Είναι εδώ...

«Η ανάπτυξη της ελληνικής Οικονομίας είναι γεγονός, δεν είναι πρόβλεψη», είπε ο υπουργός Οικονομίας, Δ. Παπαδημητρίου, μιλώντας στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ και επικαλούμενος μια σειρά από στοιχεία, που σύμφωνα με τον ίδιο «καταγράφουν ένα πολύ φιλικό περιβάλλον για επενδύσεις», ανάμεσα στα οποία και τα «χρηματοδοτικά εργαλεία», βλέπε το νέο ζεστό χρήμα στο κεφάλαιο μέσω της ΕΕ, την ΕΤΕπ, τα ΕΣΠΑ, το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων κ.ο.κ. Μάλιστα, ο υπουργός προσπάθησε να καλλιεργήσει, με τη σειρά του, νέες ψεύτικες προσδοκίες στο λαό, λέγοντας πως «η οικονομική ανάπτυξη τόσο το 2017 όσο και το 2018 θα μειώσει περαιτέρω την ανεργία». Το ερώτημα, βέβαια, για τους εργαζόμενους δεν είναι τόσο το αν είναι εδώ ή στο δρόμο η αναιμική και ευάλωτη στις διεθνείς εξελίξεις καπιταλιστική ανάκαμψη της εγχώριας καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά κυρίως για ποιον αυτή θα είναι. Κι ως προς αυτό δεν χωράει και μεγάλη αμφιβολία: Την ώρα που το κεφάλαιο θα μπουκώνει νέα προνόμια και ζεστό χρήμα σαν αυτά που περιέγραψε ο υπουργός, στις δουλειές θα «σπάνε κόκαλα» τα δουλεμπορικά, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τα 8μηνα, η εκ περιτροπής εργασία, που, ανάμεσα στ' άλλα, κρύβουν την ανεργία που έτσι κι αλλιώς θα παραμένει σε μεγάλα ποσοστά, συνολικά η δουλειά με τσακισμένα δικαιώματα. Απ' αυτήν την άποψη, η «ανάπτυξη» είναι ήδη εδώ...

«Καθάρισε»... 

 

Την ώρα που ένα νέο κεφάλαιο των επιχειρηματικών πολέμων - με έντονη δυσοσμία και με προεκτάσεις εύκολα αξιοποιήσιμες για «ξεκαθαρίσματα» και στο αστικό πολιτικό σύστημα - άνοιγε τις προηγούμενες μέρες με την υπόθεση της «Novartis», ένα άλλο κεφάλαιο έκλεινε, χωρίς πολύ πολύ ντόρο. Ηταν το περιβόητο σκάνδαλο της «Volkswagen», μια από τις μεγαλύτερες υποθέσεις του επιχειρηματικού πολέμου ΗΠΑ - Γερμανίας. Βέβαια, παρά τα τόσα που γράφονταν από τα αστικά ΜΜΕ τότε, όπως και τώρα με την υπόθεση «Novartis», αλλά και σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση απ' αυτές που γεννάει άφθονες ο καπιταλισμός, δε χρειάστηκε και καμιά μεγάλη «εξυγίανση» και «αυστηρούς κανόνες» που τάχα θα «ρυθμίζουν» την καπιταλιστική αγορά και θα «συνετίζουν» τα μονοπώλια. Αρκούσαν μόλις 21 δισεκατομμυριάκια...

Αδιαπραγμάτευτος στόχος... 

 

Ως «αδιαπραγμάτευτο στόχο» περιγράφει την «προστασία των εργαζομένων» το υπουργείο Εργασίας, σε δελτίο Τύπου που εξέδωσε για τους ελέγχους που διενήργησε το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) την περασμένη Κυριακή. Το πόσο «προστατεύονται» οι εμποροϋπάλληλοι, που εργάστηκαν για μια ακόμα Κυριακή στις 15 Γενάρη, αποτυπώνεται και στα στοιχεία του υπουργείου: Σε 753 ελέγχους, που διενεργήθηκαν, κυρίως σε πολυκαταστήματα και εμπορικά κέντρα, εντοπίστηκαν 292 παραβάσεις, από τις οποίες οι 248 αφορούσαν εργαζόμενους που δούλευαν εκτός δηλωμένου ωραρίου. Με άλλα λόγια, η δουλειά - «λάστιχο» και οι απλήρωτες υπερωρίες που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στον κλάδο τις υπόλοιπες μέρες της βδομάδας επεκτείνονται σε όλο και περισσότερες Κυριακές στη διάρκεια του έτους.

... η ενίσχυση των κερδών

 

Οσον αφορά όμως το «ξήλωμα» της κυριακάτικης αργίας, η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει διατηρήσει μόνο τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων, αλλά έχει βάλει και τις δικές «βελονιές». Πρόσφατα αύξησε τη συνολική διάρκεια των «ενδιάμεσων εκπτωτικών περιόδων» από 20 σε 30 μέρες το χρόνο, δίνοντας παράλληλα τη δυνατότητα τα καταστήματα να ανοίγουν «τουλάχιστον δύο Κυριακές» κατά τη διάρκειά τους, επομένως ακόμα και κάθε Κυριακή που εμπίπτει στο διάστημα των «ενδιάμεσων» εκπτώσεων. Τελικά, «αδιαπραγμάτευτος» για την κυβέρνηση και το υπουργείο είναι ο στόχος της παραπέρα απελευθέρωσης του ωραρίου, της κατάργησης της Κυριακής αργίας, της ενίσχυσης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου, που είναι οι μόνοι ωφελημένοι από τέτοια μέτρα.

Ανεβάζουν στροφές

 

Οσο καθυστερεί να κλείσει η δεύτερη «αξιολόγηση», τόσο μεγαλώνει η «νευρικότητα» επιχειρηματικών κυρίως κέντρων, που καταλογίζουν στην κυβέρνηση «μεταρρυθμιστική κόπωση» και φοβούνται ότι το «βάλτωμα» μπορεί να οδηγήσει σε μεγαλύτερους κινδύνους για τα συμφέροντά τους. Δεν είναι τυχαίο ότι τις τελευταίες μέρες πυκνώνουν η σχετική αρθρογραφία και οι δημόσιες παρεμβάσεις, όπως αυτή του ΣΕΒ, που ενθαρρύνουν την κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλίες για να «ξεκολλήσει» η διαπραγμάτευση. «Υπενθυμίζουν», μάλιστα, με νόημα ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι αυτή που πρέπει «να βγάλει το φίδι από την τρύπα» και ότι είναι υπόλογη για τις καθυστερήσεις στην αποστολή που ανέλαβε, να ολοκληρώσει έγκαιρα την «αξιολόγηση», αποφασίζοντας «δύσκολα» αντιλαϊκά μέτρα, και να ενισχύσει τις προϋποθέσεις ανάκαμψης της οικονομίας, μέσω του φθηνότερου χρήματος από την ΕΚΤ και των μέτρων διευθέτησης του χρέους. Βέβαια, οι υποδείξεις τους αυτές παραβιάζουν ανοικτές θύρες, καθώς η κυβέρνηση, αμέσως μετά τις γιορτές, «ανέβασε στροφές», άφησε κατά μέρος τις κατάρες για το ...κακό ΔΝΤ και συζητά την ενσωμάτωση επιπλέον αντιλαϊκών μέτρων στη διαδικασία της δεύτερης «αξιολόγησης», που επεκτείνονται και μετά το 2018. Είπαμε, μοναδική «κόκκινη γραμμή» αυτής της κυβέρνησης, όπως και όλων των προηγούμενων, είναι η υπηρέτηση των στόχων και των συμφερόντων του κεφαλαίου. Κι αυτό φροντίζει να το υπενθυμίζει με κάθε τρόπο στους άμεσα ενδιαφερόμενους...

 Ριζοσπάστης