«Ποδαρικό» με νέα «δώρα» κάνουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι και τη νέα χρονιά, με την κυβέρνηση να σπεύδει να θωρακίσει την κερδοφορία τους με «ζεστό» χρήμα από το Ταμείο Ανάκαμψης, φοροελαφρύνσεις και νέες αναδιαρθρώσεις, με οδηγό τη στρατηγική του «πράσινου New Deal», στην οποία «επαυξάνουν» ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα.
Στην άλλη όψη του ίδιου νομίσματος ο «πέλεκυς» αναμένεται να πέσει πολύ βαρύς στον λαό, που καλείται να πληρώσει την καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως και προηγουμένως την καπιταλιστική κρίση, με νέες θυσίες: Με την «ενεργοποίηση» μιας σειράς από νέα αντεργατικά μέτρα, με τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις που προβλέπει το «υπερμνημόνιο» του Ταμείου Ανάκαμψης, την παραπέρα διόγκωση των χρεών για επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, τη συνέχιση της φοροληστείας και τον «εμπλουτισμό» της με νέα «πράσινα» χαράτσια, και βέβαια με την ακρίβεια που εξανεμίζει παραπέρα το λαϊκό εισόδημα.
Συνολικά, τα όσα δρομολογούνται για τη νέα χρονιά επιβεβαιώνουν ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη όχι μόνο δεν σηματοδοτεί τίποτα θετικό για τον λαό, αλλά αντίθετα διευρύνει ακόμη περισσότερο την ψαλίδα ανάμεσα στις υπαρκτές δυνατότητες και στο επίπεδο ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών, συσσωρεύοντας τον κοινωνικά παραγόμενο πλούτο σε όλο και λιγότερα χέρια.
Τα κέρδη τους...
Μεταξύ άλλων, οι επιχειρηματικοί όμιλοι για τη νέα χρονιά «έχουν λαμβάνειν»:
- Απευθείας «ζεστό» χρήμα πάνω από 11 δισ., από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ), ύψους 7,8 δισ. ευρώ, συν τις εκταμιεύσεις από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ, που υπολογίζονται για φέτος στα 3,2 δισ. ευρώ.
Σε αυτό το πλαίσιο, την περασμένη Τρίτη υπογράφηκαν οι επιχειρησιακές συμφωνίες μεταξύ του υπουργείου Οικονομικών και έξι εγχώριων πιστωτικών ιδρυμάτων, για την εκταμίευση του πρώτου δισ. που στη συνέχεια θα διοχετευθεί στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Θυμίζουμε πως με «μπούσουλα» άλλωστε το άνοιγμα των νέων πεδίων «πράσινης» και «ψηφιακής» κερδοφορίας, ο φετινός κρατικός προϋπολογισμός προβλέπει τριπλασιασμό των χρηματοδοτήσεων στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και τετραπλασιασμό αυτών για το υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, δηλαδή τη στήριξη των αντίστοιχων υποδομών και επενδύσεων.
- Νέες φοροαπαλλαγές και κίνητρα, για συγχωνεύσεις, εξαγορές και εταιρικούς μετασχηματισμούς.
Ηδη από 1η του μήνα μειώνονται οι φορολογικοί συντελεστές των επιχειρηματικών κερδών στο 22% από 24%, κατά 50% ο φόρος στη συγκέντρωση κεφαλαίου σε περιπτώσεις εταιρικών συγχωνεύσεων, χορηγείται προσαυξημένη έκπτωση για επιχειρηματικές δαπάνες που αφορούν την «πράσινη» οικονομία, την Ενέργεια και την ψηφιοποίηση και δίνονται φορολογικά κίνητρα για συνενώσεις και συνεργασίες επιχειρήσεων, συμπεριλαμβανομένης επιπλέον έκπτωσης επί του φόρου εισοδήματος.
Τα παραπάνω θα πλαισιωθούν από νέα φορολογικά και άλλα μέτρα ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων, όπως, για παράδειγμα, επέκταση του καθεστώτος των υπεραποσβέσεων στο 200% για ψηφιακές και «πράσινες» επενδύσεις, σε συνέχεια των υπεραποσβέσεων που προβλέπονται στους λεγόμενους «αναπτυξιακούς» νόμους.
Το αποτέλεσμα όλων αυτών; Οι επιχειρηματικοί όμιλοι πληρώνουν για μια ακόμα χρονιά κάτω από το 5,5% των συνολικών φορολογικών βαρών.
- Την ίδια ώρα, για τη διαμόρφωση μιας ακόμα φτηνότερης εργατικής δύναμης το «ταμείο» των ομίλων από 1η του μήνα «γράφει»:
-- Τη μείωση κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες των ασφαλιστικών εισφορών, μέτρο που θα συμβάλει στην παραπέρα μείωση του «μη μισθολογικού κόστους» για τις μεγάλες επιχειρήσεις, ενώ συσσωρεύονται «τρύπες» στα Ταμεία, οι οποίες αργά ή γρήγορα θα φορτωθούν κι αυτές στους ασφαλισμένους.
-- Την κάλυψη των ασφαλιστικών εισφορών από τον κρατικό προϋπολογισμό και επιδότηση 200 ευρώ της εργοδοσίας σε περίπτωση πρόσληψης μακροχρόνια ανέργου, για περίοδο 6 μηνών. Μέσω της φορολογίας δηλαδή εργαζόμενοι και άνεργοι θα πληρώνουν τον εργοδότη τους για τον πενιχρό μισθό.
Αυτά ως «κερασάκι στην τούρτα» του συνολικού αντεργατικού πλαισίου, που θωρακίζεται παραπέρα και με την τυπική ενεργοποίηση από 1η του μήνα του κατάπτυστου νόμου Χατζηδάκη.
- Παραπέρα θωράκιση του χρηματοπιστωτικού συστήματος και «απαλλαγή» από «κόκκινα» δάνεια.
Μέσα στο α' τρίμηνο του 2022 προγραμματίζεται η προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για τον φορέα απόκτησης και επαναμίσθωσης ακινήτων που προβλέπει το νέο πτωχευτικό. Η σχετική διάταξη προβλέπει πώληση και ενοικίαση της πρώτης κατοικίας του «οφειλέτη» και μάλιστα με την ενεργοποίηση της σχετικής διαδικασίας από την τράπεζα, τα funds και άλλους πιστωτές, με χιλιάδες δηλαδή να γίνονται νοικάρηδες στο σπίτια τους και με μόνιμη την απειλή της οριστικής έξωσης. Μετά την πάροδο 3ετίας η τράπεζα θα έχει το ελεύθερο να καταγγέλλει τη σύμβαση και βέβαια να προχωρά άμεσα σε πλειστηριασμό, σε περίπτωση που ο μισθωτής - πρώην ιδιοκτήτης δεν καταβάλει έγκαιρα τρία στη σειρά μηνιαία μισθώματα.
Σύμφωνα με τον στόχο που έχει τεθεί, στο τέλος του 2022 η μάζα με τα «κόκκινα» δάνεια θα υποχωρήσει σε μονοψήφια ποσοστά σε σχέση με το σύνολο των τραπεζικών χορηγήσεων και πλησίον του μέσου όρου στην ΕΕ. Στην κατεύθυνση αυτή συμβάλλει η επέκταση του σχεδίου «Ηρακλής», που αφορά το κρατικό πακέτο εγγυήσεων για τη μεταβίβαση «κόκκινων» δανείων από τις τράπεζες σε άλλους «επενδυτές».
Παράλληλα, προχωρούν και άλλοι μηχανισμοί διοχέτευσης τραπεζικών δανείων σε ισχυρές επιχειρήσεις και ομίλους. Μεταξύ αυτών το Παρατηρητήριο Πιστωτικής Επέκτασης με στόχο την παρακολούθηση της ρευστότητας σε κλάδους και τομείς της οικονομίας, καθώς επίσης η ίδρυση και λειτουργία δημόσιου φορέα πιστοληπτικής αξιολόγησης με στόχο τη βελτίωση της πρόσβασης ισχυρών επιχειρήσεων σε πηγές χρηματοδότησης.
Το «μενού» βέβαια δεν σταματά εκεί, αφού ο κυβερνητικός προγραμματισμός προβλέπει τη συνέχιση των αποκρατικοποιήσεων και μια σειρά αναδιαρθρώσεις στο αστικό κράτος, τη δικαιοσύνη κ.τ.λ., για την παραπέρα θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
...νέα δεσμά για τον λαό
Την ίδια ώρα που όλα τα παραπάνω εξασφαλίζουν τις «θετικές προοπτικές» για τα καπιταλιστικά κέρδη και τις προβλέψεις για μεγάλους ρυθμούς ανάκαμψης για τη νέα χρονιά, για τον λαό το «καλεντάρι» της νέας χρονιάς «γράφει» μεταξύ άλλων:
-- Εκτόξευση της φοροληστείας με πάνω από 3,5 δισ. πρόσθετους φόρους, συνολικά 50 δισ. Από αυτά, τα 2 δισ. θα είναι από αύξηση των έμμεσων φόρων, από όπου προέρχονται πάνω από τα μισά έσοδα του κράτους.
Παράλληλα προωθούνται και μια σειρά από «πράσινα» χαράτσια, οι λεγόμενοι «ίδιοι πόροι» της ΕΕ που θα χρηματοδοτήσουν τα πακέτα για τους επιχειρηματικούς ομίλους. Για παράδειγμα, από 1/1 ξεκινάει το «καπέλο» των 10 λεπτών στα ποτήρια του καφέ.
Για τη λαϊκή κατοικία εξάλλου, δρομολογούνται και τα «νέας κοπής» χαράτσια του ΕΝΦΙΑ με τη συνεχή ευθυγράμμιση των αντικειμενικών τιμών ακινήτων - επί των οποίων αυτά υπολογίζονται - με τις αξίες της αγοράς, σε μια εξέλιξη που σηματοδοτεί την ενίσχυση της φοροαφαίμαξης για τα λαϊκά στρώματα. Να σημειωθεί ότι εκτός από τον ΕΝΦΙΑ οι αντικειμενικές τιμές αποτελούν τη βάση υπολογισμού και για μια σειρά από άλλα χαράτσια, όπως για φόρους κληρονομιάς, γονικές παροχές, μεταβιβάσεις, τα τεκμήρια φορολόγησης πάνω στην πρώτη κατοικία κ.ά. Μαζί με αυτά έρχονται και τα νέα αυξημένα «ανταποδοτικά» χαράτσια, που θα πληρώνονται όχι μόνο από τους μικροϊδιοκτήτες αλλά και από τους ενοικιαστές ακινήτων, μέσω των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος, τα οποία αποδίδονται στους ΟΤΑ.
-- Συνέχιση των περικοπών σε ό,τι αφορά τις κάθε είδους κοινωνικές δαπάνες, με «εμβληματικότερο» παράδειγμα το πετσόκομμα, εν μέσω μάλιστα πανδημίας, της κρατικής χρηματοδότησης για τα νοσοκομεία κατά 139 εκατομμύρια, τη μείωση κατά 52% για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (από 268 εκατ. ευρώ το 2021, τώρα πέφτει στα 138 εκατ. ευρώ), των προνοιακών επιδομάτων κατά 45 εκατ. ευρώ.
-- Την ίδια ώρα βαρύς είναι ο λογαριασμός και των νέων χρεών - που υπολογίζονται σε πάνω από 5 δισ. - που έχουν συσσωρευτεί ιδιαίτερα στις πλάτες επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων. Η σταδιακή «απόσυρση» των μέτρων που αφορούσαν το πώς η κυβέρνηση θα κλοτσήσει το «τενεκεδάκι» λίγο παρακάτω, όπως π.χ. το πάγωμα οφειλών, τους φέρνει μέσα στη χρονιά αντιμέτωπους με έναν νέο γύρο λουκέτων και εκβιασμών από τράπεζες, εφορία, κρατικό μηχανισμό.
-- Πρόσθετα σε όλα αυτά, ο λαός καλείται να πληρώσει την καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως και τα «επεκτατικά μέτρα» του προηγούμενου διαστήματος, με ένα τεράστιο κύμα ακρίβειας που ήδη, εδώ και πάνω από 6 μήνες, ροκανίζει το λαϊκό εισόδημα. Ο πληθωρισμός το προηγούμενο διάστημα «έτρεχε» με 5%, τρώγοντας σύμφωνα με τους υπολογισμούς δυο μισθούς επιπλέον τον χρόνο, ενώ ήδη έχουν προαναγγελθεί για τη νέα χρονιά αυξήσεις στα σούπερ μάρκετ, ακόμα και της τάξης του 40%! Την ίδια ώρα, η πολιτική της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και του «πράσινου New Deal» βυθίζει πολύ βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια τον λαό, με την εκτίναξη των τιμών του ρεύματος και του φυσικού αερίου.
Βαριά η αλυσίδα του Συμφώνου Σταθερότητας
Τα παραπάνω δείχνουν και το τι έχει να περιμένει ο λαός από τη συζήτηση που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στην ΕΕ για ένα «πιο ευέλικτο» Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που προσωρινά έχει ανασταλεί, προκειμένου οι αστικές κυβερνήσεις να προχωρήσουν σε «γενναία» μέτρα στήριξης του κεφαλαίου κατά τη διάρκεια της πανδημίας και της καπιταλιστικής κρίσης.
Η κοινή απαίτηση τόσο της κυβέρνησης της ΝΔ όσο και του ΣΥΡΙΖΑ και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, που ζητάνε αναπροσαρμογή των κριτηρίων και εξαίρεση από το έλλειμμα και το χρέος των δαπανών για τους εξοπλισμούς, για την «πράσινη» ανάπτυξη και τη διαχείριση της φτώχειας, όπως και τη μονιμοποίηση του Ταμείου Ανάπτυξης, όχι μόνο δεν έχουν καμία σχέση με τις λαϊκές ανάγκες, αλλά αντίθετα σηματοδοτούν και νέα βάρη στους λαούς, προκειμένου να διασφαλίζεται επιπλέον «δημοσιονομικός χώρος» για το κεφάλαιο και τα επόμενα χρόνια.
Ταυτόχρονα, σε επίπεδο ΕΕ, η συζήτηση φέρνει στον «αφρό» και τις μεγάλες αντιθέσεις στο εσωτερικό της. Ενδεικτική είναι η πρόσφατη κοινή επιστολή Μακρόν και Ντράγκι με την οποία ζητάνε «λογικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που θα επιτρέπουν μεγαλύτερο περιθώριο χειρισμών και επαρκείς βασικές δαπάνες για το μέλλον και τη διασφάλιση της κυριαρχίας μας» σε τομείς στρατηγικής σημασίας, πιέζοντας τη Γερμανία και άλλα κράτη για «χαλάρωση».
Από την πλευρά του, η πρόταση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) προβλέπει δυνατότητα διόγκωσης των κρατικών χρεών, ειδική δημοσιονομική αντιμετώπιση δαπανών για νέες επενδύσεις, αλλά και προσωρινές εξαιρέσεις από τον κανόνα αναφορικά με το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων, που όμως θα πρέπει να διασφαλίζονται σε βάθος χρόνου, φορτώνοντας και νέα βάρη στις πλάτες των λαών.
Με φόντο αυτές τις διεργασίες, στο τραπέζι τώρα είναι η επίτευξη συμβιβασμού για ένα πλαίσιο - γέφυρα σε ό,τι αφορά τους κρατικούς προϋπολογισμούς της μεθεπόμενης χρονιάς (2023), αφού μέχρι τότε δεν πρόκειται να έχουν καταλήξει στο νέο Σύμφωνο Σταθερότητας.
Σε κάθε περίπτωση, με βάση τις διαδικασίες του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, στο α' τετράμηνο του 2022 θα δοθούν οι κατευθυντήριες γραμμές της Κομισιόν για το 2023, με βάση τις οποίες οι κυβερνήσεις της ΕΕ μέχρι το τέλος Ιούνη θα υποβάλουν τα εθνικά προγράμματα σταθερότητας και τα αναθεωρημένα Μεσοπρόθεσμα Πλαίσια Δημοσιονομικής Στρατηγικής, με την επόμενη «φουρνιά» των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων.
Αναδημοσίευση από τον «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου