Από το κακό...

Την περασμένη βδομάδα, ο κόσμος όλος παρακολούθησε με κομμένη την ανάσα την κλιμάκωση της έντασης στη Μέση Ανατολή, εξαιτίας της απόφασης των ΗΠΑ να δολοφονήσουν έναν Ιρανό κρατικό αξιωματούχο και μάλιστα στο έδαφος μιας τρίτης χώρας, κάτι που ισοδυναμεί με πράξη πολέμου. Πριν ακόμα καταλαγιάσει η σκόνη από τα ιρανικά αντίποινα, τα αστικά επιτελεία και στη χώρα μας έσπευσαν να αναπαραγάγουν τον εφησυχασμό ότι η αντιπαράθεση έληξε με ...«ισοπαλία» και ότι τώρα περνάμε σε φάση αποκλιμάκωσης. Το πολεμικό διάγγελμα του Τραμπ και όσα ακολούθησαν, όμως, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι η κατάσταση στην περιοχή πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο για τους λαούς, εξαιτίας της αμερικανοΝΑΤΟικής επιθετικότητας και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών που οξύνονται.

... στο χειρότερο

 

Η άμεση ανταπόκριση του ΝΑΤΟ στο κάλεσμα των ΗΠΑ για μεγαλύτερη εμπλοκή στην περιοχή, για παράδειγμα, μόνο ένδειξη αποκλιμάκωσης δεν μπορεί να θεωρηθεί. Οπως και η πρόταση Τραμπ να κηρυχθεί η Μέση Ανατολή επικράτεια του ΝΑΤΟ, με τη μετονομασία του σε «ΝΑΤΟ - Μέση Ανατολή». Ο επόμενος γύρος της αντιπαράθεσης στην περιοχή θα είναι ακόμα πιο επικίνδυνος, επειδή μέσα από κάθε επεισόδιο συσσωρεύεται περισσότερη «καύσιμη ύλη», όπου μια σπίθα μπορεί να ανάψει τη φωτιά. Το τελευταίο λοιπόν που έχει ανάγκη ο λαός είναι ο εφησυχασμός για το ρόλο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών και την ελληνική εμπλοκή. Αντίθετα, η επίγνωση των κινδύνων που συνεπάγονται οι εξελίξεις είναι «το άλφα και το ωμέγα» για να δυναμώσει η αντιιμπεριαλιστική πάλη, με αιτήματα καμία εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και να κλείσουν τώρα οι βάσεις.

Παραμύθια

 

Με επαναλαμβανόμενες δηλώσεις και συνεντεύξεις η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας συνεχίζει να «πουλάει» το παραμύθι για αυξήσεις στις συντάξεις και μάλιστα «για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια»! Πρόκειται για εικονική πραγματικότητα, που καμία σχέση δεν έχει με όσα ζήσανε και ζούνε οι συνταξιούχοι, ιδιαίτερα τα δέκα τελευταία χρόνια, με τις συνεχείς περικοπές σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, που είχαν ως αποτέλεσμα αυτές να μειωθούν μεσοσταθμικά τουλάχιστον κατά 40%. Αυτό που πραγματικά σχεδιάζει η κυβέρνηση της ΝΔ, είναι η απρόσκοπτη εφαρμογή όλων των βασικών παραμέτρων του νόμου Κατρούγκαλου, ύστερα από ορισμένα μερεμέτια, που και αυτά απορρέουν από την υποχρέωση της κυβέρνησης να εφαρμόσει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, οι οποίες, βέβαια, σε τίποτα δεν αναιρούν τον σκληρό πυρήνα του νόμου - λαιμητόμου, όπως και όλες τις προηγούμενες ανατροπές. Ετσι, πίσω από τις υποσχέσεις για «αυξήσεις» στις συντάξεις και τις υποκλίσεις στη νομιμότητα των δικαστικών αποφάσεων βρίσκονται η παγίωση, νομιμοποίηση και εφαρμογή των αντιασφαλιστικών ανατροπών ολόκληρης της προηγούμενης δεκαετίας, μαζί και του νόμου Κατρούγκαλου, που βύθισαν στη φτώχεια εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους, αύξησαν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, έβαλαν ταφόπλακα στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση και διεύρυναν το δρόμο για παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Ασφάλισης, η οποία αποτελεί και τον επόμενο ομολογημένο στόχο της ΝΔ. Αυτή είναι η πραγματικότητα για τις συντάξεις, απέναντι στην οποία οι συνταξιούχοι, μαζί με όλους τους ασφαλισμένους, πρέπει να σταθούν αγωνιστικά, διεκδικώντας ανάκτηση όλων των απωλειών, σύνταξη και ασφάλιση αποκλειστικά δημόσια, με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.

