Αντιλαϊκά έτσι κι αλλιώς

Μέχρι προχτές, ο πρωθυπουργός διακήρυττε «ούτε ένα ευρώ περισσότερα μέτρα», θέλοντας να δηλώσει εμφατικά ότι η κυβέρνηση δεν σκοπεύει να νομοθετήσει προληπτικά τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα της «αξιολόγησης», τα οποία επεκτείνονται και μετά το 2018. Χτες, διαβάζοντας την κυβερνητική «Αυγή», μάθαμε ότι το νέο «μότο» του πρωθυπουργού είναι «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα». Η μεταστροφή στα λόγια του πρωθυπουργού είναι εμφανής και έχει εξήγηση. Παρακολουθώντας τη γενικότερη συζήτηση γύρω από την πορεία της διαπραγμάτευσης, διαπιστώνει κανείς ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να νομοθετήσει τη μείωση του αφορολόγητου και άλλα πιθανά μέτρα που τσακίζουν παραπέρα το λαϊκό εισόδημα, αλλά προσπαθεί να γλυκάνει την καραμέλα, λέγοντας ότι αυτό δεν συνεπάγεται απαραίτητα και ένταση της λιτότητας για το λαό, επειδή θα υπάρξουν «αντισταθμιστικά» μέτρα, όπως για παράδειγμα η μικρή μείωση κάποιων συντελεστών του ΦΠΑ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι στόχος της κυβέρνησης είναι να ξεπεράσει το σκόπελο της νομοθέτησης νέων αντιλαϊκών μέτρων, καλλιεργώντας φρούδες προσδοκίες στο λαό ότι οι συνέπειές τους θα εξανεμιστούν από άλλες, «αντισταθμιστικές» παρεμβάσεις. Ο λαός όμως έχει πείρα και ξέρει ότι κάθε καινούργιο πακέτο μέτρων που του φορτώνουν για λογαριασμό του κεφαλαίου, δρα σωρευτικά σε βάρος του, ενώ τα «αντισταθμιστικά» είναι ένα μείγμα από μέτρα ενίσχυσης του κεφαλαίου από τη μια και κοροϊδίας του λαού από την άλλη.

Να πώς (δεν) μειώνονται οι συντάξεις!

 

Με τη δημοσίευση των εγκυκλίων για την εφαρμογή του νόμου 4387/2016, αποκαλύπτεται το βάθος των ανατροπών σε βάρος των συνταξιούχων. Ενδεικτικά, από τα παραδείγματα της εγκυκλίου για τον υπολογισμό των συντάξεων χηρείας με το νέο σύστημα (αφορά θανάτους που επήλθαν ή θα επέλθουν μετά τις 12/5/2016, ημερομηνία ψήφισης του νόμου), η εφαρμογή του οδηγεί σε τερατουργήματα. Συγκεκριμένα, παίρνοντας μια σύνταξη 700 ευρώ που λάμβανε ο συνταξιούχος, αυτή η σύνταξη θα επανυπολογιστεί με βάση τους νέους συντελεστές και ο επανυπολογισμός θα οδηγήσει σε μείωση τουλάχιστον 10% σε σχέση με το καταβαλλόμενο ποσό. Ετσι η «νέα» σύνταξη διαμορφώνεται στα 630 ευρώ και αναλύεται σε 384 «εθνική» και 246 ανταποδοτική. Απ' αυτά, σύμφωνα με το νόμο, η χήρα θα λάβει για τρία χρόνια το 50%, δηλαδή 315 ευρώ, αντί για 70% (490 ευρώ) με το παλιό σύστημα. Αν τώρα ο δικαιούχος της σύνταξης χηρείας έχει συμπληρώσει τη μέρα θανάτου του/της συζύγου το 55ο έτος της ηλικίας του, μετά την πάροδο της τριετίας, αν εργάζεται ή λαμβάνει δική του/της σύνταξη, το ποσό αυτό θα περικοπεί κατά επιπλέον 50%, στα 157,5 ευρώ! Δηλαδή, το ποσό που θα μείνει στον δικαιούχο θα αντιστοιχεί μόλις στο 22,5% της σύνταξης που λάμβανε ο συνταξιούχος μέχρι να πεθάνει! Αν μάλιστα ο/η δικαιούχος, τη μέρα του θανάτου του/της συζύγου ήταν κάτω των 52 ετών, μετά την πάροδο της τριετίας δεν θα λάβει ούτε τα 157,5 ευρώ. Αυτή την αξία είχαν οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι με το νέο νόμο δεν μειώνονται οι συντάξεις...!

Εχουν την αξία τους

 

Παρά τους τόνους λάσπης και αντικομμουνισμού που δέχτηκε και συνεχίζει να δέχεται η πρώτη απόπειρα της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην πρώην ΕΣΣΔ και ιδιαίτερα η περίοδος όπου Γενικός Γραμματέας του ΚΚΣΕ ήταν ο Στάλιν, το ποσοστό των Ρώσων που αναγνωρίζουν την προσφορά και την ανωτερότητα του σοσιαλισμού, αλλά και τη συμβολή του ίδιου του Στάλιν, καταγράφει αυξητικές τάσεις σε διάφορες έρευνες που διεξάγονται στη σημερινή καπιταλιστική Ρωσία. Σύμφωνα, λοιπόν, με την τελευταία έρευνα του «Levada Center», το 46% των ερωτηθέντων (από 37% το 2007) αντιμετωπίζει με «θαυμασμό», «σεβασμό» και «συμπάθεια» τον Στάλιν. Ενας στους πέντε (20%) απάντησε πως ο Στάλιν ήταν ένας «σοφός ηγέτης που κατάφερε να φέρει στη Σοβιετική Ενωση δύναμη και ευημερία» (14% το 2007). Ακόμη μεγαλύτερο (34%) ήταν το ποσοστό εκείνων που δήλωσαν ότι παρά τα όποια ελαττώματα που του αποδίδονται, το βασικό κατόρθωμα του Στάλιν ήταν η νίκη των Σοβιετικών απέναντι στους ναζί, στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο (28% το 2007). Στον αντίποδα, μόλις ένας στους πέντε σημερινούς Ρώσους πιστεύει ότι ο Στάλιν ήταν «σκληρός και απάνθρωπος τύραννος υπεύθυνος για τους θανάτους εκατομμυρίων ανθρώπων», όταν το αντίστοιχο ποσοστό το 2007 άγγιζε το 29%. Τα ευρήματα της έρευνας είναι βέβαια ενδεικτικά και χωράνε πολλές ερμηνείες. Ωστόσο, διατηρούν τη σημασία τους σε μια περίοδο που η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση και οι ανταγωνισμοί αφήνουν βαθιά τα σημάδια τους στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα και την ίδια ώρα τα αστικά επιτελεία κλιμακώνουν την προσπάθεια να βρωμίσουν ή να κρύψουν οτιδήποτε μπορεί να δείχνει ή να συμβολίζει τη διέξοδο από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Κανονικό ξέπλυμα

 

Στην πολιτική της απόφαση, η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει την επιλογή της στενότερης σύνδεσης με την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, μεταξύ άλλων και με το επιχείρημα ότι μπορεί να παίξει ρόλο «επαναθεμελίωσης» της ΕΕ. Από μόνη της αυτή η διαπίστωση δρα καθαρτικά για την ΕΕ των μονοπωλίων, αλλά και για την ίδια τη σοσιαλδημοκρατία, που για λογαριασμό του κεφαλαίου ψάχνει τρόπο να αναπαλαιωθεί. Καλώντας το SPD στη Γερμανία να κάνει «το ιστορικό βήμα για μια κυβερνητική προγραμματική συμφωνία με την Αριστερά και τους Πράσινους» και υποστηρίζοντας για τη Γαλλία «μια κοινή προεδρική υποψηφιότητα της ευρείας Αριστεράς και οικολογίας, στη βάση ενός κοινού κυβερνητικού προγράμματος», ο ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει στην ανάσυρση κάλπικων διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στις διαφορετικές προτάσεις της αστικής διαχείρισης, με στόχο να εγκλωβίσει το λαό στο μονόδρομο των θυσιών δίχως τέλος για την ανάκαμψη του κεφαλαίου. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο, η ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ δεν απευθύνει συνολικά στο ΠΑΣΟΚ τη μομφή για πολιτική συμπόρευσης με τη ΝΔ, αλλά μόνο σε «κάποιες ηγετικές ομάδες» του κόμματος, που εντάσσονται «στην αντι-ΣΥΡΙΖΑ "συμμαχία των προθύμων"». Αν κάποιος πει ότι σκόπιμα αφήνουν την πόρτα ανοιχτή για μελλοντικές διεργασίες, δεν θα έχει πέσει και πολύ έξω...

 Ριζοσπάστης