Η «διαφορά»

Την περασμένη Πέμπτη, ο Αλ. Τσίπρας επισκέφτηκε το ΣΕΠΕ για να διαφημίσει τα ...επιτεύγματα της κυβέρνησης την τετραετία που πέρασε στην «προστασία της εργασίας» και στην «εφαρμογή της εργατικής νομοθεσίας». Αν είχαν έστω και λίγη τσίπα, σίγουρα δεν θα διάλεγαν το ΣΕΠΕ για προεκλογικό τους ντεκόρ. Γιατί η κυβέρνηση διατήρησε την ίδια άθλια κατάσταση που παρέλαβε από τη ΝΔ σε ό,τι αφορά τη λειτουργία του Σώματος και τους ελέγχους: Το 2017, τρία χρόνια μετά την ανάληψη της κυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπηρετούσαν στο ΣΕΠΕ μόλις 373 επιθεωρητές εργασιακών σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την Υγιεινή και Ασφάλεια στην Εργασία. Οσον αφορά τους ελέγχους για την τήρηση των μέτρων ΥΑΕ, το 2017 σημειώθηκε ξανά μείωσή τους, φτάνοντας στο χαμηλότερο επίπεδο από το 2001. Για τις εργασιακές σχέσεις, οι έλεγχοι που πραγματοποιήθηκαν (περίπου 30.000) είναι σταγόνα στον ωκεανό, καθώς με αυτούς τους ρυθμούς, για να ελεγχθούν έστω μία φορά οι 236.500 καταγεγραμμένες επιχειρήσεις, απαιτούνται 8 ολόκληρα χρόνια! Υπάρχει βέβαια και η πιο ουσιαστική πλευρά, αυτή της χειροτέρευσης των συνθηκών εργασίας, με τους αντεργατικούς νόμους που διατήρησε ή ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι ενισχύουν την «ευελιξία» και διαμορφώνουν προϋποθέσεις για αύξηση των «ατυχημάτων». Αυτός είναι άλλωστε και ένας από τους βασικότερους λόγους για τον οποίο το 2017 καταγράφεται ο μεγαλύτερος αριθμός «ατυχημάτων» από το 2000, με συνεχή αύξηση από το 2012. Πάει πολύ μετά απ' αυτά να ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός ότι η διαφορά τους με τη ΝΔ είναι στην αντίληψη «για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να εφαρμόζεται η (σ.σ. αντεργατική) νομιμότητα στις εργασιακές σχέσεις».

Σηματοδότες

 

Το έργο των τελευταίων ημερών, για τα «καμπανάκια» που χτυπάνε οι «θεσμοί», ξαναπαίχτηκε τις προάλλες με αφορμή τις δηλώσεις Ρέγκλινγκ, τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ ενέταξε στο προεκλογικό «αφήγημα» ότι «άνοιξε η όρεξη των συντηρητικών κύκλων της ΕΕ» μετά τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών. Στην πραγματικότητα, όμως, μία προς μία οι «προειδοποιήσεις» του ESM γράφονται με τα ίδια ακριβώς λόγια σε όλες τις πρόσφατες αποφάσεις της Κομισιόν, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε φαρδιά - πλατιά, πριν ξανανεβάσει το έργο «Η μάχη κατά των ακραίων κύκλων». Αναφέρεται συγκεκριμένα ο ESM στα δημόσια οικονομικά που «πρέπει να μείνουν σε βιώσιμο μονοπάτι και να ενσωματώσουν περισσότερα μέτρα προσανατολισμένα στην ανάπτυξη», εννοείται με λιτότητα, χαράτσια και φόρους στο λαό. 'Η στις «αναπτυξιακές μεταρρυθμίσεις», που «δεν πρέπει να αναστραφούν», «όπως αυτή για την αγορά εργασίας και η μείωση των φορολογικών συντελεστών» για το κεφάλαιο. Αυτούς τους στόχους, όμως, τους προσυπογράφουν τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ. Επομένως, οι «επισημάνσεις» αυτές λιγότερο ακούγονται σαν «καμπανάκια κινδύνου» και περισσότερο μοιάζουν με φωτεινούς «σηματοδότες» για το τρένο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που με όποιον μηχανοδηγό, έχει προαποφασισμένο δρομολόγιο και περνάει πάνω από τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Πραγματικό «κόκκινο» μπορεί να ανάψει μόνο ο λαός, με τη δράση του και την ισχυροποίηση του ΚΚΕ στις εκλογές του Ιούλη.

Καβγάς για το τιμόνι

 

Σε ανάρτησή του στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Κυρίτσης μάς έδωσε άλλο ένα γλαφυρό παράδειγμα της ΣΥΡΙΖAίικης κούφιας «αντιδεξιάς» προπαγάνδας: «Η δυνατότητα και η ευκολία των μεγάλων διαγνωστικών κέντρων να εκβιάζουν με όμηρο την υγεία των ασθενών, δείχνει πόσο επικίνδυνη είναι η θέση Μητσοτάκη να δοθούν όλες οι εξετάσεις σε ιδιώτες». Λίγα εικοσιτετράωρα μετά τη διάλυση της Βουλής, ο Γ. Κυρίτσης συμπεριφέρεται σαν αντιπολίτευση ...στο κόμμα του! Κάνει πως ξεχνά ότι τη δυνατότητα να εκβιάζουν τους ασθενείς - που στο κάτω κάτω δεν χρωστάνε μία - την έδωσε στους επιχειρηματίες των διαγνωστικών κέντρων και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας την πολιτική που οδηγεί σήμερα πάνω από το 80% των εξετάσεων να πραγματοποιείται σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα. Πατώντας σ' αυτήν την πραγματικότητα, η ΝΔ προτείνει πιο «γενναίες» συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, που οδηγούν σε βαθύτερη εμπορευματοποίηση συνολικά της Υγείας. Με λίγα λόγια, η μεν «δίκαιη» ανάπτυξη του ΣΥΡΙΖΑ βαφτίζει «απαραίτητη» την επιχειρηματική δράση στην Υγεία, επειδή ο δημόσιος τομέας δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες λόγω της υποχρηματοδότησης, η δε «βιώσιμη» ανάπτυξη της ΝΔ θέλει να βάλει τα διαγνωστικά κέντρα μέσα στα νοσοκομεία! Ο καβγάς τους επομένως γίνεται για το ποιος θα βρίσκεται μετεκλογικά στο τιμόνι του «οδοστρωτήρα» και αυτό είναι που πρέπει να αποτελέσει κριτήριο ψήφου για το λαό.

Ατζέντα

 

Μοιάζει με «ντεζαβού»: Η αντιπαράθεση γύρω από το «λεφτά υπάρχουν» επανέρχεται αυτές τις μέρες με νέα επεισόδια, γύρω από το αν υπάρχει δημοσιονομικός «χώρος» ή «τρύπα». Από τη μια, ο Αλ. Τσίπρας, παίρνοντας θέση στη στημένη κόντρα με την Κομισιόν, δεσμεύεται ότι μπορεί να εξασφαλίζει το ματωμένο υπερπλεόνασμα, ώστε «να υπάρχει» περίσσευμα για να δώσει κανένα ξεροκόμματο στους πιο εξαθλιωμένους που τσάκισε η πολιτική του. Και, από την άλλη, ο Κυρ. Μητσοτάκης λέει ότι περίσσευμα «θα υπάρξει» με τη δική του κυβέρνηση να εφαρμόζει αποφασιστικά όλες τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, που πάλι τσακίζουν το λαό. Ποιο είναι λοιπόν το «ένα το κρατούμενο» και για τους δύο; Οτι η επίθεση στο λαϊκό εισόδημα είναι η πρώτη παράγραφος του προγράμματος της επόμενης κυβέρνησης, αφού και οι δύο δεσμεύονται ότι θα πιάνονται οι στόχοι του μεταμνημονιακού μνημονίου. Συνεπώς και για τους δύο «χώρος» υπάρχει μόνο για νέα μέτρα σε βάρος του λαού και για νέα προνόμια υπέρ του κεφαλαίου. Αυτή είναι η πραγματικότητα που αποτύπωσε η έκθεση της Κομισιόν κι αυτή είναι η ατζέντα της «επόμενης μέρας», είτε βαφτιστεί «κρυφή» είτε «φανερή».

  Ριζοσπάστης  Σάββατο 15 Ιούνη 2019 - Κυριακή 16 Ιούνη 2019