ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΟ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ

Σύγκρουση για συνδικάτα στη γραμμή της ταξικής πάλης

 

 

Από τη μαζική τριήμερη κινητοποίηση συνδικάτων και εργαζομένων της Πάτρας ενάντια στην επιχειρούμενη νοθεία στο Εργατικό Κέντρο

Στο συνδικαλιστικό κίνημα διεξάγεται μια διαρκής σκληρή σύγκρουση ανάμεσα στις δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού και στις δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Βασική πλευρά της αντιπαράθεσης είναι ο προσανατολισμός των συνδικάτων: Αν δηλαδή θα είναι στην υπηρεσία των εργοδοτών ή θα είναι εστίες αντίστασης και αγώνα, σε σύγκρουση με το κεφαλαίο και τις κυβερνήσεις του.

Ο δυνάμεις του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού επιδιώκουν να κρατάνε τα συνδικάτα σε αδράνεια, θέλουν τους εργάτες ανίσχυρους να αντιδράσουν στο πέρασμα των αντεργατικών μέτρων που έχει ανάγκη το κεφάλαιο, πολύ περισσότερο επιδιώκουν να τους στρατεύουν ενεργά πίσω από τους στόχους των μονοπωλίων. Η δράση τους, σε συνδυασμό με το συνολικό χτύπημα της συλλογικής οργάνωσης και δράσης των εργαζομένων που προωθεί το κεφάλαιο, οδηγεί στον εκφυλισμό των συνδικάτων, στην απομαζικοποίησή τους - μιλώντας με όρους ενεργής και όχι τυπικής συμμετοχής. 

Προκειμένου να διατηρήσουν την ισχύ τους, τις θέσεις τους, οι δυνάμεις αυτές εντείνουν τη νοθεία, φτιάχνουν μηχανισμούς παραγωγής αντιπροσώπων, είτε με σωματεία σφραγίδες ή και με τον εξαναγκασμό των εργατών για συμμετοχή σε διαδικασίες που ελέγχονται από την εργοδοσία. Για παράδειγμα, παρατηρούνται φαινόμενα όπου το σύνολο των ψηφισάντων σε αρχαιρεσίες σωματείων εκτοξεύεται στο 70 - 80% των εργαζομένων μιας περιοχής (πάρα πολύ πάνω από το μέσο όρο και χωρίς καμία συνδικαλιστική δράση που να δικαιολογεί κάτι τέτοιο), στελέχη επιχειρήσεων συμμετέχουν σε ψηφοδέλτια, μηχανισμοί της εργοδοσίας υποδεικνύουν σε εργάτες τι θα ψηφίσουν.


Το ξερίζωμα αυτής της κατάστασης, η απομόνωση αυτών των δυνάμεων αποτελεί προϋπόθεση για την ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος. Σειρά παρεμβάσεων συνδικάτων, συνδικαλιστών και εργαζομένων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, έχουν δείξει ότι μπορεί να ανατραπεί η κατάσταση εκφυλισμού. Παρεμβάσεις με σχέδιο, επιμονή και υπομονή, με μαζική απεύθυνση στους ίδιους τους εργαζόμενους, μετράνε χειροπιαστά αποτελέσματα: Την αποκάλυψη του ρόλου του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού στα μάτια των εργαζομένων, τη συσπείρωση δυνάμεων στη μάχη για την αναζωογόνηση των συνδικάτων, τη συγκρότηση και λειτουργία συνδικάτων που αποτελούν πραγματικό αποκούμπι των εργατών.

Παρεμβάσεις και χρήσιμη πείρα από όλη την Ελλάδα

 

Πτυχές αυτής της σύγκρουσης αναδεικνύονται σε παρεμβάσεις των ταξικών δυνάμεων σε μια σειρά συνδικαλιστικές οργανώσεις, όπως στα Εργατικά Κέντρα Λαμίας, Πάτρας, Εύβοιας, Κοζάνης, Καβάλας και αλλού.

Σήμερα στη Φθιώτιδα, πολύ περισσότεροι εργάτες έχουν αρχίσει να νιώθουν ότι υπάρχει Εργατικό Κέντρο που λειτουργεί με γνώμονα την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Πριν περίπου 10 μέρες, μέλη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λαμίας και των σωματείων της δύναμής του υλοποίησαν ένα διήμερο πρόγραμμα περιοδειών σε μεγάλους χώρους δουλειάς, με τη συμμετοχή αντιπροσώπων της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ και της Ομοσπονδίας Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών. Για πρώτη φορά εκατοντάδες εργάτες σε βιομηχανικές επιχειρήσεις είδαν συνδικαλιστικά κλιμάκια να έρχονται στο χώρο δουλειάς για να μιλήσουν για την ανάγκη οργάνωσης της πάλης τους, ενάντια στην επίθεση που δέχονται από την κυβέρνηση και την εργοδοσία. Το πρόγραμμα περιοδειών υλοποιήθηκε παρά την προσπάθεια των εκπροσώπων της εργοδοσίας να θέσουν εμπόδια στην επικοινωνία του Εργατικού Κέντρου και των σωματείων με τους εργαζόμενους.

Η περιοδεία αυτή αποτελεί ένα σταθμό της δράσης του Εργατικού Κέντρου Λαμίας, που ιδρύθηκε το Δεκέμβρη του 2016 με πρωτοβουλία οκτώ σωματείων. Είχε προηγηθεί το Νοέμβρη του ίδιου έτους η διάλυση του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας, στην οποία το οδήγησαν οι δυνάμεις που πλειοψηφούσαν σε αυτό (ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ), με σκοπό να αποφύγουν τις ευθύνες τους για την επιβολή προστίμου εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ από το ΣΔΟΕ στο ΕΚΦ για τη συμμετοχή του σε επιδοτούμενα σεμινάρια κατάρτισης για τα οποία αποκαλύφτηκε σωρεία παρανομιών και παρατυπιών. Μετά τη διάλυση του ΕΚΦ και την πρωτοβουλία των σωματείων για τη σύσταση του Εργατικού Κέντρου Λαμίας, οι δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού «έτρεξαν» να συγκροτήσουν διασπαστικό Εργατικό Κέντρο («Εργατικό Κέντρο Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας»), που και σήμερα λάμπει διά της απουσίας του από τους χώρους δουλειάς...

Στο Εργατικό Κέντρο Πάτρας, οι νόθες εκλογές που επιχείρησε να οργανώσει το Δεκέμβρη του 2017 η μέχρι τότε ηγετική ομάδα της ΠΑΣΚΕ απαντήθηκαν με την αποφασιστική παρέμβαση συνδικάτων της πόλης, των πιο μαζικών του Εργατικού Κέντρου. Ακύρωσαν την επιχείρηση για εκλογές νοθείας και σήμερα βρίσκονται στη διαδικασία ορισμού διοίκησης που θα οδηγήσει το Εργατικό Κέντρο σε συνέδριο. Στη μάχη αυτή τα συνδικάτα είδαν εργαζόμενους να αγκαλιάζουν την προσπάθειά τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι επαγγελματίες, που τα μαγαζιά τους βρίσκονται κοντά στο ΕΚΠ, λέγανε «επιτέλους είδαμε εργάτες και κόσμο στο Εργατικό Κέντρο, ήταν ένας μηχανισμός, ένα κουφάρι». Αξίζει ακόμα να σημειωθεί ότι η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων έδρασε ως καταλύτης, προκειμένου δυνάμεις από άλλες παρατάξεις να διαφοροποιηθούν, να σταθούν απέναντι στον εκφυλισμό και τη νοθεία.

Στο Εργατικό Κέντρο Κοζάνης, οι δυνάμεις της «Ταξικής Ενότητας» εδώ και ένα χρόνο δίνουν τη μάχη ενάντια στις προσπάθειες της πλειοψηφίας της διοίκησης (ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ και ΑΚΕ) να κάνει συνέδριο με νόθους αντιπροσώπους. Τον Απρίλη του 2017, με τη συμβολή της «Ταξικής Ενότητας», εμποδίστηκε η προσπάθεια για ολοκληρωτικό εκφυλισμό του ΕΚΚ, καθώς αποκλείστηκαν πάνω από 60 αντιπρόσωποι που αναδείχθηκαν μέσα από νόθες διαδικασίες. Συνέχεια στο σίριαλ έδωσαν οι νέες προσπάθειες της πλειοψηφίας, το Γενάρη του 2018, να κάνει συνέδριο και πάλι με νόθους αντιπροσώπους, όμως και αυτήν τη φορά οι δυνάμεις της «Ταξικής Ενότητας» στάθηκαν εμπόδιο. Τώρα, αυτό το Σάββατο, η πλειοψηφία προσπαθεί για τρίτη φορά να κάνει συνέδριο και πάλι με όρους νοθείας. Μεταξύ άλλων, δεν παραδίδει τα μητρώα ψηφισάντων, γεγονός που εμποδίζει να ελεγχθούν και να διαπιστωθούν τυχόν διπλοψηφίες. Πέρα από το τι θα γίνει τελικά, το γεγονός είναι ότι η σθεναρή παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων έχει βάλει εμπόδια στα σχέδια του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, συμβάλλει στο να ανοίγει αυτή η συζήτηση με περισσότερους εργαζόμενους.

Το ίδιο και στο Εργατικό Κέντρο Καβάλας, η παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων ανάγκασε την εργοδοτική πλειοψηφία να αναδιπλωθεί, την ώρα που την ξεμπρόστιαζε στα μάτια των εργαζομένων για τη στήριξη που προσφέρει στην εργοδοσία. Το Γενάρη του 2018, η πλειοψηφία του ΔΣ προσπάθησε να περάσει μέσα από ετήσια Γενική Συνέλευση αντιπροσώπων αλλαγή καταστατικού, ώστε να μπορεί να επιβάλει πειθαρχικές ποινές σε συνδικαλιστές και να διαγράφει από τη δύναμη του ΕΚ σωματεία που αρνούνται να «πειθαρχήσουν» στα συμφέροντα της μεγαλοεργοδοσίας. Η διαδικασία αναβλήθηκε χάρη στην παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, παρά το γεγονός ότι η πλειοψηφία προσέλαβε εταιρεία σεκιούριτι (!) που απαγόρευε την είσοδο σε όσους αντιπροσώπους δεν τις έδιναν τα στοιχεία τους... Η άρνηση των εργατών αντιπροσώπων να δώσουν στοιχεία σε «ιδιωτική ασφάλεια», που δεν έχει καμιά σχέση με τα σωματεία και το εργατικό κίνημα, «απαντήθηκε» με προπηλακισμούς και βιαιοπραγίες. Οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των ταξικών σωματείων κατήγγειλαν το γεγονός και αποχώρησαν, ενώ πολλοί ήταν ακόμα οι αντιπρόσωποι άλλων παρατάξεων που αποχώρησαν αηδιασμένοι από τη στάση της πλειοψηφίας. Εμεινε έτσι μια μερίδα αντιπροσώπων της ΠΑΣΚΕ, για να πραγματοποιήσει συνέλευση - παρωδία και να αποφασίσει να μεταθέσει το θέμα του πειθαρχικού κανονισμού σε καταστατική Γενική Συνέλευση.

Σημαντική ήταν και η παρέμβαση στο Εργατικό Κέντρο Εύβοιας, που πραγματοποίησε εκλογοαπολογιστικό συνέδριο στις αρχές Μάρτη, από όπου αναδείχθηκε ενισχυμένος ο συνδυασμός των δυνάμεων που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ. Η διαδικασία του Συνεδρίου ήρθε ως συνέχεια της αποφασιστικής παρέμβασης σωματείων και των εκλεγμένων συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, υποχρεώνοντας τις δυνάμεις του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού να αναδιπλωθούν από τον αρχικό σχεδιασμό τους να αποκλείσουν αντιπροσώπους από τα ταξικά σωματεία, από δραστήρια σωματεία που όλο το προηγούμενο διάστημα οργάνωσαν την πάλη των εργαζομένων. Παρότι η σύνθεση του Συνεδρίου δεν αποτύπωσε τον πραγματικό συσχετισμό, ωστόσο δεν νομιμοποιήθηκαν κραυγαλέες περιπτώσεις νοθείας. Το πιο σημαντικό από την παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων είναι ότι επιβλήθηκε κάτι που είχε χρόνια να γίνει σε συνέδριο του ΕΚΕ: Πραγματική διαδικασία συνεδρίου, με ουσιαστική συζήτηση για τα προβλήματα των εργαζομένων, τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Μάχες ανάλογες έχουν δοθεί και σε επίπεδο σωματείων, με πιο χαρακτηριστική αυτή που δόθηκε από τις ταξικές δυνάμεις το φθινόπωρο του 2017, στις εκλογές - παρωδία του αποκαλούμενου «σωματείου» με την επωνυμία «Ενωση Υπαλλήλων Εμπορίου Τροφίμων και Σούπερ Μάρκετ Αθηνών». Το συγκεκριμένο «σωματείο» - μηχανισμός είναι παράγωγο ωμής εργοδοτικής παρέμβασης στο συνδικαλιστικό κίνημα. Στήθηκε με πρωταγωνιστές τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ, που απολαμβάνουν τη στήριξη της ΔΑΚΕ. Πρόκειται για σωματείο - σφραγίδα, χωρίς δράση, χωρίς ανακοινώσεις, με άγνωστη έδρα, χωρίς τηλέφωνα και ιστοσελίδα, χωρίς μαζικές διαδικασίες, ποτέ και πουθενά. Και όμως, με τις τεράστιες πιέσεις που ασκούν οι εργοδότες, στις προηγούμενες εκλογές είχαν ψηφίσει πάνω από 6.000 εργαζόμενοι! Πρακτικά, πρόκειται για μια φάμπρικα παραγωγής αντιπροσώπων στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπάλληλων, στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας, στη ΓΣΕΕ. Η αποφασιστική παρέμβαση του ΠΑΜΕ αποκάλυψε τις πιέσεις που άσκησαν οι μεγάλες αλυσίδες («Σκλαβενίτης», «ΑΒ Βασιλόπουλος», «My Market» κ.ά.) στους εργαζόμενους, το μηχανισμό που έστησαν για να συμμετάσχουν στις αρχαιρεσίες. Με τη συμβολή των ταξικών δυνάμεων, πολλοί εργαζόμενοι «απειθάρχησαν» στις εντολές της εργοδοσίας κάνοντας αποχή, ενώ περίπου 1.200 εργαζόμενοι γύρισαν την πλάτη στις άθλιες διαδικασίες, ψηφίζοντας λευκό - άκυρο ή ρίχνοντας ως ψήφο διαμαρτυρίας στην κάλπη το ψηφοδέλτιο της ΔΑΣ.

Η κατάσταση εκφυλισμού μπορεί να ανατραπεί!

 

Η κατάσταση εκφυλισμού μπορεί να ανατραπεί, δεν είναι δεδομένη. Αυτό δείχνει η ανησυχία και αγωνία του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, που προκαλεί η δράση των ταξικών δυνάμεων. Χαρακτηριστική είναι η επιστολή που έστειλε πριν περίπου ένα χρόνο η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας προς τη διοίκηση της ΓΣΕΕ, σημειώνοντας: «...αν δεν ληφθούν μέτρα και πρωτοβουλίες σε ενεστώτα χρόνο, σε λίγα χρόνια, από τα Εργατικά Κέντρα της επαρχίας θα σας έρχονται μόνο αντιπρόσωποι του ΠΑΜΕ».

Η ίδια η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ βγήκε μπροστά για να στηρίξει τα όργια νοθείας και εκφυλισμού και να καταγγείλει τις παρεμβάσεις των ταξικών συνδικάτων. Είναι η ίδια ηγεσία που μεθοδεύει την εκ νέου επικύρωση του αίσχους των 586 και 511 ευρώ μεικτά ως κατώτατου μισθού. Είναι ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ που πριν λίγες βδομάδες, σε συνέδριο εργοδοτικής οργάνωσης, πρόβαλε τη θέση ότι η καπιταλιστική οικονομία λειτουργεί πιο αποτελεσματικά «όταν το κεφάλαιο και η εργασία μοιράζονται ίσα μερίδια διαπραγμάτευσης και υπερασπίζονται ελεύθερα τα συμφέροντα που εκπροσωπούν» και όχι «όταν υπάρχει ταξική πόλωση και σύγκρουση»!

Ολα τα παραπάνω δείχνουν ότι η παρέμβαση των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων είναι επιβεβλημένη και ότι μπορεί να συμβάλει αποφασιστικά σε διεργασίες απεγκλωβισμού των εργαζομένων και ανασύνταξης του κινήματος, στο βαθμό που το περιεχόμενο και ο χαρακτήρας αυτής της αντιπαράθεσης μεταφέρονται μέσα στα σωματεία και στους χώρους δουλειάς, γίνονται υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων.

Χ. Μ.

 

Ριζοσπάστης