Ως εδώ!

Τη μια μέρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παίζει το χαρτί του «Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης» και του «κοινωνικού μερίσματος». Την επομένη, προβάλλει τις ρυθμίσεις του νόμου Κατσέλη για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τις ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες του ΟΕΚ. Είναι προφανές ότι επιχειρούν να φιλοτεχνήσουν από κοινού με τους προπαγανδιστικούς τους μηχανισμούς ένα φιλολαϊκό προσωπείο, να παρουσιάσουν ως διέξοδο από τη μισοζωή τα μέτρα διαχείρισης και ανακύκλωσης της φτώχειας. Την ίδια ώρα, βέβαια, οι μηχανές της αντιλαϊκής πολιτικής δουλεύουν «στο φουλ», για να υπηρετήσουν την ανάκαμψη των κερδών και της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, ρίχνοντας ολοένα και περισσότερους από τα λαϊκά στρώματα στο «πηγάδι» της σχετικής και απόλυτης φτώχειας. Για να έρθουν μεθαύριο να τους πουν ότι η λύση βρίσκεται στο «κοινωνικό μέρισμα», που κι αυτό προήλθε από την καταλήστευση του λαού και τις περικοπές σε βάρος του. Κάπως έτσι ξεδιπλώνεται το «αφήγημα» της κυβέρνησης για την «καθαρή έξοδο» στις αγορές και στο ...ξέφωτο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που είναι ένας ατελείωτος κύκλος από αντιλαϊκά μέτρα, ένταση της εκμετάλλευσης, διαχείριση της φτώχειας, κοροϊδία και χειραγώγηση του λαού. Μόνο η πάλη του λαού σε σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου και των κομμάτων του μπορεί να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος. Και τα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ την Πέμπτη είναι μια καλή ευκαιρία να ακουστεί μαζικά και αποφασιστικά το «ως εδώ και μη παρέκει!».

Σταθερότητα

 

«Για να μπορέσουμε να προσελκύσουμε παραγωγικές επενδύσεις, χρειάζεται ένα κλίμα σταθερότητας», έλεγε τις προάλλες ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, Κ. Μίχαλος, και με ανακούφιση διαπίστωνε ότι «σήμερα αυτό το κλίμα υπάρχει». Μάλιστα, το πήγε ένα βήμα παρακάτω, λέγοντας ότι πέρα από οικονομική, υπάρχει και πολιτική σταθερότητα «και από ό,τι φαίνεται, σε αυτό η κυβέρνηση θα είναι συνεπής, με την έννοια πως από την αρχή είχε δηλώσει ότι ίσως είναι και η μόνη μεταπολιτευτική κυβέρνηση η οποία θα εξαντλήσει την τετραετία». Τι άλλο να πει ο άνθρωπος, για να δείξει την εμπιστοσύνη του ΕΒΕΑ στη σημερινή κυβέρνηση! Την πιστεύει μάλιστα τόσο πολύ, που λίγες μέρες μετά ανακοίνωσε με μεγάλη αυτοπεποίθηση τις προτάσεις του ΕΒΕΑ για το Ασφαλιστικό, ζητώντας τη «σταδιακή μετάβαση σε ένα σύστημα τριών πυλώνων» και τη «σταδιακή μείωση των κύριων ασφαλιστικών εισφορών, με ρυθμό της τάξης του 2% κατ' έτος, ώστε να φθάσουν στα επίπεδα του 10%», να μειωθούν, δηλαδή, οι εργοδοτικές εισφορές κατά 50%. Με τέτοια «σταθερότητα», ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ έχει βάσιμες ελπίδες να δει τις επιθυμίες του να εκπληρώνονται στην τρέχουσα θητεία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Αν δεν προλάβει, πάλι, να μην ανησυχεί. Ολο και κάποια άλλη «σταθερότητα» θα βγάλει από το καπέλο του το κεφάλαιο, με την αναμόρφωση του συστήματος που επιχειρεί.

Επικίνδυνες κινήσεις... 

 

Η αναβάθμιση των σχέσεων της Ρωσίας με το Ιράν και τη Σαουδική Αραβία είναι αναμφίβολα μια σοβαρή εξέλιξη, που θα επηρεάσει καθοριστικά τη διαμόρφωση της «επόμενης μέρας» στη Μέση Ανατολή και ευρύτερα. Οπως και η παραπέρα ανάπτυξη των σχέσεων Ρωσίας - Κίνας. Οι κινήσεις αυτές στη γεωπολιτική σκακιέρα επιδρούν στους συσχετισμούς σε μια ασταθή και ευαίσθητη από κάθε άποψη περιοχή, όπου συγκρούονται ισχυρά οικονομικά συμφέροντα και καταγράφεται μεγάλη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων. Τώρα, φαίνεται πιο καθαρά ότι ο πόλεμος ενάντια στον ISIS ήταν μόνο το πρόσχημα και η αφορμή για τις επεμβάσεις που ακολούθησαν από ανταγωνιστικά ιμπεριαλιστικά κράτη και κέντρα, που ακονίζουν τα μαχαίρια και παίρνουν θέσεις για την επόμενη φάση της αντιπαράθεσης.

... σε ναρκοθετημένη σκακιέρα

 

Το σίγουρο είναι ότι η πολύπαθη περιοχή της Μέσης Ανατολής δεν θα βρει ησυχία μετά την ήττα του ISIS, όπως έγινε άλλωστε και στο Ιράκ, μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση για την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν. Ο ρόλος και τα συμφέροντα ισχυρών παγκόσμιων και περιφερειακών «παικτών», όπως οι ΗΠΑ, η ΕΕ, η Ρωσία, η Τουρκία, το Ιράν, οι χώρες του Κόλπου και άλλοι, προϊδεάζουν για νέες ταραχές και εντάσεις, σε μια περιοχή που αποτελεί πηγή πλούτου και κόμβο για τα μονοπώλια της Ενέργειας και των Μεταφορών. Αν τώρα σ' αυτά προσθέσει κανείς την «αγωνία» της ελληνικής κυβέρνησης να αναλάβει αναβαθμισμένο ρόλο στην περιοχή, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, τότε τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο επικίνδυνα και για τον ελληνικό λαό.

Ριζοσπάστης