Eurokinissi
|
Την ίδια
ώρα, πέρα και πάνω από τα επικοινωνιακού χαρακτήρα «φούμαρα» της
συγκυβέρνησης, γύρω από τα λεγόμενα
«αντισταθμιστικά» μέτρα, ξεπροβάλλουν τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα, τόσο στο μέτωπο της φοροληστείας ενάντια στο λαό, όσο και σε αυτό της κατακρεούργησης των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της κάλυψης των λεγόμενων δημοσιονομικών κενών στους κρατικούς προϋπολογισμούς των επόμενων ετών. Παράλληλα, το νέο αντιλαϊκό πακέτο συμπληρώνεται από τις διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεις με έμφαση στα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, στην Ενέργεια, στις ιδιωτικοποιήσεις, στη διαχείριση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, σε ζητήματα δηλαδή που βρίσκονται σταθερά στην ατζέντα του εγχώριου κεφαλαίου.
Οπως
ανοιχτά ομολογείται πλέον και από τα κυβερνητικά στελέχη, η πρόταση των
δανειστών του ελληνικού κράτους αφορά σε νέες παρεμβάσεις που φτάνουν
σε 2% του ΑΕΠ ή σε περισσότερα από 3,6 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση
κατά την πλήρη ανάπτυξη των μέτρων. Μάλιστα, η συγκυβέρνηση διαβεβαιώνει
ότι τα παζάρια βρίσκονται σε «πολύ καλό δρόμο», ενώ, όπως αναφέρουν, το
συνολικό πακέτο, που αφορά στην κάλυψη των «δημοσιονομικών κενών»,
ενδέχεται να είναι και ...μικρότερο.
Στο μέτωπο της φοροληστείας ενάντια στο λαό δρομολογούνται μέτρα «μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης», τα οποία στην πλήρη ανάπτυξή τους φτάνουν μέχρι 1% του ΑΕΠ, ή σε περισσότερα από 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Καταληκτική ημερομηνία εφαρμογής τους είναι η 1η Γενάρη του 2019. Στο επίκεντρο, βέβαια, βρίσκεται η καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου, ενώ στο τραπέζι βρίσκεται και το ενδεχόμενο της καρατόμησης σε δύο δόσεις, αρχής γενομένης από το 2018, προκειμένου να καλυφθούν και τα «κενά» του κρατικού προϋπολογισμού της επόμενης χρονιάς. Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται η σταδιακή μείωση του αφορολόγητου ορίου από τα 8.836 ευρώ, που ξεκινά σήμερα, στα 5.500 ευρώ, δηλαδή θα επιβάλλεται φόρος σε εισοδήματα της τάξης των 400 ευρώ το μήνα!
Η καρατόμηση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων φτάνει σε ακόμη 1% του ΑΕΠ, δηλαδή επιφέρει πρόσθετες «εξοικονομήσεις» στους κρατικούς προϋπολογισμούς, τουλάχιστον 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Σύμφωνα με πληροφορίες, το εν λόγω αντιλαϊκό πακέτο δρομολογείται με καταληκτική ημερομηνία το 2020, εάν, βέβαια, στην πορεία των παζαριών δεν αλλάξουν το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής και το χρονοδιάγραμμα της εφαρμογής του.
Την ίδια ώρα, εμφανίζεται να κλειδώνει η συμφωνία συγκυβέρνησης - κουαρτέτου σχετικά με το νέο μηχανισμό έγκαιρης διάγνωσης τυχόν αποκλίσεων από τους στόχους των κρατικών προϋπολογισμών, στο πλαίσιο της αναβάθμισης του «δημοσιονομικού κόφτη» που ισχύει σήμερα.
Ενόψει βέβαια των επερχόμενων νομοθετικών παρεμβάσεων, η συγκυβέρνηση αρχίζει να ομολογεί τα εξής:
Το ΔΝΤ, από την πλευρά του, θα «τρέξει» τη δική του νέα «παράλληλη αξιολόγηση» για την ελληνική οικονομία με τις όποιες αλλαγές σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις για τις οικονομικές εξελίξεις και τη «βιωσιμότητα» του ελληνικού κρατικού χρέους.
Από την πλευρά του, ο επικεφαλής της Ομάδας Εργασίας του Γιούρογκρουπ, Τ. Βίζερ, αναφερόμενος στα λεγόμενα «αντισταθμιστικά» μέτρα, έκανε λόγο για την «ποιότητα των λεγόμενων επεκτατικών μέτρων», ξεκαθαρίζοντας ότι θα πρέπει «να υποστηρίζουν την ανάπτυξη με έναν οικονομικά υγιή τρόπο»,
δείχνοντας προς την κατεύθυνση των φοροελαφρύνσεων στις ισχυρές
επιχειρήσεις. Επιπλέον, υπογράμμισε πως «οι στόχοι για την απασχόληση
στον δημόσιο τομέα θα πρέπει να γίνονται σεβαστοί».
Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι η συγκυβέρνηση παζαρεύει δάνειο με την Παγκόσμια Τράπεζα, στο πλαίσιο βέβαια της προώθησης των λεγόμενων «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης». Μάλιστα, σε προηγούμενη «άτυπη» κυβερνητική ενημέρωση αναφερόταν πως οι δαπάνες για την... αύξηση της απασχόλησης δεν θα συμπεριλαμβάνονται στα «πρωτογενή πλεονάσματα», στα οποία, έτσι κι αλλιώς, δεν περιλαμβάνεται η εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους, στο οποίο θα προστεθεί τυχόν δάνειο από την Παγκόσμια Τράπεζα...
Η εκπρόσωπος της Κομισιόν, Α. Μπράιτχαρτ, σημείωσε πως «οι ελληνικές αρχές έχουν επισημάνει ότι θα ήθελαν να προωθήσουν περαιτέρω ενεργές πολιτικές απασχόλησης και μια από τις οδούς είναι η προσέγγιση της Παγκόσμιας Τράπεζας», τονίζοντας ότι με τη στήριξη της Επιτροπής «πολλές από αυτές τις πολιτικές έχουν ήδη εφαρμοστεί στο παρελθόν», ενώ υπενθύμισε πως «ήδη έχουν χορηγηθεί κεφάλαια στην Ελλάδα για ενεργές πολιτικές στην αγορά εργασίας».
Σχετικά με τα παζάρια για τις «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», η εκπρόσωπος της Κομισιόν σημείωσε πως «είναι ακόμα πολύ νωρίς για περισσότερες λεπτομέρειες».
Από τα παραπάνω, ανάγλυφα προκύπτει ο κατάφωρος εμπαιγμός της συγκυβέρνησης γύρω από τα λεγόμενα αντισταθμιστικά, ενόψει, βέβαια, της επιβολής των νέων αντιλαϊκών μέτρων.
Σε ό,τι αφορά τον «εξωδικαστικό συμβιβασμό», τα παζάρια συγκυβέρνησης - κουαρτέτου επικεντρώνονται, πλέον, στο ζήτημα της ταχείας διεκπεραίωσης των υποθέσεων και συγκεκριμένα την ανάπτυξη ειδικής «ηλεκτρονικής πλατφόρμας», στην οποία θα υποβάλλονται οι αιτήσεις και τα δικαιολογητικά των επιχειρήσεων.
Το συγκεκριμένο ζήτημα αφορά στην προσπάθεια ταχείας και αποτελεσματικής εξωδικαστικής ρύθμισης του συνολικού χρέους, αποκλειστικά για τις «προβληματικές» και ταυτόχρονα βιώσιμες επιχειρήσεις, για το ποιες από αυτές θα αποβληθούν οριστικά από το «κάδρο» και για το ποιες θα διασωθούν με βάση και τα κριτήρια ανταγωνιστικότητας του κλάδου στον οποίο εντάσσονται κ.ά.
Σε αυτό το φόντο, η Ελληνική Ενωση Τραπεζών έθεσε την ατζέντα των παρεμβάσεων, που αφορούν στην αποκατάσταση των όρων ανταγωνιστικότητας των εγχώριων τραπεζικών ομίλων. Μεταξύ άλλων, εστιάζουν στην ολοκλήρωση μιας σειράς νομοθετικών τροποποιήσεων, όπως οι φοροελαφρύνσεις σε περίπτωση διαγραφής ή πώλησης προβληματικών δανείων, η «αποτελεσματική διενέργεια ηλεκτρονικών πλειστηριασμών», ο «περιορισμός της αστικής και ποινικής ευθύνης» τραπεζικών στελεχών και κρατικών υπαλλήλων, που εμπλέκονται σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης επιχειρηματικών οφειλών κ.ά.
