Χοντρόπετσοι

«Οφείλουμε να ενισχύσουμε τους καθημερινούς μας αγώνες για την ομαλή ένταξη των προσφύγων και των μεταναστών σε κάθε γωνιά της χώρας μας. Ταυτόχρονα, να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για τον τερματισμό των εστιών έντασης και πολέμου που μαίνονται στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, που αποτελούν μία από τις βασικές αιτίες που οδηγούν λαούς ολόκληρους στον ξεριζωμό, αλλά και να βάλουμε τέλος στις άθλιες πρακτικές των διακινητών προσφύγων». Ολα αυτά δεν τα λέει κάποια φιλανθρωπική οργάνωση, ούτε είναι κήρυγμα κάποιου ...ιεραποστόλου. Είναι απόσπασμα από την ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την Παγκόσμια Μέρα κατά του Ρατσισμού (21 Μάρτη). Πόσο θράσος, αλήθεια, χρειάζεται από τους ΣΥΡΙΖΑίους να εύχονται τον «τερματισμό των εντάσεων», όταν δεν έχουν αφήσει γωνιά της Ελλάδας «αναξιοποίητη» από το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, για να σπέρνουν τον πόλεμο και το θάνατο στην Ανατολική Μεσόγειο και αλλού; Αλήθεια, δεν ντρέπονται να «εύχονται» την «ομαλή ένταξη» μεταναστών και προσφύγων, την ίδια στιγμή που υλοποιούν απάνθρωπες συμφωνίες για διπλό εγκλωβισμό, σε άθλιους μάλιστα καταυλισμούς; Και τελικά, στα πόσα θύματα άραγε των ευρωΝΑΤΟικών συμμάχων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που τους δίνει «γην και ύδωρ», θα αρχίσουν να αποδίδουν οι «προσπάθειες» που αναφέρουν στην ανακοίνωσή τους; Δεν είναι απλά η υποκρισία του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι η χοντροπετσιά μιας κυβέρνησης, που υπηρετεί «με τα χίλια» το κεφάλαιο και τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς.

Θυμήθηκε το Ελσίνκι

 

Αν θέλει κανείς να διαπιστώσει πόσο επικίνδυνη για το λαό είναι η «γραμμή» που διακινούν η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα, ότι οι ιμπεριαλιστικές ενώσεις αποτελούν τάχα «εγγύηση» για τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στην τοποθέτηση του Κ. Σημίτη. Ενόψει και της Συνόδου Κορυφής ΕΕ - Τουρκίας, την ερχόμενη Δευτέρα, ο πρώην πρωθυπουργός καλεί την κυβέρνηση «να προτρέψει τους εκπροσώπους της Ενωσης να διασφαλίσουν μέτρα προστασίας της χώρας μας». Και τέτοιο λέει ότι είναι «ο ακόμη ανεκπλήρωτος όρος της απόφασης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στο Ελσίνκι (1999), δηλαδή ο όρος προς την Τουρκία να επιλύει ειρηνικά τις διαφορές της με τους γείτονες σε διμερές επίπεδο, και σε περίπτωση αδιεξόδου επίλυσής τους να προσφεύγει στο Διεθνές Δικαστήριο για επίλυση»! Ακόμη και αν αγνοήσει κανείς το γεγονός ότι η ίδια η ζωή απέδειξε πόση αξία έχουν οι διακηρύξεις περί ειρήνης ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, δεν μπορεί να αφήσει ασχολίαστο το γεγονός ότι ο πρώην πρωθυπουργός επικαλείται μια συμφωνία - μνημείο στο «γκριζάρισμα» ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, αφού το Ελσίνκι ήταν αυτό που αναγνώριζε «ζωτικά συμφέροντα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Με άλλα λόγια, το «εργαλείο» που ο πρώην πρωθυπουργός ζητάει να ενεργοποιηθεί απέναντι στις τουρκικές διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις, είναι αυτό που τις απογείωσε και τις νομιμοποίησε στην πράξη, πριν από 20 σχεδόν χρόνια.

Η «εξυγίανση»... 

 

Οταν βούλιαξε το σαπιοκάραβο με το μαζούτ στον Σαρωνικό, η κυβέρνηση είπε ότι θα πάρει μέτρα για να μην ξανασυμβεί τέτοιο ατύχημα, αυστηροποιώντας τη νομοθεσία και πετώντας έξω από την αγορά τους λαθρέμπορους και τους πλοιοκτήτες με τα σαπάκια. Τις σχετικές ανακοινώσεις, μάλιστα, τις έκανε υπό τις επευφημίες των εφοπλιστών, στέλνοντας μήνυμα «μηδενικής ανοχής» στη «μη υγιή» επιχειρηματικότητα. Οταν αναζωπυρώθηκαν τα σκάνδαλα στο ποδόσφαιρο, η κυβέρνηση μίλησε ξανά για «κάθαρση» και αυστηρότερη νομοθεσία, που θα τιμωρεί αυστηρά και θα αποβάλει τα «μη υγιή» στοιχεία από τις διοικήσεις των ομάδων και τις εξέδρες των γηπέδων. Τις σχετικές συνεννοήσεις, μάλιστα, τις έκανε με τους παράγοντες των ομάδων, που όλοι στις δηλώσεις τους αποθεώνουν την «υγιή» επιχειρηματικότητα και στο ποδόσφαιρο. Οταν ήταν στην επικαιρότητα η διαδικασία δημοπράτησης των τηλεοπτικών αδειών, από τα κυβερνητικά στελέχη άκουγες μόνο κατάρες για τη διαπλοκή και ύμνους για την «υγιή» επιχειρηματικότητα, που πρέπει να βρει έκφραση και στο χώρο των ΜΜΕ. Μπλέχτηκε μάλιστα σε καβγά με τους υποψήφιους αγοραστές, για το αν η ίδια συνδιαλέγεται με «διαπλεκόμενους».

... πάει με όλα

 

Οποια πέτρα ...του σκανδάλου κι αν σηκώσεις, θα βρεις από κάτω μια αναφορά της κυβέρνησης στην «υγιή» επιχειρηματικότητα, που αξιοποιείται πολλαπλά: Και για το ξεκαθάρισμα της αγοράς, ώστε λιγότεροι να μοιράζονται την «πίτα», και για τον αποπροσανατολισμό του λαού, που βλέπει ως αιτία των δεινών του όχι συνολικά το κεφάλαιο, αλλά τον κακό επιχειρηματία, το λαμόγιο, τον διαπλεκόμενο, που αν φύγει από τη μέση, όλα θα γίνουν τάχα καλύτερα. Το τι άλλαξε, βέβαια, στα παραδείγματα που αναφέραμε, ο λαός έχει την πείρα και τη γνώση να το κρίνει και να βγάλει συμπεράσματα.

Ριζοσπάστης