Αβαταρ!...

 

Είμαστε πολύ πίσω, που να με πάρει, στο επίπεδο των απαιτήσεων της κοινωνίας να πληροφορείται, να κατανοεί και να προειδοποιείται για τις εξελίξεις που θα επηρεάσουν μοιραία, και ενδεχομένως αποκαλυπτικά, τη ζωή της παρούσας αλλά και των μελλοντικών γενεών. Κι αυτό δεν είναι ευθύνη μόνο της πολιτικής που όλο κομπάζει για την καινοτομία και στο τέλος, μόλις φτάσουμε στο κόστος της, οι τεχνολογικές εξελίξεις γίνονται αυτόματα απαγορευτικές. Ασε που καμιά φορά, σχεδόν αταβιστικά, όλοι οι παράγοντες του δημόσιου διαλόγου, δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, καθηγητάδες και αναλυτάδες, πετάνε μια παρόλα και μετά τελεία.

 

Αν καταναλώναμε, έστω και μέσα στο κατακαλόκαιρο, τον μισό από τον χρόνο που διατέθηκε δημόσια για την ουσία κεταμίνη στα χέρια της δικαζόμενης ως μητροκτόνου, για τις επιπτώσεις της Τεχνητής Νοημοσύνης στη ζωή, στην εργασία, στην πνευματική και σωματική μας υγεία, τότε οι απαιτήσεις της κοινωνίας για επεξεργασμένες πολιτικές θέσεις απέναντι σ' αυτήν την εξέλιξη θα ήταν μεγαλύτερες, χρήσιμες, μπορεί και σωτήριες. Μες στο κατακαλόκαιρο οι Αμερικανοί ηθοποιοί που ανήκουν σε ένα από τα μεγαλύτερα συνδικάτα των ΗΠΑ, με πάνω από 160.000 μέλη, ψήφισαν και κατεβαίνουν σε απεργία διαρκείας. Ακολουθούν και συμπλέουν με τους σεναριογράφους και σκηνοθέτες που προηγήθηκαν, σε μια πρωτοφανή ομοψυχία, θέτοντας θέματα πρωτίστως μισθολογικά και επιβίωσης όπως λένε, αλλά και φιλοσοφικά, οντολογικά και υπαρξιακά, καθώς αισθάνονται ότι ήδη απειλούνται από τα ...άβατάρ τους. Ηδη οι μεγάλες πλατφόρμες του θεάματος σε σινεμά και τηλεόραση, όπως «Netflix» και «Disney», δείχνουν σκληρή στάση απέναντι στους απεργούς και, κυρίως, βρήκαν φτηνή και καταφανώς επικίνδυνη λύση - υποκατάστατο δημοφιλών σειρών και ταινιών.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη διαφαίνεται ότι μπορεί αφενός να κλέβει, κυριολεκτικά, τα έως τώρα σενάρια και σκηνοθετικές απόψεις, αφετέρου να μελετάει τις τάσεις και τις επιθυμίες του κοινού και να συγγράφει με τους υπολογιστές καινούργια. Χωρίς αμοιβές, δικαιώματα κ.λπ. Οι ηθοποιοί, από την άλλη μεριά, βλέπουν σοβαρά το ενδεχόμενο να αντικατασταθούν από χαρακτήρες άβαταρ, δηλαδή ηθοποιούς Τεχνητής Νοημοσύνης σχεδιασμένους ηλεκτρονικά, με την όψη και τη φωνή τους. Καγχάζετε; Λάθος. Μια ματιά στα όσα συμβαίνουν αυτόν τον καιρό στα δημοφιλέστατα παιχνίδια ποδοσφαίρου της FIFA, που παίζουν τώρα μικροί και μεγάλοι στους υπολογιστές, ίσως σας κάνει πιο σκεπτικούς. Η εταιρεία που παράγει το παιχνίδι, με παίκτες τον Ρονάλντο, τον Μέσι, τον Χάαλαντ και άλλους πολλούς, τσέπωνε 250 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο για να της το επιτρέπει. Η εταιρεία θεώρησε ότι με την τεχνητή νοημοσύνη μπορεί να έχει και παίκτες ομάδων που δεν ήταν συμβεβλημένοι με τη FIFA. Ετσι, έσπασε το συμβόλαιο και θα προχωρήσει μόνη της, χωρίς το ...λογότυπο. Ισως η γενιά των σημερινών πενηντάρηδων και άνω να διαθέτει και την παιδεία και την κουλτούρα να ξεχωρίσει, ειδικά στο επίπεδο του λόγου, το προϊόν (σενάριο, βιβλίο, πλοκή) της ΤΝ από τον άνθρωπο - δημιουργό και το ταλέντο του. Οι επόμενες γενιές όμως; Δεν θέλω να ελπίζω στο εμπορικό σοκ. Δηλαδή εκείνη τη στιγμή που κάποιος/α εκτεθειμένος/η ως φάτσα και φωνή στα σύγχρονα μέσα, τηλεόραση, YouTube, Instagram και όλα τ' άλλα, θα δει τον εαυτό του να πρωταγωνιστεί μα σε πορνό, μα σε ληστεία, μα σε πολιτικές δηλώσεις της μεγάλης ανατριχίλας. Αν έχετε μάθει τι μπορεί να κάνει κανείς με κεταμίνη, βιτριόλι, και έναν ροκ σταρ ή έναν ράπερ ή μια δεκαεξάχρονη Αγγλιδούλα που προσχωρούν στην πολυδιαφημισμένη τρομοκρατία του «Ισλαμικού Κράτους», μάλλον πρέπει να αρχίσετε να απαιτείτε και μερικά πράγματα παραπάνω ως γνώση και πολιτική παρέμβαση για την Τεχνητή Νοημοσύνη.

Ακόμα και η συζήτηση περί τηλεργασίας, ή αυτή για επαγγέλματα που θα εξαφανιστούν και θέσεις εργασίας που θα αντικατασταθούν εξαιτίας της ΤΝ, θέλει προσοχή, όταν το κεφάλαιο χρησιμοποιεί την ΤΝ ως νεολουδίτικη πρακτική εκβιασμού και χειραγώγησης των εργαζομένων. Το μέλλον είναι ήδη εδώ, όπως άλλωστε και ο παράδεισος και η κόλαση. Για να το δούμε, πολλώ μάλλον για να το έχουμε, πρέπει να το διεκδικήσουμε αφυπνισμένοι και με ταξική συνείδηση, τόσο ισχυρή ώστε να μη βρεθούμε κλεισμένοι στο γκέτο της άγνοιας.

 

Της
 

Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