Το κέρδος τσακίζει τους φτωχούς...

«Η φύση εκδικείται τους φτωχούς», έγραφε προχτές μια αστική εφημερίδα σε τίτλο της για το ρεπορτάζ του σεισμού στην Ιταλία, μόνο που δεν αποτυπώνει την πραγματική αλήθεια. Γιατί όταν η επιστήμη και η τεχνολογία έχουν φτάσει σε τέτοια επίπεδα ανάπτυξης που να προστατεύουν τους πάντες από τους σεισμούς, αφενός η «εκδίκηση» δεν είναι της φύσης και αφετέρου γιατί δεν εκδικείται και τους πλούσιους; Μα, γιατί η επιστήμη και η τεχνολογία στο πλαίσιο του καπιταλισμού αξιοποιούνται για το κέρδος, την ένταση της εκμετάλλευσης, γι' αυτό υπάρχουν φτώχεια και πλούτος. Δεν μπαίνουν στην υπηρεσία κάλυψης των λαϊκών αναγκών. 

 

Τα έργα αντισεισμικής θωράκισης και προστασίας δεν αποφέρουν κέρδη στον καπιταλισμό, γι' αυτό και δεν προωθούνται. Ηδη και από την Ιταλία έρχεται η είδηση ότι στη συγκεκριμένη περιοχή είναι ανύπαρκτα ουσιαστικά τα μέτρα αντισεισμικής προστασίας. 

 

Γι' αυτό και προκαλούν πολλοί εκπρόσωποι της ιταλικής κυβέρνησης αλλά και τοπικών αρχών, όταν αποδίδουν αποκλειστικά το μέγεθος των καταστροφών στη μεγάλη ένταση ή το μικρό εστιακό βάθος του σεισμού, ενώ μια έγκαιρη και σχεδιασμένη αντισεισμική θωράκιση των οικισμών, που ούτως ή άλλως βρίσκονται σε μια ιδιαίτερα σεισμογόνο περιοχή, θα μπορούσε να σώσει δεκάδες ζωές. 

 

Σύμφωνα με τον αστικό Τύπο της Ιταλίας, το 70% όλων των κτιρίων της χώρας δεν έχουν σχεδιαστεί με αντισεισμικά κριτήρια, όπως και το 50% των σχολείων δεν πληρούν τους σύγχρονους κανόνες αντισεισμικής θωράκισης. Αυτό είναι το ένα...

... ανύπαρκτη η πολιτική για λαϊκές ανάγκες

 

Το άλλο είναι αυτό που αποκαλύπτει επίσης ότι στον καπιταλισμό οι κυβερνήσεις ασκούν πολιτική για την ενίσχυση του κεφαλαίου και όχι για τις λαϊκές ανάγκες. Και έρχεται πάλι από την Ιταλία με αφορμή το φονικό σεισμό. Τα αστικά ΜΜΕ, πασχίζοντας να «βγάλουν λάδι» τις κυβερνήσεις για την πολιτική ευθύνη τους λόγω αδιαφορίας και εγκατάλειψης της αντισεισμικής θωράκισης, επικεντρώνουν στη «σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση» της χώρας, που, όπως λένε, δεν της επιτρέπει να επιδοτήσει εταιρείες για να επενδύσουν στην αναστήλωση ή υποστήριξη των αναρίθμητων παλιών κτιρίων που απλώνονται σε όλη την ιταλική επικράτεια. Και η αντισεισμική θωράκιση γίνεται πεδίο κερδοσκοπίας με κρατικό χρήμα, δηλαδή χρήμα από τη λαϊκή βασικά φορολογία. Αλλά πάνω απ' όλα προέχει η πολιτική ενίσχυσης του κεφαλαίου για την ανάκαμψη των κερδών του. 

Την οποία οι κυβερνήσεις βάζουν πάνω και από την προστασία της ζωής των ανθρώπων του μόχθου έστω και από φυσικά φαινόμενα.

Θυσίες (και) για το χρέος

 

Ερώτηση για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους κατέθεσε στην Κομισιόν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης, όπως μας πληροφορεί με δελτίο Τύπου, ζητώντας συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα. Ομως, η απάντηση που πήρε από τον αρμόδιο επίτροπο, Π. Μοσκοβισί, δεν φαίνεται να τον ικανοποίησε και πολύ, καθώς δεν υπηρετεί τις προπαγανδιστικές διαθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. 

Συγκεκριμένα, ο Π. Μοσκοβισί επαναλαμβάνει τις γενικόλογες διακηρύξεις των διαφόρων ευρωπαϊκών οργάνων για το χρέος και σημειώνει με έμφαση στην απάντησή του ότι «οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες θα πρέπει να παραμείνουν κάτω από το 15% του ΑΕΠ κατά τη διάρκεια της περιόδου μετά το πρόγραμμα, μεσοπρόθεσμα, και κάτω από το 20% του ΑΕΠ στη συνέχεια». 

Θυμίζουμε ότι οι χρηματοδοτικές ανάγκες του κράτους έχουν άμεση σχέση με το στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα. 

Τα μεγέθη που επικαλείται ο Μοσκοβισί αφορούν σε πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 3,5% κι αν αυτός ο στόχος μειωθεί, ο λόγος χρηματοδοτικές ανάγκες προς ΑΕΠ θα αυξηθεί, προκειμένου να καλυφθούν οι υποχρεώσεις της χώρας στην αποπληρωμή του χρέους. Με άλλα λόγια, ο επίτροπος για τις οικονομικές υποθέσεις απαντάει στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ότι αυτό που προέχει είναι να στηριχθεί η πολιτική εξόντωσης του λαού, ώστε να πιαστούν οι δημοσιονομικοί στόχοι και να μείνει το χρέος σε «βιώσιμη» τροχιά. 

Δηλαδή θυσίες και πάλι θυσίες από το λαό, με όποιον τρόπο κι αν προχωρήσει η αναδιάρθρωση του χρέους.

«Πολυδιάστατη ασφάλεια»... 

 

«Στο επίκεντρο της Ευρωμεσογειακής συνάντησης των Αθηνών πρέπει να βρεθεί το ζήτημα της συνεργασίας του συνόλου των χωρών της Μεσογείου, με έμφαση στην ιδέα μετατροπής της περιοχής σε ζώνη ειρήνης και πολυδιάστατης ασφάλειας», έγραφε, προχτές, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στην «Αυγή». Μετά τη χτεσινή συνεύρεση με τους Σοσιαλιστές στη Γαλλία, ο ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται να φιλοξενήσει αρχές Σεπτέμβρη στην Αθήνα ακόμα μια συνάντηση ζυμώσεων και συνδιαμόρφωσης αντιλαϊκών σχεδίων.

Η «πολυδιάστατη ασφάλεια», για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ τόσο ενδιαφέρεται, θα μπλέξει το λαό μας σε νέες περιπέτειες και αφορά μόνο το παζάρεμα μιας θέσης πιο πλεονεκτικής για τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου και των συμμάχων του. Από αυτήν τη σκοπιά η συγκυβέρνηση διακηρύσσει συχνά - πυκνά την ετοιμότητά της «να υπερασπιστεί τους χριστιανικούς πληθυσμούς», να στηρίξει ΝΑΤΟικές αποστολές και υποδομές «ανοίγοντας» στο ΝΑΤΟ όλα τα ελληνικά νησιά, κ.λπ. Και επειδή οι εξελίξεις στον τομέα της «ασφάλειας» ίσως ξετυλιχθούν πιο γρήγορα από ό,τι θα περιμέναμε σε άλλες περιόδους - άλλωστε οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην Ανατολική Μεσόγειο και στη Μέση Ανατολή οξύνονται στο έπακρο, με την Ελλάδα να συμμετέχει ενεργά - το λαϊκό κίνημα πρέπει να βρίσκεται σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση, να έχει καθαρό ποιας τάξης τα συμφέροντα προστατεύονται με την «ασφάλεια» και γιατί τα εργατικά - λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να πέσουν στις παγίδες που ετοιμάζουν οι υπηρέτες των μονοπωλίων.

Ριζοσπάστης