Πρωτοβουλία

 

Τελικά, υπήρξε ή όχι δέσμευση των ΗΠΑ για «ενεργότερη εμπλοκή στην αποκλιμάκωση της έντασης» ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία, μετά την επίσκεψη Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον; Αυτό το ...υπαρξιακό ερώτημα κυριαρχεί στην πολιτική αντιπαράθεση για τα αποτελέσματα της συνάντησης, με όλες τις πλευρές να προεξοφλούν ότι μια ενεργότερη ανάμειξη των ΗΠΑ στα Ελληνοτουρκικά θα ήταν «θετική» για την Ελλάδα. Αλήθεια, όμως, πότε έπαψαν οι ΗΠΑ να χώνουν τη μύτη τους στα Ελληνοτουρκικά; Ποτέ. Στις σχέσεις των «συμμάχων» Ελλάδας και Τουρκίας επιδρούσαν πάντα ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός και οι «προτεραιότητές» του στην περιοχή. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου και οι τουρκικές αμφισβητήσεις είχαν πάντα την κάλυψη του ΝΑΤΟ, το οποίο θεωρεί «ενιαίο επιχειρησιακό χώρο» το Αιγαίο και συνολικά την Ανατ. Μεσόγειο. Υπάρχει επομένως πολύ άσχημη πείρα για την αμερικανική ανάμειξη στην περιοχή, όπως άλλωστε και στο Κυπριακό. Οσο για την «αποκλιμάκωση της έντασης», αποδείχθηκε και στο παρελθόν ότι οδηγεί σε κατοχύρωση και διεύρυνση των αμφισβητήσεων, περιέχοντας το σπέρμα της επόμενης κλιμάκωσης, όπως έγινε με τα Ιμια το 1996 και το «ευχαριστώ» της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ στους Αμερικανούς. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Σήμερα, η όποια «ενεργότερη ανάμειξη» των ΗΠΑ μοναδικό σκοπό έχει την επιτάχυνση προδιαγεγραμμένων συμβιβασμών, σε βάρος των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Αυτό πρέπει να έχει στο νου του ο λαός κάθε φορά που ακούει ότι οι ΗΠΑ αναλαμβάνουν κάποια «πρωτοβουλία».

Ούτε τα λάχανα

 

Ούτε τα ...λάχανα δεν πείθει ο ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά του να αντιπολιτευθεί τη ΝΔ, ζητώντας από την κυβέρνηση «να αναστείλει την ψήφιση του νομοσχεδίου για την αναβάθμιση της αμυντικής μας συνεργασίας με τις ΗΠΑ, μέχρις ότου εξασφαλιστεί η έμπρακτη στήριξη στα κυριαρχικά μας δικαιώματα». Αλήθεια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ διαπραγματευόταν αυτήν τη Συμφωνία, πριν την παραδώσει προς επικύρωση στη ΝΔ, οι ΗΠΑ στήριζαν έμπρακτα τα κυριαρχικά μας δικαιώματα; Μήπως και τότε η τουρκική προκλητικότητα δεν εκδηλωνόταν κάτω από την ομπρέλα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, που θέλουν τη γείτονα αγκυροβολημένη στο δυτικό στρατόπεδο - στόχος που συμμερίζεται και η Ελλάδα; Ποιος δεν θυμάται τον Ερντογάν στην επίσκεψή του στην Ελλάδα να αμφισβητεί ευθέως τη Συνθήκη της Λοζάνης, χωρίς την παραμικρή αντίδραση από ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ; Ποιος άκουσε έστω και μια λέξη ...παρηγοριάς από το στόμα του Τραμπ όταν τον επισκέφτηκε ο Τσίπρας το Νοέμβρη του 2017 στην Ουάσιγκτον, αποδίδοντάς του μάλιστα τον τίτλο του «διαβολικά καλού»; Οσους γύρους κι αν κρατήσει η αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος διαπραγματεύεται καλύτερα για τα συμφέροντα της αστικής τάξης, η μεταξύ τους συναίνεση για ενεργότερη εμπλοκή στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, που μετατρέπει το λαό σε μαγνήτη κινδύνων, δεν μπορεί να κρυφτεί.

Ριζοσπάστης   Τρίτη 14 Γενάρη 2020