Γελάνε και οι πέτρες με την επιστολή Μητσοτάκη στην Φον ντερ Λάιεν, με την οποία καλεί την Κομισιόν να λάβει μέτρα για τον ελέγχο στην κυκλοφορία των εμπορευμάτων, ώστε να μειωθούν οι τιμές και να πέσει ο πληθωρισμός στα τρόφιμα. Στην πραγματικότητα, η επιστολή του Ελληνα πρωθυπουργού αξιοποιείται ως «λαγός» για την παραπέρα απελευθέρωση της ευρωπαϊκής αγοράς, όπως προβλέπεται από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ.
Μια μελέτη του 2019 αποτιμάει στα 386 δισ. ετησίως τα «οφέλη» που αποκομίζει το ευρωπαϊκό κεφάλαιο από την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, σημειώνει όμως ότι «εξακολουθούν να υφίστανται φραγμοί στην υλοποίηση της πλήρως ελεύθερης κυκλοφορίας», κυρίως σε ό,τι αφορά «εθνικούς κανόνες που την περιορίζουν». Ετσι, αν και η ενιαία αγορά της ΕΕ χαρακτηρίζεται ως «το μεγαλύτερο και πιο επιτυχημένο παράδειγμα οικονομικής ολοκλήρωσης στον κόσμο» - προς όφελος του κεφαλαίου φυσικά - προστίθεται ότι «δεν είναι ακόμη απαλλαγμένη από δυσανάλογα εμπόδια στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων».
Αρα, αυτό που ο Μητσοτάκης και η Κομισιόν παρουσιάζουν ως «φάρμακο» για την ακρίβεια, το βάθεμα δηλαδή της ενιαίας αγοράς, είναι «φαρμάκι» για τα λαϊκά στρώματα, που θα βρίσκονται διαρκώς αντιμέτωπα με αλλεπάλληλα κύματα ακρίβειας. Τα κέρδη των μονοπωλιακών ομίλων είναι η άλλη όψη της ακρίβειας για τον λαό και επωάζονται στο έδαφος της «ελευθερίας κίνησης εμπορευμάτων», μια από τις τέσσερις ελευθερίες που καθιέρωσε η Συνθήκη του Μάαστριχτ το 1992, με τις ψήφους των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ στη χώρα μας.
Η ελεύθερη κίνηση των εμπορευμάτων έβαλε τις βάσεις για την «ολοκλήρωση» της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής αγοράς, απαγορεύοντας οποιονδήποτε περιορισμό σε εισαγωγές και εξαγωγές εμπορευμάτων, στο όνομα της «ανταγωνιστικότητας» της ευρωπαϊκής οικονομίας.
Στη συνθήκη αναφερόταν χαρακτηριστικά: «Η Κοινότητα έχει ως αποστολή, με τη δημιουργία κοινής αγοράς, οικονομικής και νομισματικής ένωσης και με την εφαρμογή κοινών πολιτικών ή δράσεων (...) να προάγει στο σύνολο της Κοινότητας (...) υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας (...) Οι ποσοτικοί περιορισμοί επί των εισαγωγών και των εξαγωγών, καθώς και όλα τα μέτρα ισοδυνάμου αποτελέσματος, απαγορεύονται μεταξύ των κρατών - μελών».
Η Συνθήκη του Μάαστριχτ και οι τέσσερις ελευθερίες της είναι ο σιδηρούν νόμος του κεφαλαίου, το ιερό δισκοπότηρο της κερδοφορίας του. Γι' αυτό και όταν κατά καιρούς υπάρχουν «ενστάσεις» από κράτη - μέλη, με την επίκληση του «εθνικού συμφέροντος», όπως τώρα με την επιστολή Μητσοτάκη, έρχεται το Δικαστήριο της ΕΕ να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, παράγοντας νομολογία που θωρακίζει ακόμα περισσότερο τη συνθήκη. Δείγμα κι αυτό ότι η ΕΕ μόνο χειρότερη μπορεί να γίνει για τους λαούς και όχι βέβαια να αλλάξει προς το ...φιλολαϊκότερο, όπως κοροϊδεύουν τον λαό τα κόμματα της ΕΕ και ειδικά η σοσιαλδημοκρατία.
Από το πλήθος των προσφυγών στο Δικαστήριο, οι περισσότερες έχουν ενδιαφέρον, όχι λόγω της απόρριψής τους, αλλά εξαιτίας του σκεπτικού, που συνοψίζεται στο «Κάτω τα χέρια από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ»! Οι προσφυγές αφορούν διάφορες υποθέσεις και ζητούν να εφαρμοστούν οι «εξαιρέσεις» που υπάρχουν σε άρθρα της συνθήκης για να προστατεύονται τα λεγόμενα «εθνικά» συμφέροντα από «στρεβλώσεις» της απελευθερωμένης αγοράς.
Σε μελέτη της Νομικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διαβάζουμε ότι «η θέση του Δικαστηρίου της ΕΕ να μην δέχεται κίνητρα οικονομικού χαρακτήρα ως λόγους εξαίρεσης στην ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, να μην υπαγορεύονται, δηλαδή, οι περιορισμοί από οικονομικές σκοπιμότητες, είναι ορθή γιατί κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε αναβίωση των εθνικών συνόρων και σε κατάτμηση των αγορών. Διαφορετικά, δηλαδή, θα χρησιμοποιείται το δημόσιο συμφέρον ως όχημα για την αναβίωση του εθνικού προστατευτισμού και την ανάκτηση αρμοδιοτήτων που τα κράτη μέλη έχουν παραχωρήσει στην Ενωση».
Ο γενικός αυτός κανόνας αποτυπώνεται στις αποφάσεις του Δικαστηρίου. Ενδεικτικά, σε απόφαση για ιταλικό νόμο που ανέστειλε την εισαγωγή χοιρινού κρέατος προκειμένου να αντιμετωπίσει τις τεχνητά χαμηλές τιμές που ίσχυαν στον τομέα αυτό, το Δικαστήριο επεσήμανε: «Μεταξύ των λόγων που δικαιολογούν παρέκκλιση από το άρθρο 34, δεν περιλαμβάνονται σοβαρές και ενδεχομένως παρατεινόμενες δυσχέρειες σε τομέα της οικονομικής δραστηριότητας, καθώς και δυσχέρειες που δύνανται να επιφέρουν σοβαρή επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης σε ορισμένη περιοχή».
Ενώ σε άλλη υπόθεση, που αφορά παρέμβαση της ιρλανδικής κυβέρνησης στην «ελεύθερη αγορά», το Δικαστήριο αποφαίνεται ότι «λόγοι, όπως η προστασία των καταναλωτών ή η εντιμότητα των εμπορικών συναλλαγών, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν εξαίρεση από την ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων».
Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά για την κοροϊδία που επιχειρείται από την κυβέρνηση σε βάρος του λαού, που βογκάει από την ακρίβεια στην Ενέργεια και στο ράφι του σούπερ μάρκετ. Αποκαλύπτουν όμως τον εμπαιγμό και των άλλων κομμάτων της ΕΕ, κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, που προβάλλουν ως «λύση» στην ακρίβεια να εναρμονιστεί η ελληνική αγορά με την ευρωπαϊκή «κανονικότητα», όταν στην πραγματικότητα η «κανονικότητα» των ανταγωνισμών για τα κέρδη, στο πλαίσιο της ενιαίας αγοράς, είναι αυτή που κάνει το ψωμί ψωμάκι για τον λαό.
Μπροστά στις εκλογές, η πολιτική αυτή και τα κόμματά της πρέπει να δεχτούν ηχηρό χαστούκι. Στην κλοπή του λαϊκού εισοδήματος και στην κάλπικη αντιπαράθεση των κομμάτων της ΕΕ, που κρύβουν τις πραγματικές αιτίες της ακρίβειας και απορρίπτουν τις διεκδικήσεις του λαού για πραγματικά μέτρα ανακούφισης, η απάντηση είναι μια: Πιο ισχυρό το ΚΚΕ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου