Συντηρητικοί και Σοσιαλδημοκράτες διαπραγματεύονται να συνεχιστεί ο «μεγάλος συνασπισμός» με τους Φιλελεύθερους
Για την φον ντερ Λάιεν η Μελόνι δεν είναι και τόσο ...ακροδεξιά |
Οπως αναφέρει η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ,«το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σε διάφορες χώρες αποτυπώνει σε ένα βαθμό τη δυσαρέσκεια ευρύτερων εργατικών-λαϊκών δυνάμεων απέναντι στις πολιτικές της ΕΕ - ως συνέχεια και αντίστοιχων μαζικών κινητοποιήσεων - και αποτυπώθηκε με την καταψήφιση κυβερνήσεων και κομμάτων, π.χ. Γερμανία, Γαλλία κ.λπ., που πρωτοστατούν στην υλοποίηση αντιλαϊκών στρατηγικών επιλογών της ΕΕ.
Τέτοιες επιλογές είναι για παράδειγμα η στήριξη του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία στον ανταγωνισμό με τη Ρωσία ή η πολιτική της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης", τις συνέπειες των οποίων πληρώνουν ακριβά οι ευρωπαϊκοί λαοί. Βεβαίως, είναι ζητούμενο αυτή η διαμαρτυρία να αποκτήσει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και να μην εγκλωβίζεται στους ανταγωνισμούς μεταξύ τμημάτων του κεφαλαίου και αστικών πολιτικών δυνάμεων.
Σε μια περίοδο, μάλιστα, που η ΕΕ δείχνει ακόμη περισσότερο τον αντιδραστικό της χαρακτήρα, ειδικά η στάση των λεγόμενων "αριστερών" κομμάτων ως υμνητών της ΕΕ σε διάφορες χώρες αφήνει εργατικές - λαϊκές μάζες εκτεθειμένες στην ψευδεπίγραφη "αντισυστημική" και "αντι-ΕΕ" ρητορεία ακροδεξιών και εθνικιστικών μορφωμάτων. Αναδεικνύεται για μια ακόμη φορά η επιτακτική ανάγκη της ανασύνταξης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος στην Ευρώπη και παγκόσμια, η ενίσχυση της διεθνιστικής αλληλεγγύης».
Συντηρητικοί και Σοσιαλδημοκράτες αυξάνουν και διατηρούν τις δυνάμεις τους, τα εθνικιστικά - ακροδεξιά κόμματα ενισχύθηκαν σχεδόν σε όλες τις χώρες, ωστόσο δεν συγκροτούν ενιαία ευρωκοινοβουλευτική ομάδα, ενώ μεγάλοι χαμένοι είναι οι Πράσινοι και οι Φιλελεύθεροι. Σύμφωνα με τα τελικά αποτελέσματα, ο καταμερισμός των 720 εδρών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (από 705 έδρες του απερχόμενου) διαμορφώνεται ως εξής:
- Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΡΡ) παραμένει η μεγαλύτερη ευρωομάδα, με 189 έδρες (+13).
- Στη δεύτερη θέση παραμένουν οι Σοσιαλδημοκράτες (S&D) με 135 έδρες (-4).
- Στην τρίτη θέση η «φιλελεύθερη» ομάδα Renew - με συμμετοχή κομμάτων όπως του Γάλλου Προέδρου, Εμ. Μακρόν - με 79 έδρες, καταγράφοντας όμως σημαντική μείωση (-23 έδρες).
- Ακολουθεί η ομάδα Ευρωπαίων Συντηρητικών και Ρεφορμιστών (ECR) - όπου συμμετέχει το κόμμα της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζ. Μελόνι - με 76 έδρες (+7).
- Στην πέμπτη θέση, ενισχυμένη, βρίσκεται η εθνικιστική - ακροδεξιά ομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ID), όπου συμμετέχει το κόμμα της Μ. Λεπέν, με 58 έδρες (+9).
- Μεγάλες απώλειες καταγράφει η ομάδα των Πρασίνων / Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία (Greens / EFA), με 53 έδρες (-18).
- Η ομάδα «Αριστερά» εμφανίζεται με 39 έδρες (+2).
- 45 έδρες καταλαμβάνουν κόμματα που δεν εντάσσονται σε κάποια ευρωομάδα. Ακόμη 46 έδρες καταγράφονται για μεμονωμένους υποψηφίους και όσους δεν έχουν ακόμα καταχωρηθεί σε κάποια πολιτική ομάδα.
Η συμμετοχή ξεπέρασε το 51% των 360 εκατ. ψηφοφόρων, σημειώνοντας μικρή άνοδο σε σχέση με το 2019.
Μπορεί στην Ελλάδα και στα υπόλοιπα κράτη - μέλη τα κόμματά τους να εμφανίζονται ως ορκισμένοι αντίπαλοι, που τους χωρίζει «χάος», στην Ευρωβουλή όμως οι Συντηρητικοί του ΕΛΚ μαζί με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους της ομάδας Renew Europe αποτελούν ενιαίο μπλοκ, την επονομαζόμενη και «συμμαχία των κεντρώων δυνάμεων».
Οπως δήλωσε και η απερχόμενη πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και εκ νέου υποψήφια, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, θα απευθυνθεί - εκτός από τους Συντηρητικούς, από τους οποίους προέρχεται - στους Σοσιαλδημοκράτες και τους Φιλελεύθερους στις Βρυξέλλες για να στηρίξουν την υποψηφιότητά της.
«Συνεργάστηκαν καλά μαζί μας κατά την προηγούμενη θητεία», είπε, αναγνωρίζοντας ότι οι διαφορές σε βασικές οικονομικές, γεωπολιτικές, μεταναστευτικές κατευθύνσεις είναι ανύπαρκτες και οι όποιες «αποχρώσεις» σχετίζονται με τα ξεχωριστά «εθνικά» συμφέροντα των καπιταλιστικών κρατών και κυβερνήσεων.
Από θέση ισχύος το ΕΛΚ διατηρεί το προνόμιο της επιλογής στη δημιουργία συμμαχιών, καθώς θα μπορούσε να ενταχθεί για άλλη μια φορά σε έναν μεγάλο συνασπισμό με τους Σοσιαλιστές και τους Φιλελεύθερους, αλλά θα μπορούσε επίσης να διαπραγματευτεί ορισμένα ζητήματα με κόμματα που τοποθετούνται «πιο δεξιά».
Το 2019 η φον ντερ Λάιεν εξελέγη με ψήφους από το ΕΛΚ, το S&D και το Renew Europe. Ο ίδιος συνασπισμός θα μπορούσε καταρχήν να της εξασφαλίσει μεγαλύτερη πλειοψηφία, ωστόσο δεν είναι σίγουρο ότι όλα τα κόμματα θα την στηρίξουν. «Θα προσεγγίσουμε τις μεγάλες πολιτικές οικογένειες», δήλωσε η φον ντερ Λάιεν, η οποία ανήκει στους Χριστιανοδημοκράτες (CDU) της Γερμανίας και στο ΕΛΚ.
Είπε ακόμα ότι στις εκλογές ενισχύθηκαν τα «άκρα» και γι' αυτό θα πρέπει να συνεργαστούν οι «κεντρώες» δυνάμεις, αξιοποιώντας κι αυτή το σκιάχτρο της ακροδεξιάς για να αποσπάσει ευρύτερες συναινέσεις όχι μόνο στην υποψηφιότητά της, αλλά και στη συνολικότερη «γραμμή» της Κομισιόν.
Την ίδια ώρα, βέβαια, «κλείνει το μάτι» στην Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζ. Μελόνι: Ερωτηθείσα αν θα εξετάσει το ενδεχόμενο προσέγγισης κομμάτων που βρίσκονται «πιο δεξιά» η φον ντερ Λάιεν απέφυγε να δώσει ουσιαστική απάντηση, ενώ προηγουμένως είχε «ξεπλύνει» την Μελόνι, λέγοντας ότι δεν είναι «τόσο» ακροδεξιά...
Προϋποθέσεις για να στηρίξουν μια δεύτερη θητεία της φον ντερ Λάιεν έθεσαν το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (SPD) και οι Φιλελεύθεροι (FDP) της Γερμανίας. Η Μελόνι, από την πλευρά της, δήλωσε ότι «είναι πολύ νωρίς για να αποφασίσουμε υπέρ μιας δεύτερης θητείας φον ντερ Λάιεν».
Στο μεταξύ, στην ομάδα των Σοσιαλδημοκρατών, όπου η μεγαλύτερη αντιπροσωπεία ήταν οι Ισπανοί Σοσιαλιστές (PSOE) του Π. Σάντσεθ, τώρα «ηγούνται» οι Ιταλοί Σοσιαλιστές (Partito Democratico) με 21 έδρες.
Οι εθνικιστικές - ακροδεξιές δυνάμεις έχουν ενισχυμένη δύναμη σε ολόκληρη την EE. Στη Γαλλία η «Εθνική Συσπείρωση» συγκέντρωσε σχεδόν το 1/3 των ψήφων, τα δε «Αδέρφια της Ιταλίας» της Μελόνι αύξησαν επίσης τις δυνάμεις τους, υποσκελίζοντας τη «Λέγκα» του Μ. Σαλβίνι, που έχασε τα 2/3 των εδρών της, ενώ κάποτε αποτελούσε το ηγετικό κόμμα στην ευρωομάδα «Ταυτότητα και Δημοκρατία» (ID).
Οι δύο εθνικιστικές ομάδες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ECR και ID, θα καταλάβουν 134 έδρες στο νέο Κοινοβούλιο, χωρίς να υπολογίζονται οι 15 βουλευτές της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία» (AfD), που αποπέμφθηκαν πριν από τις εκλογές από την ID, οι 10 ευρωβουλευτές του Fidesz του Ούγγρου πρωθυπουργού Β. Ορμπαν, οι 6 της «Συνομοσπονδίας» της Πολωνίας και οι 3 του «φιλορωσικού» κόμματος «Αναγέννηση» της Βουλγαρίας, που δεν εντάσσονται σε ομάδα. Στα «φιλορωσικά» κατατάσσονται από την ΕΕ και τα κόμματα AfD και Fidesz.
Οπως σημειώνει η ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ, «ειδικά σήμερα που ενισχύονται τα αδιέξοδα του συστήματος, που οξύνονται οι ανταγωνισμοί - και στο εσωτερικό της ΕΕ - και η ΕΕ περνά σε συνθήκες "πολεμικής οικονομίας", για την αντιμετώπιση της διαφαινόμενης νέας οικονομικής κρίσης, διαδικασία στην οποία πρωτοστατούν οι σοσιαλδημοκρατικές και "φιλελεύθερες" αστικές δυνάμεις, είναι επόμενο να ενισχύονται και ως εφεδρεία φασιστικές και εθνικιστικές δυνάμεις, που η Ιστορία έχει δείξει ότι είναι πολύτιμο στήριγμα της καπιταλιστικής εξουσίας στις πιο δύσκολες στιγμές της.
Σε αυτές τις συνθήκες οι όποιοι συμβιβασμοί θα είναι προσωρινοί και οι συγκρούσεις θα επανέρχονται οξυμένες, δημιουργώντας τριγμούς στη σταθερότητα της ιμπεριαλιστικής συμμαχίας και ανοίγοντας νέες δυνατότητες για την πάλη εργατικών - λαϊκών δυνάμεων».
Την Τετάρτη έγινε στις Βρυξέλλες συνάντηση ηγετών διαφόρων ακροδεξιών κομμάτων της ID, με τη συμμετοχή της Μ. Λεπέν, του Μ. Σαλβίνι, του Ολλανδού Γκ. Βίλντερς (από το PVV), του Κόμματος Ελευθερίας (FPO) από την Αυστρία, του Chega από την Πορτογαλία και άλλων ηγετών από κόμματα της Τσεχίας, της Δανίας και της Φλάνδρας (Βέλγιο).
Ο Σαλβίνι δήλωσε μετά ότι υπήρξε συμφωνία συνεργασίας, με βασικούς όρους την απόρριψη οποιουδήποτε «ανοίγματος» προς την αριστερά και τους «ακραίους οικολόγους», αλλά και «ισχυρή βούληση να αλλάξει η Ευρώπη». Πρόσφατα η Λεπέν πρότεινε την συγκρότηση «μιας μεγάλης ευρωομάδας» με τη συμμετοχή και κομμάτων που μέχρι τώρα ανήκαν σε άλλες, όπως τα «Αδέρφια της Ιταλίας».
Η λαϊκή αποδοκιμασία προς τα τρία κόμματα του κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία - Σοσιαλδημοκράτες (SPD), Πράσινοι, Φιλελεύθεροι (FDP) - καταγράφηκε στα αποτελέσματα των ευρωεκλογών.
Καθαρή πρωτιά κατέγραψαν οι Χριστιανοδημοκράτες / Χριστιανοκοινωνιστές (CDU/CSU) με 30%. Στη δεύτερη θέση και αρκετά ενισχυμένη βρίσκεται η εθνικιστική - ακροδεξιά «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) με 16% (+5% σε σχέση με το 2019). Στην τρίτη θέση με 14% το SPD του καγκελάριου Ολ. Σολτς, χάνοντας σχεδόν 10 μονάδες σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του 2021 και 2% συγκριτικά με το 2019. Ακολουθούν οι Πράσινοι με 12,5%, χάνοντας περισσότερο από 8% σε σύγκριση με το 2019.
Το νέο κόμμα «Συμμαχία Ζάρα Βάγκενκνεχτ» (BSW), που προέρχεται από διάσπαση της «Αριστεράς» (Die Linke), εμφανίζεται με 6,2% και 6 έδρες, το FDP με 5% και 5 έδρες, ενώ η «Αριστερά» με 2,7%. Ο Σολτς έκανε λόγο για ένα «κακό αποτέλεσμα και για τα τρία κόμματα της συγκυβέρνησης» και δεσμεύτηκε η κυβέρνηση να «δουλέψει ακόμα περισσότερο» για να κάνει τη Γερμανία «πιο σύγχρονη», με χρονικό ορίζοντα «τις επόμενες εκλογές», το φθινόπωρο του 2025. Τότε, είπε, οι ψηφοφόροι «θα μας κρίνουν». Στελέχη της CDU/CSU και της AfD είχαν ζητήσει πρόωρες εκλογές.
Ακόμα κι αν δεν οδηγηθεί τελικά η Γερμανία σε πρόωρες εκλογές «τίθεται θέμα καγκελάριου», σχολίασαν πολλά γερμανικά ΜΜΕ, με φωνές και εντός της συγκυβέρνησης να κάνουν λόγο για ανάγκη επανεξέτασης των δεδομένων και μιας συζήτησης «χωρίς ταμπού», όπως ανέφερε ο πρώην Σοσιαλδημοκράτης αντικαγκελάριος και ΥΠΕΞ Ζ. Γκάμπριελ.
Η δημοτικότητα του Σολτς είναι εδώ και καιρό στο ναδίρ, καθώς σε μια φάση που μαίνεται η ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία, η Γερμανία έχει περάσει σε «οικονομία πολέμου» και καταρτίζει προϋπολογισμούς λιτότητας και περικοπών.
Οι γερμανικοί όμιλοι των ΜΜΕ πάντως ήδη προετοιμάζουν τη διάδοχη κατάσταση και καλλιεργούν κλίμα «αλλαγής», θέτοντας το «δίλημμα» Σολτς ή Πιστόριους. Τους τελευταίους μήνες όλο και πιο έντονα ο υπουργός Αμυνας Μπ. Πιστόριους προωθείται ως ο «δημοφιλέστερος πολιτικός» στη Γερμανία, ξεπερνώντας τον επικεφαλής των Χριστιανοδημοκρατών, Φρ. Μερτς.
Έξω από την ΕΕ των τυράννων
ΑπάντησηΔιαγραφή