Δίαυλοι

Ενα ενδεικτικό παράδειγμα για το τι σημαίνει να παίζεις ρόλο «διαύλου» για τα ευρωατλαντικά σχέδια στην περιοχή, όπως υπερήφανα δηλώνει η κυβέρνηση, δίνει δημοσίευμα στον κυριακάτικο Τύπο σύμφωνα με το οποίο δρομολογούνται σχέδια απόσχισης του βόρειου (σερβικού) τμήματος του Κοσσόβου και προσάρτησής του στη Σερβία, με αντάλλαγμα την ένταξη στο Κόσσοβο της περιοχής του Μπουγιάνοβιτς (περιοχή της νότιας Σερβίας), όπου κυριαρχεί το αλβανικό στοιχείο. Οι εφημερίδες του Κοσσόβου ισχυρίζονται ότι για το αλισβερίσι αυτό ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας δεν είναι απλά ενήμερος, αλλά ενημέρωσε σχετικά και τις ΗΠΑ, κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού, ενώ παίζει ρόλο «διαμεσολαβητή» ανάμεσα σε Σερβία και Αλβανία. Ανεξάρτητα απ' το αν έτσι ακριβώς έχουν τα γεγονότα, ή αν μιλάμε για ορισμένα απ' τα εναλλακτικά σενάρια που βρίσκονται στο τραπέζι, με αφορμή και αυτό το ζήτημα ξεγυμνώνονται τα επιχειρήματα των κυβερνητικών επιτελείων ότι η «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» των Βαλκανίων αποτελεί τάχα εγγύηση σταθερότητας και ότι οι «ρόλοι» που αναλαμβάνει η κυβέρνηση την καθιστούν «πυλώνα ασφάλειας» στην περιοχή. Κάθε άλλο: Τα σχέδια αυτά πυροδοτούν σενάρια για την εκ νέου αλλαγή συνόρων, το φούντωμα των εθνικισμών και αλυτρωτισμών, «διευθετήσεις» και «συμβιβασμούς» που περικλείουν το σπέρμα για τις επόμενες αντιπαραθέσεις. Σε αυτά τα βρώμικα σχέδια κάνει το «δίαυλο» η κυβέρνηση, για να αναβαθμίσει τη θέση της αστικής τάξης της Ελλάδας, αναλαμβάνοντας τεράστιες ευθύνες στους κινδύνους που μεγαλώνουν για τους λαούς της περιοχής.

Χωρίς αναστολές

Σε συνέχεια των παραπάνω, ο Αλβανός πρωθυπουργός Εντι Ράμα, μιλώντας στην Πρίστινα, στην επέτειο για τα δέκα χρόνια από την απόσχιση του Κοσσόβου, ανακοίνωσε ότι «η Αλβανία και το Κόσσοβο θα έχουν κοινή εξωτερική πολιτική» και αναρωτήθηκε: «Γιατί να μην έχουν και έναν Πρόεδρο, ως σύμβολο της εθνικής ενότητας και της κοινής πολιτικής στην εθνική ασφάλεια;». Ο ίδιος παρατήρησε ότι για την ώρα μια τέτοια εξέλιξη είναι αδύνατη, αλλά «κάθε όνειρο είναι πραγματοποιήσιμο», αφού «το Κόσσοβο και η Αλβανία, αν και τυπικά είναι δύο ξεχωριστές διοικητικές οντότητες, αποτελούν μέρος της ίδιας ιστορικής αφήγησης, ενός κοινού εθνικού συναισθήματος και εγγενούς πολιτικού συμφέροντος». Είναι φανερό ότι τα σχέδια αυτά έχουν αναφορά στη «Μεγάλη Αλβανία» και προβάλλονται από την κυβέρνηση μιας χώρας - μέλους του ΝΑΤΟ και υποψήφιας για ένταξη στην ΕΕ. Που σημαίνει ότι καμιά αναστολή δεν έχουν να «ζυμώνουν» τα εθνικιστικά τους «οράματα», που βάζουν φωτιά στα Βαλκάνια και αποτελούν την «πρώτη ύλη» για μια μελλοντική (νέα) αλλαγή των συνόρων. Αν τα παραπάνω συνδυαστούν και με τον ενεργό ρόλο της Τουρκίας στα Βαλκάνια, μέσω του μουσουλμανικού στοιχείου, αντιλαμβάνεται κανείς πόσο κενά περιεχομένου είναι τα διαγγέλματα της ελληνικής κυβέρνησης για τον ...«ειρηνοποιό» και «σταθεροποιητικό» ρόλο του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή.

Επιβεβαίωση

Μείωση του φόρου μεταβίβασης, απαλλαγή από τον συμπληρωματικό φόρο του ΕΝΦΙΑ, κατάργηση του ειδικού φόρου ακινήτων, κατάργηση του τέλους ακίνητης περιουσίας. Είναι μερικές μόνο από τις επιπλέον «διευκολύνσεις» τις οποίες ζητάνε οι τραπεζικοί όμιλοι για τα χαρτοφυλάκιά τους, που αναμένεται να φουσκώσουν το επόμενο διάστημα από την εξαγορά ακινήτων που θα βγουν «στο σφυρί» των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Δεν έχουμε βέβαια καμία αμφιβολία ότι όλα αυτά με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο θα βρουν το δρόμο τους και θα γίνουν νόμοι του κράτους. Αλλωστε, η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί σε ό,τι αφορά τη διευκόλυνση και θωράκιση της διαδικασίας. Την ίδια στιγμή, τα λαϊκά νοικοκυριά θα βρεθούν αντιμέτωπα με τη γενίκευση των πλειστηριασμών (10.000 έχει δεσμευτεί η κυβέρνηση ότι θα γίνουν μέσα στη χρονιά), τους επιπλέον εκβιασμούς να δώσουν ό,τι έχουν και δεν έχουν μήπως καταφέρουν και σώσουν το κεραμίδι τους, αλλά και τους δεκάδες φόρους που αφορούν τα σπίτια τους. Αλλο ένα πεδίο όπου αποτυπώνεται σε όλο του το «μεγαλείο» το «ταξικό πρόσημο» της κυβερνητικής πολιτικής κι άλλη μια περίπτωση που αποδεικνύει ότι ούτε υπήρξε, ούτε πρόκειται να υπάρξει πολιτική που να υπηρετεί ταυτόχρονα τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων και αυτές του λαού.

Υπόθαλψη

«Το 2002, στις νομαρχιακές εκλογές για την Αττική, όπου είχα πάρει 14%, είχα μαζί μου στελέχη που σήμερα αποτελούν την ηγεσία της Χρυσής Αυγής, όπως ο κ. Παναγιώταρος (...) η Χρυσή Αυγή δε συμμετέχει σε κομβικές συναντήσεις με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας - κακώς - και δεν λαμβάνεται υπόψη στο Κοινοβούλιο, σε αντίθεση με τον ΛΑΟΣ, που ήταν πρωταγωνιστής στα πολιτικά δρώμενα, όσο εκπροσωπείτο στη Βουλή (...) Θυμηθείτε ότι ο Ν. Μίχος στον ΛΑΟΣ θα αφήσει εποχή στο Κοινοβούλιο. Η πολιτική είναι σαν το ποδόσφαιρο. Υπάρχουν παίχτες που χαντακώνονται σε μια ομάδα, ενώ με άλλη πετάνε (...) Με τον Ψωμιάδη κρίμα που δεν συνεργαστήκαμε νωρίτερα. Στις επόμενες εκλογές θα δώσουμε κοινή μάχη». Αυτά είναι μερικά απ' όσα είπε σε συνέντευξή του ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ Γ. Καρατζαφέρης, μεταφέροντας συνοπτικά την κινητικότητα στο χώρο «δεξιά της ΝΔ», όπου ο ίδιος δηλώνει ότι θέλει να πρωταγωνιστήσει, διεκδικώντας χώρο και ψηφοφόρους από τη Χρυσή Αυγή. Γι' αυτό, άλλωστε, σημειώνει με νόημα ότι από το κόμμα του ξεκίνησαν σημερινά στελέχη της Χρυσής Αυγής και σ' αυτό κατέληξαν κάποιοι από τους αποπεμφθέντες. Σημειωτέον ότι με τον ΛΑΟΣ δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συγκυβερνήσουν τα κόμματα που αυτοτοποθετούνται στο λεγόμενο «συνταγματικό τόξο», η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, όπως ομοίως κάνει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Κατά τ' άλλα, με κάθε ευκαιρία εξαπολύουν μύδρους εναντίον της «ακροδεξιάς», που το σύστημα υποθάλπει και με τη δική τους καθοριστική συμβολή...

Ριζοσπάστης