Παρουσιάζει το δάσος και γενικά το περιβάλλον ως αδιαμφισβήτητο και νομικά κατοχυρωμένο πεδίο επιχειρηματικής δράσης, που δεν περιλαμβάνει βέβαια μόνο την Ενέργεια αλλά και επενδύσεις σε άλλους τομείς, στο πλαίσιο της εμπορευματοποίησης της γης και των χρήσεών της προς όφελος του κεφαλαίου. Για την Ιστορία, πάντως, η εγκληματική νομοθεσία σε βάρος του περιβάλλοντος δεν επιτρέπει μόνο την εγκατάσταση ΑΠΕ παντού, αλλά ακόμα και στα καμένα, που κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέα, επιτρέπεται πλέον να γίνονται τέτοιες επενδύσεις, που χαρακτηρίζονται «στρατηγικής» και «εθνικής» σημασίας. Δηλαδή, είτε χλωρά είτε ξερά, όλα στη «φωτιά» της κερδοφορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου