“Οι κομμουνιστές δεν είναι κοστουμάτοι που δίνουν μεγάλες προεκλογικές υποσχέσεις” – Συνέντευξη του Ρόμπιν Σμιτ, στελέχους της νεολαίας του Γερμανικού Κομμουνιστικού Κόμματος

20-05-2019

“Αν είναι να αλλάξει πραγματικά κάτι, δεν αρκεί κάθε λίγα χρόνια να βάζεις τικ σε μια λίστα. οι άνθρωποι πρέπει να γίνουν ενεργοί για τα συμφέροντά τους και να οργανωθούν.”

Κατιούσα

 

Οι ευρωεκλογές πλησιάζουν και στη Γερμανία και, κόντρα στο γενικό ρεύμα συντηρητικής μετατόπισης στη χώρα, το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα κατέρχεται με μια ατζέντα μακριά από την “ευρωσκεπτικιστική” ακροδεξιά και την ευρωλάγνα “αριστερά” της Die Linke. Ο Ρόμπιν Σμιτ, στέλεχος του DKP και ενεργός συνδικαλιστής στη Φρανκφούρτη, μίλησε στη Junge Welt για τους λόγους που πρέπει να στηριχθεί το κόμμα, γιατί δεν είναι “χαμένη ψήφος”, ούτε επιλογή “γεροντίστικου” πολιτικού φορέα.

Θέτετε υποψηφιότητα στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου με το Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα (DKP). Γιατί οι ψηφοφόροι να σας δώσουν την ψήφο τους;

Σε σύγκριση με τα άλλα κόμματα που συμμετέχουν, το DKP είναι το μόνο, που με συνέπεια μιλά ενάντια στην ΕΕ των τραπεζών και των εταιρειών. Ο αυξανόμενος πολεμικός κίνδυνος και η υψηλή ανεργία των νέων είναι μόνο δύο από τα σημεία στα οποία η ΕΕ δείχνει πως είναι κατασκεύασμα των καπιταλιστών.


Δεν απειλεί όμως μια ψήφος για το DKP να είναι στο τέλος μια χαμένη ψήφος; 

Ποια είναι η εναλλακτική; Να ψηφίσουμε την “Die Linke”; Ένα κόμμα που προφανώς δε θεωρεί την ΕΕ μια αντιδημοκρατική, νεοφιλελεύθερη και μιλιταριστική ένωση και προτείνει πως σχεδόν θα μπορούσαμε να την “ομορφύνουμε” δια μεταρρυθμίσεων; Ένα τέτοιο κόμμα κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να ψηφιστεί από συνεπείς αριστερούς και αντιπάλους του πολέμου.

Για ποιους λόγους; 

Οι προοδευτικές μεταρρυθμίσεις συνήθως δεν περνούσαν, επειδή ένας επαναστάτης εκπροσωπούνταν λιγότερο ή περισσότερο στο κοινοβούλιο. Οι αλλαγές δημιουργούνται με πίεση στα αστικά κοινοβούλια. Δυστυχώς εκείνοι που αφιερώνονται σε κοινωνικούς αγώνες, βρίσκονται ακόμα σε πολύ κακή θέση.

Oι διαμαρτυρίες κατά των φίλτρων στο ίντερνετ και των “Fridays for Future” (σ.σ διαδηλώσεις μαθητών κατά της κλιματικής αλλαγής) αποδεικνύουν ωστόσο, πως κυρίως όλο και περισσότεροι νέοι βγαίνουν στο δρόμο. Επαρκής πίεση μπορεί να υπάρξει μόνο όμως όταν οργανωθούν οι αυθόρμητες και ατομικές διαμαρτυρίες και γίνουν συλλογικά κινήματα. Αν είναι να αλλάξει πραγματικά κάτι, δεν αρκεί κάθε λίγα χρόνια να βάζεις τικ σε μια λίστα. οι άνθρωποι πρέπει να γίνουν ενεργοί για τα συμφέροντά τους και να οργανωθούν.

 

Ποια είναι συμβολή της συνδικαλιστικής νεολαίας της Verdi (σ.σ, δεύτερη μεγαλύτερη συνδικαλιστική οργάνωση της Γερμανίας), στην οποία δραστηριοποιείστε; 

Τα καταφέρνει και σήμερα- ως μια από τις μεγαλύτερες οργανώσεις νεολαίας στη Γερμανία – να αποδείξει πως από κοινού μπορούμε να κινήσουμε τα πράγματα. Με την ηγεσία της νεολαίας του τοπικού παραρτήματος για παράδειγμα υποστηρίζουμε αυτό τον καιρό τους απεργούς συναδέλφους μας στην αλυσίδα κινηματογράφων Cine-Star. Στη συγκεκριμένη πάλη για υψηλότερες αμοιβές και καλύτερες συνθήκες εργασίας οι εργάτες και οι εργάτρες αναγνωρίζουν τι μπορεί να πετύχει αυτό το σύστημα και τι όχι. Δουλειά των κομμουνιστριών και των κομμουνιστών είνναι να είμαστε μέρος αυτής της πάλης και να δείξουμε ένα καλύτερο πρότυπο για το μέλλον.

Πολλοί νέοι άνθρωποι βλέπουν τα προβλήματα που έχουμε σε αυτή την κοινωνία. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού τους αφορά άμεσα. Οι περισσότεροι όμως δεν υποψιάζονται, ποια δύναμη έχει η εργατική νεολαία, όταν ενωμένη και αποφασισμένη παλεύει για το συμφέρον της.

Κατεβαίνετε ως νέος άνθρωπος με το DKP, κόμμα που συνήθως γίνεται αντιληπτό ως “γεροντικό”. Πώς το αντιλαμβάνεστε στο δικό σας περίγυρο; 

Στη σκηνή του χιπ-χοπ της Φρανκφούρτης για παράδειγμα, το DKP ήταν παντελώς άγνωστο. Οι νέοι εκεί το έμαθαν μέσω εμού ως κόμμα στο οποίο δραστηριοποιούνται νέοι άνθρωποι και που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της εργαζόμενης νεολαίας. Δεν είναι κοστουμάτοι σε ψηλές εξέδρες, που δίνουν μεγάλες προεκλογικές υποσχέσεις και μετά εξαφανίζονται, αλλά ενεργοί αγωνιστές για μια καλύτερη κοινωνία.

Ποια είναι από τη σκοπιά σας τα πιο επείγοντα προβλήματα της ευρωπαϊκής νεολαίας; 

Η κακή σχολική εκπαίδευση και επαγγελματική κατάρτηση, νοίκια απλησίαστα και ανασφάλεια για το μέλλον είναι μερικά μόνο από τα πράγματα, που είχε λύσει ο υπαρκτός σοσιαλισμός. Σε μια εποχή, στην οποία λίγα μονοπώλια ήδη σχεδόν σχεδιάζουν κεντρικά το σύνολο της οικονομίας, αλλά το κέρδος εισρέει σε λίγες τσέπες, δεν υπάρχει επιχείρημα ενάντια στον εκδημοκρατισμό και την κοινωνικοποίηση της παραγωγής. Αντ’ αυτού, η ΕΕ δίνει τη δυνατότητα για 60ωρη εβδομαδιαία εργασία. Αυτό είναι καλό μόνο για τα αφεντικά. Η πάλη ενάντια σε αυτό είναι η μοναδική μας ευκαιρία.