«Σκοτώνονται» τα κανάλια για το ποιο θα «πρωτοβγάλει» ακροδεξιούς και φασίστες που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο «σπρώχνονται» από το σύστημα, είτε βρίσκονται μέσα είτε έξω από τη Βουλή. Ο «μπροστινός» του ναζί Κασιδιάρη, πρόεδρος των «Σπαρτιατών», είχε χτες άλλη μια τηλεοπτική εμφάνιση σε «χαλαρή» πρωινή εκπομπή, με το άλλοθι ότι «πρέπει να τους γνωρίσει ο κόσμος». Η παρουσία του ξύπνησε μνήμες από την προβολή του χρυσαυγίτη Μιχαλολιάκου σε «καθωσπρέπει» τηλεοπτικές εκπομπές, τότε που το σύστημα έχτιζε ...αντισυστημικό προφίλ στην εγκληματική ναζιστική οργάνωση για να την αξιοποιήσει στη συνέχεια ενάντια στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, την περίοδο της βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης. Αλλά και ο αντικομμουνιστής Τζήμερος είχε χτες την τιμητική του σε μια ανάλογη πρωινή εκπομπή, με αφορμή τους σχολιασμούς που έκανε για τις ενδυματολογικές επιλογές βουλευτή της Πλεύσης Ελευθερίας. Προφανώς, οι ...ξεπλυματικές απόψεις της ίδιας για τους «Σπαρτιάτες» δεν τον ενόχλησαν τόσο πολύ, γι' αυτό βρήκε να σχολιάσει τα ρούχα της τη μέρα της ορκωμοσίας. Το «ενδιαφέρον» των ΜΜΕ για κάθε είδους ρατσιστές, ακροδεξιούς, ακόμα και φωτοαντίγραφα των καταδικασμένων ναζί, δεν επιτρέπει κανέναν εφησυχασμό για τον λαό. Ως σάρκα από τη σάρκα του, το σύστημα κρατάει «ζεστές» τέτοιες εφεδρείες, βλέποντας νέες «κακοτοπιές» να προβάλλουν και τα αδιέξοδα να πληθαίνουν στην αστική διαχείριση. Αλλη μια επιβεβαίωση λοιπόν ότι το σύστημα δεν μπορεί να «φάει» τα παιδιά του και ότι μόνο ο λαός μπορεί με τους αγώνες του να δώσει μάθημα στους φασίστες, παλεύοντας ενάντια στη μήτρα που τους γεννά και τους θρέφει.
Την ανάγκη να γίνει η νομοθεσία της ΕΕ πιο «φιλική» στην υποδοχή εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού που μεταναστεύει από άλλες χώρες αναδεικνύουν διάφορα επιστημονικά και οικονομικά ινστιτούτα, περιγράφοντας τους κινδύνους από την έλλειψη τέτοιων εργαζομένων στην ευρωπαϊκή αγορά, εξαιτίας της υπογεννητικότητας, που εξελίσσεται σε πανευρωπαϊκό πρόβλημα. Η Γερμανία, για παράδειγμα, υπολογίζεται ότι στο άμεσο μέλλον θα χρειάζεται πάνω από 1,5 εκατ. ξένους εργάτες κάθε χρόνο, κυρίως εξειδικευμένο προσωπικό, ενώ αντίστροφα πάνω από 400.000 εργαζόμενοι εγκαταλείπουν ετησίως τη χώρα. Βέβαια, οι «συστάσεις» αυτές καθόλου αντιφατικές δεν είναι με το προωθούμενο νέο «Σύμφωνο Μετανάστευσης» της ΕΕ, που ορθώνει κι άλλα τείχη σε πρόσφυγες και μετανάστες, περιορίζει κι άλλο τις δυνατότητες παροχής ασύλου και κοστολογεί «με το κεφάλι» ακόμα και την άρνηση ενός κράτους - μέλους να συμμετέχει στο πρόγραμμα μετεγκατάστασης προσφύγων και μεταναστών από τις χώρες εισόδου. Αντίθετα, τέτοιες απόψεις και προτάσεις έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι η ΕΕ ανοιγοκλείνει τη στρόφιγγα του Μεταναστευτικού με κριτήριο τις ανάγκες των μονοπωλίων σε εργατικό δυναμικό, ειδικευμένο και ανειδίκευτο, ενώ για όσους «περισσεύουν» υπάρχουν μόνο αποτροπές, καταστολή και απελάσεις. Αυτήν την απάνθρωπη πολιτική υλοποιούν και στη χώρα μας όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, με τραγικά αποτελέσματα, όπως ο χαμός εκατοντάδων ξεριζωμένων, πριν από μερικές βδομάδες στην Πύλο.
Η ...κρατικοποίηση της μεγαλύτερης ιδιωτικής εταιρείας διαχείρισης νερού και αποβλήτων στη Βρετανία βρίσκεται αυτήν την περίοδο «ψηλά στην ατζέντα», καθώς την πνίγουν τα χρέη και οι 15 εκατ. πελάτες της κινδυνεύουν να μείνουν στον «αέρα». Το συγκεκριμένο μονοπώλιο («Thames Water») έχει 16 δισ. ευρώ καθαρά χρέη, από τα συνολικά 70 δισ. που βαραίνουν τις ιδιωτικές εταιρείες ύδρευσης και αποχέτευσης στη Βρετανία. Σε περίπτωση που κρατικοποιηθεί, ο λαός θα πληρώσει τον λογαριασμό, όπως σήμερα πληρώνει πανάκριβα το νερό που καταναλώνει. Η εταιρεία, εκτός όλων των άλλων, βαρύνεται με μεγάλα περιβαλλοντικά εγκλήματα στη διαχείριση των αποβλήτων, ενώ καταγράφει απώλειες νερού της τάξης του 24% λόγω παλαιών υποδομών, που δεν ανανεώνονται επειδή κοστίζουν. Οι μέτοχοί της είναι κινεζικά και αραβικά κεφάλαια, αλλά και δύο συνταξιοδοτικά ταμεία, του Καναδά και της Αγγλίας, από αυτά που υπόσχονται μεγαλύτερες συντάξεις και καλύτερες υπηρεσίες στους ασφαλισμένους από το τζογάρισμα των εισφορών τους. Να λοιπόν πώς μέσα από ένα παράδειγμα αποκαλύπτεται όλη η σαπίλα που αποπνέει το σύστημα του κέρδους: Ο λαός πληρώνει πανάκριβα το νερό - εμπόρευμα, είτε σε ιδιωτικές είτε σε δημόσιες εταιρείες διαχείρισης, που λειτουργούν για το κέρδος των μετόχων. Η κρατικοποίηση τέτοιων εταιρειών είναι η άλλη όψη της ιδιωτικοποίησής τους και γίνεται με σκοπό τη διάσωση της κερδοφορίας τους. Οι εταιρείες - μέτοχοι, που διαχειρίζονται τον κόπο εκατομμυρίων εργαζομένων και τζογάρουν τις εισφορές τους για μεγαλύτερο κέρδος, κινδυνεύουν με μεγάλες απώλειες που θα πληρώσουν βέβαια ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι. Ενώ και το περιβάλλον γίνεται θύμα τους με κριτήριο κι εδώ το μεγαλύτερο κέρδος. Απ' όπου κι αν το πιάσεις, δηλαδή, στα ...βοθρολύματα του καπιταλισμού σωτηρία για τον λαό δεν υπάρχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου