Η πρόσφατη συζήτηση και η ψήφιση του άθλιου νομοσχεδίου για την ίδρυση ιδιωτικών «πανεπιστημίων» στη χώρα θα μείνει σίγουρα στην κοινοβουλευτική Ιστορία ως μία ακόμα απεχθής, κορυφαίας όμως σημασίας πράξη εξυπηρέτησης των οικονομικών συμφερόντων των ημεδαπών και αλλοδαπών αρπακτικών, σε βάρος κάθε έννοιας δημοκρατίας, συνταγματικότητας, ακαδημαϊκότητας, και αποποίησης κάθε κυβερνητικής ευθύνης και υποχρέωσης απέναντι στους νέους αυτής της χώρας, απέναντι στον ελληνικό λαό, απέναντι στην Εκπαίδευση.
Ομως η επίθεση στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, με αφορμή την ανάδειξη εκ μέρους του, κατά τη σχετική συζήτηση, του γεγονότος ότι η εισαγωγή δυσβάσταχτων διδάκτρων στην Ανώτατη Εκπαίδευση πολλών χωρών οδηγεί στην εκπόρνευση φοιτητριών και φοιτητών, θα μείνει στην κοινοβουλευτική Ιστορία, και όχι μόνο, ως μια κορυφαία έκφραση μιας αντικομμουνιστικής υστερίας, η οποία από καιρό σιγόβραζε και επιζητούσε κάποια «αφορμή» για να ξεσπάσει, αποκαλύπτοντας το πραγματικό πρόσωπο των (μικρο)αστικών, (ακρο)δεξιών και ψευδο-«προοδευτικών» κομμάτων στο ελληνικό κοινοβούλιο και των συνοδοιπορούντων με αυτούς.
Ποιοι είναι αυτοί που τολμούν να επιβάλλουν λογοκρισία στην καταγγελία της κάθε είδους ανθρώπινης εκμετάλλευσης, των πολλών και αδύναμων, από τους λίγους έχοντες; Είναι άγνωστη στους κραυγάζοντες η παιδική εκπόρνευση από Δυτικούς τουρίστες στη Νοτιοανατολική Ασία και όχι μόνο; Η εκμετάλλευση των εργαζομένων από το κεφάλαιο σε όλα τα μήκη και πλάτη της καπιταλιστικής κοινωνίας μας είναι «αποδεκτό» (;) να καταγγέλλεται, με «μέτρο» τουλάχιστον, από την «προοδευτική» αριστερά, και δεν προσβάλλει τη μικροαστική ηθική τους, αλλά είναι εργαλειοποίηση και σεξισμός να καταγγέλλεις, παρουσιάζοντας αδιάσειστα στοιχεία, την εκπόρνευση των φοιτητών και φοιτητριών, εξαιτίας της αδυναμίας τους να πληρώσουν τα δίδακτρα που τους επιβάλλει το καπιταλιστικό σύστημα, έχοντας εγκαταλείψει προ πολλού το κράτος τους την υποχρέωση της δωρεάν μόρφωσής τους και όχι μόνο, στον βωμό του μέγιστου κέρδους.
Ποιο παράδειγμα θα μπορούσε να είναι περισσότερο χαρακτηριστικό για το πού οδηγεί η άκρατη ιδιωτικοποίηση κοινωνικών αγαθών;
Φτάνει η υποκρισία και ο αντικομμουνισμός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου