«Η μετανάστευση μπορεί να είναι πηγή ανάπτυξης, αρκεί να είναι οργανωμένη και διαφανής», δήλωσε ο υπουργός Μετανάστευσης σε εκδήλωση στην Αλεξανδρούπολη. Λίγες μέρες πριν, ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη είχε εξαγγείλει την επέκταση του φράχτη στον Εβρο, ως «μέσο αποτροπής» της «παράνομης μετανάστευσης». Ο πρώτος δεν έκρυψε μάλιστα την ανησυχία του για την αύξηση των μεταναστευτικών ροών εξαιτίας του πολέμου στη Μέση Ανατολή, που επεκτείνεται στον Λίβανο. Η χώρα μας, ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, έχει άμεση εμπλοκή στον πόλεμο που προκαλεί τον εκτοπισμό χιλιάδων από τις εστίες τους και την ίδια ώρα καταστρώνει σχέδια, μαζί με την υπόλοιπη ΕΕ, για το πώς θα φέρουν τις μεταναστευτικές ροές στα μέτρα της ευρωπαϊκής οικονομίας και των αναγκών της σε εργατικό δυναμικό, ειδικά τώρα που κατρακυλάει στην ύφεση. Γι' αυτό, από τη μια κλιμακώνουν την καταστολή (η Γερμανία είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα) και από την άλλη ενισχύουν τους μηχανισμούς «διαλογής» των μεταναστών, οξύνοντας και τους μεταξύ τους ανταγωνισμούς. Οσοι «δεν κάνουν», εγκλωβίζονται σε τρίτες χώρες ή επιστρέφονται σε αυτές. Να λοιπόν πώς η καταστολή και η «οργανωμένη και διαφανής» μετανάστευση είναι όψεις του ίδιου νομίσματος. Αλλά και του ίδιου σάπιου συστήματος, όπου οι πρωταίτιοι του ξεριζωμού γίνονται και οι πιο άγριοι θύτες σε βάρος των ξεριζωμένων.
Το «στρατηγικό βάθος της σχέσης που έχει η Ελλάδα με τις ΗΠΑ» ανέδειξε ο Κυρ. Μητσοτάκης σε ομιλία του προς τους ομογενείς στη Νέα Υόρκη, εστιάζοντας στους «ανθεκτικούς» ελληνοαμερικανικούς δεσμούς. Διαβεβαίωσε μάλιστα ότι «όποιος κι αν εκλεγεί, όποιον κι αν επιλέξει ο αμερικανικός λαός να τον εκπροσωπήσει στο ανώτατο αξίωμα, αυτή η σχέση θα γίνεται ολοένα και πιο δυνατή». Οχι πως είχαμε καμιά αμφιβολία, αλλά ο πρωθυπουργός επιβεβαίωσε ότι το ...«στρατηγικό βάθος» των ελληνοαμερικανικών σχέσεων επιφυλάσσει μόνο τα χειρότερα στον λαό, ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο επόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Θυμίζουμε ότι αυτό δεν άλλαξε ούτε όταν στην Ελλάδα κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε όταν ο Μπάιντεν διαδέχτηκε τον Τραμπ. Ο «Στρατηγικός Διάλογος» Ελλάδας - ΗΠΑ και οι διμερείς συμφωνίες για τις βάσεις «έτρεξαν» με όλες τις κυβερνήσεις και κάτω από όλες τις συνθήκες, φτάνοντας σήμερα να αποτελεί η χώρα μας πολεμικό ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών για τις εγκληματικές επεμβάσεις τους σε τρεις ηπείρους. «Να δεις τι σου 'χω για μετά» λοιπόν, με «μενού» την παραπέρα επέκταση της βάσης της Σούδας και την παράδοση του Στεφανοβίκειου στους Αμερικανούς, για να το μετατρέψουν σε αμιγώς αμερικανική βάση, εν μέσω πολεμικών συγκρούσεων και με τον κίνδυνο μιας γενικευμένης ανάφλεξης να καραδοκεί.
Σύμφωνα με στοιχεία από δειγματοληπτικούς ελέγχους της Επιθεώρησης Εργασίας, τουλάχιστον μία στις τέσσερις επιχειρήσεις δεν καταβάλλει ούτε τον νομοθετημένο κατώτατο μισθό. Συγκεκριμένα, από 1.170 επιχειρήσεις που ελέγχθηκαν διαπιστώθηκε ότι οι 286 (24,44%) «δεν είχαν αναπροσαρμόσει τις αποδοχές με βάση τα νομοθετημένα κατώτατα όρια». Δηλαδή οι εργοδότες απροκάλυπτα «κλέβουν» ακόμα και τον κατώτατο μισθό που για λογαριασμό τους επιβάλλουν η κυβέρνηση και το κράτος σε χιλιάδες εργαζόμενους! Δεν πρόκειται βέβαια για μεμονωμένο γεγονός. Πρόσφατη έρευνα στον νομό Ηρακλείου Κρήτης, στον κλάδο της Εστίασης, έδειξε ότι σε ποσοστό 50% δεν εφαρμόζεται η κλαδική ΣΣΕ, που έχει κηρυχθεί υποχρεωτική. Οι εργοδότες επιβάλλουν εξαντλητικά ωράρια πάνω και από τα «ξεχειλωμένα» που προβλέπονται, ενώ το σύνολο των εργαζομένων δήλωσαν ότι δεν απολαμβάνουν μέρες ανάπαυσης (ρεπό), όπως ορίζει η Σύμβαση, παρά μόνο ελάχιστες τον μήνα (στην καλύτερη περίπτωση 4). Τι επιβεβαιώνουν όλα τα παραπάνω; Οτι η αγορά εργασίας είναι μια ζούγκλα, όπου η εργοδοσία εξαντλεί μέχρι και την τελευταία ρανίδα της αντεργατικής νομοθεσίας για να θωρακίσει την κερδοφορία της. Και ταυτόχρονα πατάει στην ανοχή του αντιλαϊκού κράτους για να πάει ένα βήμα πιο πέρα, διαμορφώνοντας τετελεσμένα που αύριο θα γίνουν νέοι νόμοι. Αντίπαλο δέος είναι μόνο η οργανωμένη πάλη των εργαζομένων και του λαού. Οχι μόνο για να εμποδίσουν τα χειρότερα, αλλά και να αντεπιτεθούν για όσα τους ανήκουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου