Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα...

«Ανάγκα και θεοί πείθονται», αλλά ο Γ. Δραγασάκης υπερέβη τα εσκαμμένα. Είναι αναντίρρητα μεγάλη η ανάγκη της κυβέρνησης να πείσει το λαό ότι, κόντρα στην πραγματικότητα που βιώνει, υπάρχει και μια άλλη ελπιδοφόρα και φιλολαϊκή προοπτική, αλλά απ' το σημείο αυτό έως το να παρουσιάζουν το μαύρο για άσπρο υπάρχει χάσμα απροσμέτρητο. Στη συνέντευξή του στο ΑΠΕ, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ισχυρίζεται ότι η ανάκαμψη της καπιταλιστικής οικονομίας θα ωφελήσει το λαό, που στο μεταξύ σφαγιάζεται για την επίτευξή της, λέγοντας ότι «σε όλον τον κόσμο οι οικονομίες που ανακάμπτουν είναι αυτές που δημιουργούν απασχόληση, αυξάνουν τις επενδύσεις και βελτιώνουν το διαθέσιμο εισόδημα». 

 

Προσπαθώντας, μάλιστα, να τεκμηριώσει τον ισχυρισμό του επικαλείται «τα ειδικά προγράμματα εγγυημένης, μισθωτής εργασίας 6 - 12 μηνών, στα οποία προβλέπονται 90.000 θέσεις και τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, στα οποία αντιστοιχούν 42.000 θέσεις, συνολικά δηλαδή 132.000 θέσεις για το 2016». 

 

Τα προγράμματα, δηλαδή, ανακύκλωσης ανέργων. Βεβαίως, οι άνεργοι είναι 1,5 εκατομμύριο. Αρα, σταγόνα στον ωκεανό οι κυβερνητικές λύσεις στην ανεργία.

... και τα ψίχουλα για παρηγοριά

 

Ισχυρίζεται ακόμα ότι «σήμερα συντελείται αθόρυβα ένας βαθύς μετασχηματισμός. Τα αιτήματα ατόμων ή ομάδων δεν αγνοούνται, αλλά αξιοποιούνται ως ερεθίσματα ή ως αφορμές για να θεσμοθετηθούν καθολικές λύσεις». Σε τι συνίσταται αυτός ο μετασχηματισμός; Απαντά ο Γ. Δραγασάκης: «Η πρόσβαση των ανασφάλιστων πολιτών στο δημόσιο σύστημα Υγείας, η ανάπτυξη του δικτύου Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στη γειτονιά, η ελεύθερη χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς από τους άνεργους, το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια, η απόδοση ιθαγένειας στα παιδιά δεύτερης γενιάς μεταναστών».

Εν ολίγοις, πίσω απ' τα μεγάλα λόγια με τα οποία η κυβέρνηση χτίζει ανώγια και κατώγια, κρύβεται πάντα η διαχείριση της ακραίας φτώχειας. Τίποτα περισσότερο απ' αυτό.

«Βόμβα μεγατόνων»

 

Καιρό είχαμε να ακούσουμε για τις «μονομερείς ενέργειες» της κυβέρνησης. Τις θυμήθηκε ξανά ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, σε ραδιοφωνική συνέντευξη. 

Τις χαρακτήρισε, μάλιστα, «το ακραίο όπλο, το είδος ατομικής βόμβας που έχει κανείς στα χέρια του». Ομως, το παράδειγμα που έφερε στη συνέχεια για τις φοβερές και τρομερές αυτές ενέργειες ήταν ακόμα καλύτερο κι από την παραπάνω γλαφυρή περιγραφή τους.

 «Για παράδειγμα δε διαπραγματευτήκαμε μαζί τους (σ.σ. με τους "εταίρους") τις ελαφρύνσεις που δώσαμε στο ΕΚΑΣ», είπε ο υπουργός. Δηλαδή, η ...βόμβα μεγατόνων δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια χούφτα ψίχουλα που δίνονται κι αυτά με όρους και προϋποθέσεις σε ορισμένους μόνο από τους συνταξιούχους που τους έκοψαν το ΕΚΑΣ (ως μια ακόμη ενέργεια σφαγής των συντάξεων όλων των χαμηλοσυνταξιούχων που το δικαιούνταν), εξαιτίας του πρόσφατου αντιασφαλιστικού νόμου.

«Και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο»... 

 

«Θεωρούμε ότι το μήνυμα προς τις πολυεθνικές έχει δοθεί: Είναι μονόδρομος η συμφωνία για κοινωνικά αποδεκτές τιμές στα καινοτόμα φάρμακα... Στη χώρα μας υπάρχει ένας αξιόλογος και δυναμικός τομέας παραγωγής φαρμάκου με μεγάλες εξαγωγικές δυνατότητες, που μπορεί να καλύψει ένα πολύ σημαντικό ποσοστό των φαρμακευτικών μας αναγκών με ποιοτικά γενόσημα φάρμακα. 

 Είναι σίγουρα ένα πεδίο προνομιακό για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας και μπορεί να συμβάλει στην υλοποίηση μιας νέας εθνικής φαρμακευτικής πολιτικής, με την ενίσχυση της αξιοπιστίας των εγχωρίως παραγομένων γενοσήμων, με την αυξημένη διείσδυσή τους στην ελληνική φαρμακευτική αγορά και την αναστροφή του σημερινού φαινομένου της υποκατάστασης φθηνών και αποτελεσματικών φαρμάκων για χρόνιες παθήσεις από νεότερης γενιάς φάρμακα με πολύ μεγαλύτερο κόστος και χωρίς τεκμηριωμένο κλινικό όφελος. 

Σίγουρα απαιτείται και η διαπραγμάτευση με τους θεσμούς μιας νέας πολιτικής για την τιμολόγηση, που αφενός δεν θα επιτρέπει ένα ανεξέλεγκτο dumping τιμών απειλητικό για τη βιωσιμότητα πολλών φαρμακευτικών επιχειρήσεων, αφετέρου θα δίνει τη δυνατότητα να κυκλοφορούν οικονομικά προσιτά φάρμακα στην αγορά».

Αυτά λέει, ανάμεσα σε άλλα, ο υπουργός Υγείας Α. Ξανθός στην «Αυγή» 7/8/2016. Τι εννοεί; Οτι υπάρχει πολιτική που «μπορεί να έχει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο». Οτι μπορεί, δηλαδή, τα μονοπώλια φαρμάκου που παράγουν με κριτήριο το κέρδος, που η κυβέρνηση τα θεωρεί πυλώνα της καπιταλιστικής ανάπτυξης, να παράγουν με κοινωνικά, δηλαδή με φιλολαϊκά, κριτήρια. Κι άλλοι πριν από τον ΣΥΡΙΖΑ τα 'χουν ξαναπεί, χειραγωγώντας το λαό σε αντιλαϊκή πολιτική και χωρίς κανένα αντίκρισμα για τον ίδιο. Αλλωστε, εκεί που τάχα στέλνει μήνυμα στις πολυεθνικές, τούς «κλείνει το μάτι», μιλώντας για προστασία από απειλητικό dumping τιμών.

Ριζοσπάστης