«Βεβαίως,
ένα είδος διαπραγμάτευσης θα συνεχίσει και μετά το μνημόνιο, διότι οι
πολιτικοί συσχετισμοί και οι πολιτικές ισορροπίες στην Ευρώπη επιβάλλουν
άλλου είδους συνύπαρξη με τους εταίρους, αναλόγως της συγκυρίας και της
δύναμης του εκάστοτε παράγοντα. Αυτό το βλέπουμε στην Πορτογαλία, που
γλίτωσε την τιμωρία γιατί βρέθηκε πλάι στην Ισπανία, στο πώς πορεύεται η
Ιταλία που μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, το βλέπουμε από την πορεία προς
έναν ειδικό προστατευτισμό που τίθεται για πρώτη φορά από τον άξονα
Παρίσι - Βερολίνο». Αυτά είπε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ,
Ν. Ξυδάκης, μιλώντας τις προάλλες σε ραδιοφωνικό σταθμό. Κι αν κανείς
«ξύσει» κάτω από τα παχιά λόγια, μπορεί εύκολα να διακρίνει μια
«ομολογία» για την ιμπεριαλιστική ένωση, αλλά και τις υπόλοιπες
«λυκοφιλίες» του κεφαλαίου, και για τη συνεχή «διαπραγμάτευση» που
γίνεται στο εσωτερικό τους, ανεξάρτητα από «μνημόνια», και οξύνεται στο
έδαφος της «αγιάτρευτης» καπιταλιστικής ανισομετρίας, με βάση την
οικονομική - πολιτική - στρατιωτική δύναμη του κάθε καπιταλιστικού
κράτους. Σε αντίθεση, βέβαια, με τα όσα λέει η κυβέρνηση, οι εργαζόμενοι
δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τις «διαπραγματεύσεις» αυτές για
λογαριασμό του κεφαλαίου.
Τα σχέδια...
Περί
διαγραμμάτων... Τέτοια είναι η απάντηση του υπουργείου Εργασίας για τα
προνοιακά επιδόματα, που τα τελευταία χρόνια βρίσκονται σταθερά σε
πορεία συρρίκνωσης. «Η Ενιαία Αρχή Διαχείρισης και Απονομής Προνοιακών
Επιδομάτων που θα υποστηριχθεί από τμήμα του ΟΓΑ», για το οποίο
επαίρεται το υπουργείο, αφορά το τεχνικό μέρος και όχι την ουσία του
ζητήματος, η οποία βρίσκεται αλλού: Στα πετσοκομμένα κρατικά κονδύλια
για την Πρόνοια. Στο γεγονός ότι το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης ήρθε
να λειτουργήσει ως ομπρέλα για την περικοπή ή τη συρρίκνωση άλλων
κοινωνικών και προνοιακών επιδομάτων, αναδιανέμοντας τη φτώχεια από τους
φτωχούς στους εξαθλιωμένους. Στο ότι η κατάργηση του ΕΚΑΣ για τους
χαμηλοσυνταξιούχους έχει ήδη αφαιρέσει πολλαπλάσιο ποσό απ' ό,τι δίνει
το ΚΕΑ. Στο ότι η κυβέρνηση έχει ήδη δεσμευτεί για αναθεώρηση και
συρρίκνωση των αναπηρικών επιδομάτων, προβάλλοντας μάλιστα προσχηματικά
την άποψη περί «μη επικάλυψης» των ψευτοπαροχών που δίνει.
... και η κοροϊδία
Από
την άλλη, πάει πολύ να ισχυρίζεται η κυβέρνηση ότι θα ενισχύσει τα
γλίσχρα επιδόματα για το πρώτο και δεύτερο παιδί μετά το 2019, όταν η
παραπέρα μείωση του αφορολόγητου, που θα εφαρμοστεί παράλληλα, θα
αφαιρέσει πολύ μεγαλύτερα ποσά από το λαϊκό εισόδημα που έχει απομείνει.
Και για να μην ξεχνιόμαστε, όλοι αυτοί οι προκλητικοί κυβερνητικοί
ισχυρισμοί διατυπώνονται λίγες βδομάδες αφότου η κυβέρνηση έκοψε ακόμα
και το επίδομα σε 3.500 νέους ανέργους! Επομένως, το ...ψαλίδι που
κραδαίνει στα χέρια της η κυβέρνηση για τα προνοιακά - κοινωνικά
επιδόματα συναγωνίζεται σε μέγεθος την κοροϊδία που επιχειρεί σε βάρος
του λαού.
Πέφτουν κορμιά
Οι
αντιθέσεις που σοβούν στο εσωτερικό της ΕΕ, οξύνονται κι άλλο μετά το
Brexit, στην προσπάθεια των αστικών τάξεων της Βρετανίας και των κρατών
της ηπειρωτικής Ευρώπης να διασφαλίσουν και να επεκτείνουν τα ιδιαίτερα
συμφέροντά τους. Για παράδειγμα, πριν από λίγες μέρες, στην πρεσβεία της
Μεγάλης Βρετανίας, κορυφαίοι παράγοντες της χώρας απηύθυναν κάλεσμα
στους Ελληνες εφοπλιστές να εμπιστευτούν το Σίτι του Λονδίνου,
διαβεβαιώνοντας ότι θα δοθούν περισσότερα κίνητρα παραμονής των
επιχειρήσεων στη Βρετανία κι ότι θα διαφυλάξουν παράλληλα, κατά το
δυνατόν, τις τελωνειακές και άλλες συμφωνίες με την Ευρώπη των «27».
Επίσης, διαβεβαίωσαν πως θα υπάρξουν νέες ή βελτιωμένες διμερείς
εμπορικές συμφωνίες, που δεν θα υπάγονται στους στενούς περιορισμούς της
ΕΕ με μεγάλες χώρες όπως η Ινδία, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Νότια
Αμερική, γεγονός που θα αυξήσει τις θαλάσσιες μεταφορές και τη
δραστηριότητα στα βρετανικά λιμάνια. Δηλαδή περισσότερες μπίζνες,
μεγαλύτερα κέρδη. Την ίδια ώρα, ο Γάλλος πρωθυπουργός παρουσίασε μέτρα
για την ενίσχυση της ελκυστικότητας του Παρισιού ως χρηματοπιστωτικού
κέντρου, θέλοντας να επωφεληθεί από το Brexit. Μεταξύ άλλων, δεσμεύεται
να καταργήσει την προβλεπόμενη επέκταση του φόρου επί χρηματοπιστωτικών
υπηρεσιών, όπως και τη φορολογική κλίμακα που βαραίνει κατά βάση τα
υψηλότερα εισοδήματα στον χρηματοπιστωτικό κλάδο. Για τα μάτια του
κεφαλαίου, βγαίνουν τα μαχαίρια και κυριολεκτικά «πέφτουν κορμιά»...
Ανεργία
Στο
31,3% υπολογίζει την πραγματική ανεργία στην Ελλάδα η Ευρωπαϊκή
Κεντρική Τράπεζα, σύμφωνα με στοιχεία που παραθέτει ο επικεφαλής της.
Για την εκτίμηση της ανεργίας, εκτός από τους εγγεγραμμένους ανέργους, η
ΕΚΤ υπολογίζει επίσης «τα άτομα που είναι διαθέσιμα, αλλά δεν αναζητούν
εργασία», «τα άτομα που αναζητούν εργασία, αλλά δεν είναι διαθέσιμα να
εκμεταλλευτούν ευκαιρίες απασχόλησης εντός δύο εβδομάδων» και
«υποαπασχολούμενους εργαζόμενους μερικής απασχόλησης, που επιθυμούν να
εργαστούν περισσότερες ώρες». Σημειώνει, επίσης, ότι το ποσοστό της
πραγματικής ανεργίας με αυτά τα κριτήρια ήταν 12,9% το 2006. Πέρα από το
αυτονόητο συμπέρασμα ότι οι δείκτες της επίσημης ανεργίας στα κράτη -
μέλη της ΕΕ συγκαλύπτουν την πραγματική κατάσταση στην αγορά εργασίας,
τα στοιχεία της ΕΚΤ αποτελούν ταυτόχρονα ένδειξη της ανησυχίας που έχουν
τα αστικά επιτελεία για την αδυναμία της καπιταλιστικής οικονομίας να
απορροφήσει το διαθέσιμο εργατικό δυναμικό, όχι μόνο στη φάση της
κρίσης, αλλά και στη φάση της ανάκαμψης, όπου η εισαγωγή της νέας
τεχνολογίας στην παραγωγή εκτοπίζει ολοένα και περισσότερη ζωντανή
εργατική δύναμη, επιδρώντας αρνητικά και στο ποσοστό του κέρδους. Ολα
αυτά συνιστούν πραγματικό βραχνά για ένα σύστημα που έχει στο DNA του
την ανεργία, σπαράσσεται από αντιφάσεις και αποδεικνύει καθημερινά ότι
έχει φάει τα ψωμιά του.
Ριζοσπάστης
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου