Ψιλοβελονιά

Την αρχή είχε κάνει η κυβερνητική «Αυγή», που έγραφε με αφορμή τις κινητοποιήσεις στους ΟΤΑ ότι κάποιοι κλάδοι δεν δικαιούνται να κάνουν απεργία. Σήμερα, τη σκυτάλη παίρνουν τα «αντιπολιτευόμενα» την κυβέρνηση ΜΜΕ, με αφορμή τις κινητοποιήσεις στο μετρό. Την περασμένη βδομάδα, η «Καθημερινή» έγραφε στο κύριο άρθρο της ότι η απεργία αυτή είναι «σαδισμός», ενώ χτες, από την ίδια στήλη, ότι είναι «αδικαιολόγητη» και ότι είναι «εξωφρενικό» οι πολίτες να «ταλαιπωρούνται» από ομάδα «ιδεοληπτικών συνδικαλιστών». Προχτές, ανάλογο «χτύπημα» είχαμε και από τα «Νέα», όπου γράφτηκε ότι οι απεργίες αυτές είναι «ύβρις», λειτουργούν «παρασιτικά» και «εκβιάζουν»! Τα παραπάνω γαρνίρονται με αναφορές στους «ευνοημένους συνδικαλιστές», στο «πελατειακό σύστημα» και άλλα παρόμοια, ώστε να ενεργοποιείται ο «κοινωνικός αυτοματισμός». Είναι φανερή η προσπάθεια όλων αυτών να εκμεταλλευτούν το εκφυλιστικό κλίμα που έχουν δημιουργήσει οι πλειοψηφίες των σωματείων στις συγκοινωνίες, για να χτυπήσουν συνολικά την οργανωμένη δράση των εργαζομένων και το απεργιακό τους δικαίωμα. Γι' αυτό η κριτική τους δεν αφορά τον τρόπο που οργανώνει την απεργία η μια ή η άλλη συνδικαλιστική πλειοψηφία, τα αιτήματα και το πλαίσιό της, αλλά το δικαίωμα των εργαζομένων να διεκδικούν συλλογικά το δίκιο τους απέναντι στην επίθεση κυβέρνησης και εργοδοσίας. Πρόκειται για «ψιλοβελονιά» προπαγάνδας από τον αστικό Τύπο, που (αν μην τι άλλο) επιβεβαιώνει ότι πλησιάζει η ώρα για την κατάθεση του νομοσχεδίου από την κυβέρνηση, που θα βάζει νέα εμπόδια στην απεργία... Αντίστοιχα, λοιπόν, και οι εργαζόμενοι θα πρέπει να προετοιμάζουν την απάντησή τους.

Διεργασίες

 

Οι πρώτες δηλώσεις μετά την εκλογή της Φώφης Γεννηματά ως προέδρου του «νέου φορέα» της «κεντροαριστεράς» δείχνουν ότι μπορεί ένας κύκλος να έκλεισε, αλλά ανοίγει ένας νέος, σε ό,τι αφορά τις διεργασίες στην εγχώρια σοσιαλδημοκρατία, όπου πρωταγωνιστικό ρόλο παίζει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ. Η πιο χαρακτηριστική δήλωση είναι αυτή του Γιώργου Παπανδρέου, που αποκάλυψε πως δέχτηκε να συμμετέχει στο νέο σχήμα, και εν τέλει να στηρίξει την Φ. Γεννηματά, «με τον όρο να μη συνεργαστούν με τη ΝΔ». Ιδιαιτέρως σχολιάστηκε και το tweet της Φώφης Γεννηματά πως «το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι ο κ. Τσίπρας κυβερνά με μια ακροδεξιά απόφυση». Η άποψη αυτή «κουμπώνει» με τα σταθερά «ανοίγματα» του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο και τις δηλώσεις στελεχών του ότι μετά τις επόμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ξαναδεί τη συμμαχία του με τους ΑΝΕΛ. Σε κάθε περίπτωση, από τις ίδιες τις εξελίξεις προκύπτει ότι, παρά τις «κορόνες» και τις «βαριές κουβέντες», οι διεργασίες στο παρασκήνιο «τρέχουν», με στόχο τη συγκρότηση πολιτικών «εναλλακτικών» για το κεφάλαιο. Αλλωστε, η «συγκολλητική ουσία» ανάμεσα στις αστικές πολιτικές δυνάμεις είναι η στρατηγική του κεφαλαίου, που όλες μαζί υπηρετούν, παρά τις διαφορές στα επιμέρους.

Εχουν ζήτημα

 

Με το ζήτημα του «πτωχευτικού δικαίου» ασχολείται ο ΣΕΒ σε νέα του έκθεση, ζητώντας επιτάχυνση των διαδικασιών και κάθε λογής προστασία (απομάκρυνση φορολογικών εμποδίων, συμμετοχή του κράτους με διαγραφές κεφαλαίου, «εξορθολογισμό» της αλληλέγγυας ευθύνης) ώστε οι βιομήχανοι να μπορούν ανενόχλητοι και χωρίς πολλές υποχρεώσεις να «ρίχνουν τουφέκι» ανά πάσα στιγμή, όποτε δεν αποσπούν το προσδοκώμενο κέρδος. Διαβάζοντας πάντως πίσω από τις γραμμές, για την αναποτελεσματικότητα των «πάνω από 40 σχετικών νομοθετικών παρεμβάσεων των τελευταίων 12 χρόνων», για «τα 2/3 των επιχειρήσεων της χώρας που βρίσκονται σε ζώνη οριακής επιβίωσης και το 1/4 των επιχειρήσεων σε σοβαρό κίνδυνο», μπορεί κανείς να διακρίνει τις δυσκολίες που παραμένουν στην ανάκαμψη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας και αφορούν την καταστροφή υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων, που προκάλεσαν τη βαθιά καπιταλιστική κρίση και σήμερα εμποδίζουν το νέο γύρο της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Ζήτημα για το οποίο συγκρούονται τμήματα του κεφαλαίου, για το ποιος θα βρεθεί σε καλύτερη θέση στην αφετηρία του «νέου γύρου». Το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιες επιχειρηματικές κόντρες θα κληθούν και πάλι να τις πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα.

Βραβεία

 

Σήμερα, ο πρωθυπουργός θα μεταβεί στο Παρίσι, όπου, σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, θα παραλάβει δύο βραβεία: Το βραβείο «Πολιτικού Σθένους» από το περιοδικό «Politique International» και το βραβείο «Προσήλωσης στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες» από τον Δικηγορικό Σύλλογο. Σε ό,τι αφορά το πρώτο, δυσκολευόμαστε να καταλάβουμε για ποιον ακριβώς λόγο βραβεύουν τον πρωθυπουργό, αφού το μόνο σθένος που έχουν επιδείξει ο ίδιος και η κυβέρνησή του, είναι στο πετσόκομμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων, στο ξεγέλασμα και στην κοροϊδία του λαού, στην υπηρέτηση των συμφερόντων και των αναγκών του κεφαλαίου. Προφανώς, αυτά είναι τα κριτήρια που θέτει το περιοδικό, αν συμπεράνουμε από όσους έχει βραβεύσει μέχρι τώρα, όπως ο Εμ. Μακρόν, η Κριστίν Λαγκάρντ, ο Ν. Σαρκοζί και η Αγκελα Μέρκελ. Οσο για το δεύτερο βραβείο, ο Αλ. Τσίπρας το παίρνει με το σπαθί του, αφού είναι δύσκολο να βρεθεί πολιτικός τόσο προσηλωμένος στα αντιλαϊκά «ιδεώδη» και τις αξίες της ΕΕ, όπως ο Ελληνας πρωθυπουργός.

Ριζοσπάστης