Πρωί – πρωί ένα παλικαράκι χτυπάει τα κουδούνια της οικοδομής.
– Ήρθαμε να σας πούμε το όνομα του Θεού, λέει. Το γράφει στην Αγία Γραφή! Θέλετε να σας το πούμε;!
Ένας γνωστός και μη εξαιρετέος άθεος της οικοδομής τον ρωτάει ειρωνικά:
– Θα μας πείτε το όνομα του Θεού ή θα μας πείτε και το επίθετό του;!
– Δεν θέλετε να σας πω το όνομα του Θεού;!
– Τράβα να δώσεις αλλού το κουτόχορτό σου! Ήρθες δεύτερος! Πριν από εσένα πέρασε ο Σωτήρας!
– Ποιος;! Ο Κύριος Ημών Ιησούς Χριστός;!
– Ο Ελπίδας ντε! Αυτός που θα έσκιζε τα μνημόνια!
– Και σας μίλησε για το όνομα του Θεού;!
– Όχι! Μας μίλησε για την ψυχαγωγική
κάνναβη! Να την πίνουμε και να ξεχνάμε τον πόνο που μας προκαλεί! Γι’
αυτό σου λέω! Πέρασε άλλος πριν από εσένα με άλλο κουτόχορτο!
Εντυπωσιάζομαι όμως γιατί εκτός από αυτό
το γνωστό άθεο παλιοτόμαρο, που δεν θέλησε να μάθει το όνομα του Θεού
και που χλεύασε τον κομιστή του λόγου του Θεού, κανένας άλλος επίσης
κάτοικος της οικοδομής δεν άνοιξε την πόρτα του για να μπει μέσα το
παλικάρι, να μπει μέσα ο ίδιος ο Χριστός για να του πει το όνομα του
Θεού!
Ανοίγω την πόρτα και βάζω μέσα το
παλικάρι! Έχω ανάγκη να μου πει το όνομα του Θεού! Άλλωστε σε λίγο καιρό
θα ζω κάτω από την σκέπη του αφού μου παίρνουν το σπίτι!
– Στεναχωρημένος φαίνεστε, μου λέει το παλικάρι που θα μου πει το όνομα του Θεού!
– Ο Αλέξης μου παίρνει το σπίτι για να το δώσει στις τράπεζες!
– Δοξασμένο τ’ όνομά του!
– Του Αλέξη, ρωτώ με έκπληξη!
– Του Θεού, μου απαντάει το παλικάρι.
– Ο Θεός να βάλει το χέρι του να γλιτώσει το σπιτάκι μου!
– Ο Θεός έβαλε το χέρι του για να σου πάρουν το σπιτάκι σου και πρέπει να είσαι ευτυχισμένος γι’ αυτό, αφού είναι θέλημα Θεού!
– Θέλημα Θεού να ξεσπιτωθώ;!
– Και να ξεσπιτωθείς, και να βασανιστείς, και να πεθάνεις στο Όνομά Του για να κερδίσεις τον παράδεισο!
– Εγώ το σπιτάκι μου θέλω!
– Μετανόησε αμαρτωλέ και υποτάξου στο θέλημα του Θεού! Είναι δυνατόν να βάζεις το σπιτάκι σου πάνω από τον παράδεισο;!
– Και πώς γίνεται το θέλημα του Θεού
ποτέ να μην συμπίπτει με το δικό μου θέλημα και με το θέλημα των φτωχών
και πάντα να συμπίπτει με το θέλημα των πλουσίων, των τραπεζιτών, των
Γραμματέων και των Φαρισαίων!
Με κοίταξε το παλικάρι με μίσος μέσα στα
μάτια! Τα μάτια του έβγαζαν φωτιές! Το χαμόγελο και η γλυκύτητα που μου
μιλούσε για να εισέλθει στην οικία μου, η οποία σύντομα θα γίνει οικία
της καλής τράπεζας, μετατράπηκε σε ένα άγριο βλέμμα, σε ένα γαύγισμα!
Δεν ξέρω αν ήταν ο ίδιος ο Αλέξης ή αν όλοι οι δαιμόνοι του κόσμου έχουν
την ίδια μορφή όταν παριστάνουν τον Χριστό για να μπούνε στα σπίτια
μας, να καθίσουν στον σβέρκο μας και να μας τον κόψουν! Δεν ξέρω!
Σηκώθηκα απάνω άξαφνα! Σηκώθηκε κι ο δαίμονας που μπήκε στο σπίτι μου με
την μορφή του Χριστού!
– Είσαι ένα άθεο σκουλήκι, έφτυσε στα μούτρα μου ο Βεελζεβούλ που είχε παραστήσει τον Χριστό! Ο Θεός θα σε κάψει!
– Ο δικός μου Θεός δεν με καίει! Ο δικός
μου Θεός είναι με τους φτωχούς! Ο δικός μου Θεός είναι με τους
καταφρονεμένους! Ο δικός μου Θεός είναι με τους αδικημένους! Ο δικός σου
ο Θεός θα προσπαθήσει να με κάψει! Μα τώρα κι ο δικός μου Θεός ξέρει
και κρατάει φωτιά! Με φωτιά θα κάψει τον Θεό των πλουσίων! Του στέρεψε η
αγάπη πια! Αγανάκτησε να βλέπει τα παιδιά του να βασανίζονται και να
πεθαίνουν από τον δικό σας Θεό που έχει Θεό του το Κέρδος!
– Στην κόλαση θα πας αφορεσμένε!
– Στην παράδεισο θα πάω θεομπαίχτη! Στην
παράδεισο θα πάω γιατί εγώ τον δικό μου Θεό δεν τον παρασταίνω
κανίβαλο, βασανιστή, εκδικητικό, βρωμιάρη, φονιά! Εγώ τον δικό μου Θεό
τον παρασταίνω ανθρωπιστή και μεγαλόψυχο, εγώ τον δικό μου Θεό τον
παρασταίνω Θεό κι όχι σκατένιο σκουλήκι, πιο σκατένιο κι από τα
σκουλήκια που πνίγουν αυτόν τον κόσμο!
– Στην κόλαση θα σε στείλει ο Θεός!
– Στην παράδεισο θα πάω Μαμωνά! Στην
παράδεισο θα πάω γιατί δεν την ζητάω για να πεθάνω στο Όνομα του
Ανθρώπου, γιατί δεν κάνω αντιπαροχές για να μπω μπροστά στη σφαίρα που
θέλει να σκοτώσει το παιδί, γιατί εγώ για Θεό μου έχω τον Άνθρωπο!
Με την λογομαχία φτάσαμε στις σκάλες και
καθώς ο Μεφιστοφελής ανοίγει το στόμα του για να με ξαναφτύσει του δίνω
μια γερή κλωτσιά στου μούτρα και τον κατρακυλάω στις σκάλες που γέμισαν
από τα αίματα και τα κομμάτια του Εωσφόρου που ήρθε να μου πει το όνομα
του Θεού! Οι σκάλες εκτός από τα αίματα και τα κομμάτια του Εωσφόρου
γέμισαν και με τα αίματα και τα κομμάτια των τραπεζιτών, των
πλουτοκρατών και όλων όσων έχουν για Θεό τους το Κέρδος και μέσα σ’ αυτά
τα αίματα πνίγηκαν οι χωροφύλακες, οι στρατοδίκες, οι δικαστικοί
επιμελητές και όσοι άλλοι άπλωσαν το χέρι τους ν’ αρπάξουν το σπίτι του
φτωχού!
Εφραίμ Σύριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου