Εψαξαν από δω, έψαξαν από κει, τελικά τη βρήκαν τη «λύση» στη Νομική του ΑΠΘ για το μεγάλο πρόβλημα της έλλειψης χώρων διδασκαλίας και καθηγητών, που έχει ως αποτέλεσμα οι φοιτητές να συνωστίζονται στα αμφιθέατρα και να συμβαίνουν ακόμα και ατυχήματα, όπως η πρόσφατη πτώση νεαρού πρωτοετούς φοιτητή από ανοιχτό παράθυρο 3ου ορόφου. Τι σκαρφίστηκαν λοιπόν τα «τσακάλια» της Πρυτανείας και η διεύθυνση της Σχολής; Να το «γυρίσουν» στην τηλεκπαίδευση, τουλάχιστον μέχρι τέλη Οκτώβρη και μετά βλέπουμε! Αντί δηλαδή να εξασφαλίσουν ανθρώπινες και αξιοπρεπείς συνθήκες διδασκαλίας για όλους, με ενίσχυση του προσωπικού και των υποδομών, στέλνουν τους φοιτητές σπίτι τους! Δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να αναρωτηθούμε πόσοι απ' αυτούς διαθέτουν ή έχουν τη δυνατότητα να αντεπεξέλθουν σε μια ακριβή σύνδεση ίντερνετ. «Ψιλά γράμματα» για τις πρυτανικές αρχές το αν χαθεί και κάνα εξάμηνο...
Τηλεκπαίδευση «διά πάσαν νόσον» λοιπόν! Στην προκειμένη περίπτωση, για να μην έχουν τους φοιτητές μέσα στα πόδια τους τώρα που η οργή κοχλάζει για τον τραυματισμό του συμφοιτητή τους και για τις άθλιες συνθήκες διδασκαλίας. Τους θέλουν μακριά από το πανεπιστήμιο, για να μη διαμαρτύρονται οργανωμένα, αλλά να ψάχνουν σύνδεση στο διαδίκτυο για να παρακολουθήσουν το μάθημα! Πάντως η περίπτωση του ΑΠΘ χτυπάει «καμπανάκι». Η τηλεκπαίδευση - τηλεργασία ήρθε για να μείνει, όχι μόνο για να εξασφαλίσει μεγαλύτερα κέρδη στη μεγαλοεργοδοσία, αλλά και για να διευκολύνει την αντιδραστική πολιτική του κράτους στην Εκπαίδευση και αλλού. Για παράδειγμα, δεν είναι παράξενο μπροστά στον χειμώνα να δούμε ακόμα και σχολεία να κλείνουν για κάνα μήνα με διάφορες προφάσεις, στο όνομα της «εξοικονόμησης» Ενέργειας που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση. Χώρια που ήδη υπάρχει κατεύθυνση σε δασκάλους και διευθυντές να εφαρμόζουν την τηλεκπαίδευση σε περίπτωση αγωνιστικών πρωτοβουλιών των μαθητών με καταλήψεις σε σχολεία.
«Διόρθωση ψήφου» χαρακτηρίζουν τα αστικά ΜΜΕ την ανάδειξη του Σούνακ σε πρόεδρο του κόμματος των Συντηρητικών και σε πρωθυπουργό της Μ. Βρετανίας, με ταυτόχρονη απόσυρση της Τρας, που έμεινε για λίγες μόνο μέρες στα ίδια πόστα. Ποιανού όμως η ψήφος «διορθώθηκε» και από ποιον; Η Τρας είχε εκλεγεί με εσωκομματική ψηφοφορία, όπου συμμετείχε η «βάση» του κόμματος των Συντηρητικών. Στη χώρα μας τέτοιες διαδικασίες αποθεώνονται από τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ ως το «απαύγασμα της δημοκρατίας». Είναι βέβαια γνωστό ότι πίσω από κάθε τέτοια διαδικασία (εσωκομματική και μη) συγκρούονται ισχυρά οικονομικά και άλλα συμφέροντα, που κατευθύνουν τους ψηφοφόρους εκεί που ο καθένας «ποντάρει». Στην προκειμένη περίπτωση, η εκλογή της Τρας αποδείχτηκε ιδιαίτερα εύθραυστος συμβιβασμός που δεν απέδωσε τα αναμενόμενα, κάτω από το βάρος των εξελίξεων στη Βρετανία και διεθνώς. Ετσι στις γραμμές της βρετανικής αστικής τάξης σήμανε ξανά συναγερμός. Αυτήν τη φορά, όμως, δεν υπήρχε χώρος ούτε χρόνος για προσχηματικές διαδικασίες: Πριν κατέβουν στην αρένα της «εκλογής από τη βάση», η μια υποψήφια δεν συγκέντρωσε καν τις 100 υπογραφές βουλευτών που έμπαινε ως προϋπόθεση, ενώ ο άλλος τις συγκέντρωσε, αλλά παραιτήθηκε. Κάπως έτσι, ο Σούνακ παρέμεινε μοναδικός υποψήφιος και νικητής, χωρίς να χρειαστούν εσωκομματικές εκλογές! Σε όλη αυτή τη διαδικασία, μια κραταιά «επιτροπή» του κόμματος των Συντηρητικών κατηύθυνε τα νήματα προς το τελικό αποτέλεσμα, που χαιρετίστηκε με ανακούφιση από την αστική τάξη. Είπαμε, καλή και χρήσιμη για το σύστημα η «συμμετοχική δημοκρατία», αλλά όταν το πράγμα ζορίζει, υπάρχει και η ...διόρθωση ψήφου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου