Γυρνάει

 

«Κάθε Ελληνας υπουργός Οικονομικών ξεκινά με μερικά γκολ από τα αποδυτήρια (είναι) ... η εξυπηρέτηση του χρέους ... οι αμυντικές δαπάνες, δηλαδή φρεγάτες, αεροπλάνα, στοιχίζουν, από κάπου πρέπει να βρεθούν, ... το τρίτο είναι οι συντάξεις». Ετσι απάντησε χτες ο υπουργός Οικονομικών στο ερώτημα γιατί η κυβέρνηση δεν καταργεί τον ΦΠΑ και τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα, όπως διεκδικούν εκατοντάδες σωματεία και φορείς, κι όπως έχει ζητήσει με προτάσεις νόμου το ΚΚΕ. «Κάρφωσε» έτσι τους πραγματικούς λόγους πίσω από την άρνησή τους, που καμία σχέση δεν έχουν με την «αναποτελεσματικότητα του μέτρου», όπως τσαμπουνάνε. Ισα ίσα που η φοροληστεία του λαού, με άμεσους και έμμεσους φόρους, αποτελεί προϋπόθεση για να στέκονται «στο ύψος τους» οι ΝΑΤΟικές δαπάνες, αλλά και οι φοροαπαλλαγές και τα προνόμια των επιχειρηματικών ομίλων. Οσο για τις συντάξεις, γελάνε κι οι πέτρες με την «ευαισθησία» των κυβερνήσεων που τις πετσόκοψαν, ενώ σήμερα συνεχίζουν να λεηλατούν τα Ταμεία, παίζοντας τις εισφορές των ασφαλισμένων στον χρηματιστηριακό τζόγο. Απ' όπου κι αν το πιάσει κανείς, οι εργαζόμενοι και ο λαός ξεκινάνε με «γκολ απ' τα αποδυτήρια» στο πλαίσιο του σάπιου συστήματος, που «υπεράνω όλων» έχει το καπιταλιστικό κέρδος και την εξυπηρέτηση του. Γι' αυτό και το «ματς» γυρνάει μόνο με οργάνωση κι αγώνα για αυξήσεις μισθών και συντάξεων, στοχεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, την καπιταλιστική κερδοφορία κι όσους την υπηρετούν.

Δέκα χρόνια

Δέκα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος απ' όταν θεσπίστηκε το Εκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Χώρων, το γνωστό «χαράτσι της ΔΕΗ», που μόνο «έκτακτο» δεν ήταν, αφού τα νοικοκυριά συνεχίζουν να το πληρώνουν ως ΕΝΦΙΑ. Το μνημονιακό αυτό μέτρο επιβεβαιώνει ότι τα χαράτσια και οι νόμοι που ψηφίστηκαν την περίοδο 2010 - 2019 απ' όλες τις κυβερνήσεις των ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ ήρθαν για να μείνουν, κάνοντας αφόρητη τη ζωή του λαού. Ετσι και ο ΕΝΦΙΑ, που όλοι έλεγαν ότι θα καταργήσουν, αλλά κατέληξε να είναι μόνιμος και από τους πιο ληστρικούς φόρους. Οπως προκύπτει μάλιστα από τα στατιστικά στοιχεία, την περίοδο 2018 - 2023, δηλαδή επί ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αυξήθηκαν κατά 220.000 τα λαϊκά σπίτια που πληρώνουν αυτό το άδικο χαράτσι, αφού η απογείωση των αντικειμενικών τιμών στα ακίνητα παρέσυρε και τα κριτήρια, με τα οποία δίνονταν πλήρης απαλλαγή ή έκπτωση από τον ΕΝΦΙΑ σε ορισμένες κατηγορίες νοικοκυριών. Αντί δηλαδή να καταργηθεί για όλους, το χαράτσι «απλώνεται» σε περισσότερους και προστίθεται στις βδέλλες που ρουφάνε το λαϊκό εισόδημα. Οσο για τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης ότι έχει μειωθεί η συνολική επιβάρυνση απ' τον ΕΝΦΙΑ, τα στοιχεία της ΑΑΔΕ την διαψεύδουν με πάταγο, καθώς από το 2021 στο 2022 υπήρξε αύξηση των εσόδων για το κράτος κατά 8 εκατ. ευρώ περίπου. Προφανώς και από τη ...«διεύρυνση της φορολογικής βάσης» με όσα φτωχά νοικοκυριά δεν πλήρωναν και τώρα πληρώνουν. Οπως και να 'χει, κρατικά χαράτσια και ακρίβεια μετατρέπουν σε «ατμό» το εισόδημα του λαού, κάνοντας ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, πραγματική ανακούφιση από την ακρίβεια.

Αμίμητα

Ακόμα και το αμίμητο επιχείρημα, που θυμίζει κάτι γραφικότητες τύπου Σώρρα, ότι με την αναβάθμιση στην επενδυτική βαθμίδα, η ελληνική οικονομία εξασφαλίζει πρόσβαση σε ...κεφάλαια ύψους 28 τρισ. ευρώ (!) επιστράτευσαν η κυβέρνηση και τα προπαγανδιστικά επιτελεία της. Μια «αναβάθμιση» που ο λαός έχει πληρώσει πολλαπλά, αφού στηρίζεται στα γνωστά προαπαιτούμενα του δημοσιονομικού ξεζουμίσματος, της φορομπηξίας, της ανταγωνιστικότητας, των μισθών πείνας και ανασφάλειας. Οχι τυχαία άλλωστε τα «πανηγύρια» αυτά πάνε μαζί με την κλιμάκωση της επίθεσης στους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους. Για παράδειγμα, σε ένα από τα διθυραμβικά άρθρα για την «επενδυτική βαθμίδα», ως «βαρίδι» παρουσιάζονται οι εργαζόμενοι της ΛΑΡΚΟ, επειδή συνεχίζουν να διεκδικούν το δικαίωμα στη δουλειά, την ώρα που το κράτος και οι επενδυτές - «κοράκια» παζαρεύουν τον τεράστιο πλούτο της επιχείρησης. Οι ίδιοι δηλαδή οι εργαζόμενοι, που βιώνουν την απαξίωση της δουλειάς τους, που αγωνιούν για τις θέσεις εργασίας ενόψει της παραπέρα ιδιωτικοποίησης, που πληρώνουν το «μάρμαρο» της αναβάθμισης της οικονομίας, στοχοποιούνται κι από πάνω επειδή απλά ...υπάρχουν! Πράγματι λοιπόν μιλάμε για «δύο Ελλάδες», όπως τις εντοπίζει το άρθρο των «Νέων»: Από τη μία, του «πάρε ό,τι θες επενδυτή» και των γελοιοτήτων για τα 28 τρισ. ευρώ και, από την άλλη, η σκληρή πραγματικότητα για τα εργατικά - λαϊκά στρώματα που φορτώνονται με ασήκωτα βάρη για τις «βαθμίδες» και τη θωράκιση της οικονομίας.

Ασπίδα

Ως «αμερικανική ασπίδα» παρουσιάζεται η συμφωνία όπου κατέληξαν η αμερικανική «Chevron» με την κυβέρνηση της Κύπρου, για εξαγωγή αερίου από το κοίτασμα «Αφροδίτη». Μάλιστα, ο Κύπριος Πρόεδρος έκανε τις ανακοινώσεις από το κατάστρωμα αμερικανικού πολεμικού πλοίου που ελλιμενίζεται στην Κύπρο, λέγοντας πως η παρουσία των Αμερικανών «καταδεικνύει το γεγονός ότι οι σχέσεις μας βρίσκονται τόσο ψηλά όσο ποτέ προηγουμένως». Τα περί «ασπίδας» τα 'χουμε ξανακούσει ακριβώς στο ίδιο μέρος πριν από 10 χρόνια περίπου, όταν έμπαινε μπροστά το σχήμα 3+1 με το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, για να «τρέξουν» τα ενεργειακά σχέδια στην Ανατ. Μεσόγειο. Το πόση ...«ασπίδα» έπεσε από τότε στην Κύπρο και σε όλη την περιοχή, ούτε που λέγεται! Από τη «Γαλάζια Πατρίδα» και το τουρκολιβυκό σύμφωνο, ως τις συνεχείς παραβιάσεις των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου από την Τουρκία, και από τις πιέσεις που εντάθηκαν στον κυπριακό λαό να αποδεχτεί διχοτομικά σχέδια, ως την εγκατάσταση αμερικανικών και γαλλικών δυνάμεων, που προκαλούν την αντίδραση αντίπαλων ιμπεριαλιστικών κέντρων, οι ανταγωνισμοί για τα ενεργειακά και ΝΑΤΟικά σχέδια αποτελούν μαγνήτη κινδύνων και «επιταχυντές» για διχοτομικές «λύσεις» όλων των αποχρώσεων. Σαν αυτές που αναθερμαίνονται τώρα από διάφορες πλευρές, στο όνομα τού να «απελευθερωθεί» η εξόρυξη και εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην Ανατ. Μεσόγειο από τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου.

 

Ριζοσπάστης