Τα
αντιλαϊκά παζάρια βρίσκουν τη συνέχειά τους στο ζήτημα της συγκρότησης,
λειτουργίας και «προικοδότησης» του υπερταμείου ιδιωτικοποιήσεων.
Κεντρική κατεύθυνση είναι η αποτελεσματική εκμετάλλευση της κρατικής
περιουσίας, είτε απευθείας από τους επιχειρηματικούς ομίλους είτε με τη
μορφή συμπράξεων με τον κρατικό μηχανισμό, όπου καθοριστικής σημασίας
είναι ο ρόλος του υπερταμείου.
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΕΒ, από την πλευρά του, προτείνει τη δημιουργία μεγάλων «εμβληματικών έργων», που βέβαια θα μπορέσουν να προχωρήσουν στο πλαίσιο της λεγόμενης αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Ριζοσπάστης
«αντισταθμιστικά» μέτρα, ξεπροβάλλουν τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα, τόσο στο μέτωπο της φοροληστείας ενάντια στο λαό, όσο και σε αυτό της κατακρεούργησης των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων, σε ό,τι αφορά το ζήτημα της κάλυψης των λεγόμενων δημοσιονομικών κενών στους κρατικούς προϋπολογισμούς των επόμενων ετών. Παράλληλα, το νέο αντιλαϊκό πακέτο συμπληρώνεται από τις διαρθρωτικού χαρακτήρα παρεμβάσεις με έμφαση στα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, στην Ενέργεια, στις ιδιωτικοποιήσεις, στη διαχείριση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων, σε ζητήματα δηλαδή που βρίσκονται σταθερά στην ατζέντα του εγχώριου κεφαλαίου.
Σφαγείο σε αφορολόγητο - συντάξεις
Στο μέτωπο της φοροληστείας ενάντια στο λαό δρομολογούνται μέτρα «μόνιμου χαρακτήρα και επαναλαμβανόμενης απόδοσης», τα οποία στην πλήρη ανάπτυξή τους φτάνουν μέχρι 1% του ΑΕΠ, ή σε περισσότερα από 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Καταληκτική ημερομηνία εφαρμογής τους είναι η 1η Γενάρη του 2019. Στο επίκεντρο, βέβαια, βρίσκεται η καρατόμηση του αφορολόγητου ορίου, ενώ στο τραπέζι βρίσκεται και το ενδεχόμενο της καρατόμησης σε δύο δόσεις, αρχής γενομένης από το 2018, προκειμένου να καλυφθούν και τα «κενά» του κρατικού προϋπολογισμού της επόμενης χρονιάς. Σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζεται η σταδιακή μείωση του αφορολόγητου ορίου από τα 8.836 ευρώ, που ξεκινά σήμερα, στα 5.500 ευρώ, δηλαδή θα επιβάλλεται φόρος σε εισοδήματα της τάξης των 400 ευρώ το μήνα!
Η καρατόμηση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων φτάνει σε ακόμη 1% του ΑΕΠ, δηλαδή επιφέρει πρόσθετες «εξοικονομήσεις» στους κρατικούς προϋπολογισμούς, τουλάχιστον 1,8 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση. Σύμφωνα με πληροφορίες, το εν λόγω αντιλαϊκό πακέτο δρομολογείται με καταληκτική ημερομηνία το 2020, εάν, βέβαια, στην πορεία των παζαριών δεν αλλάξουν το μείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής και το χρονοδιάγραμμα της εφαρμογής του.
«Κόφτες» διαρκείας, με «πλεονάσματα» σε βάθος χρόνου
Ενόψει βέβαια των επερχόμενων νομοθετικών παρεμβάσεων, η συγκυβέρνηση αρχίζει να ομολογεί τα εξής:
- Τα προνομοθετημένα αντιλαϊκά μέτρα θα εφαρμόζονται ανεξάρτητα από την όποια έκβαση των στόχων για τα «πλεονάσματα».
- Σε περίπτωση «αρνητικών αποκλίσεων», θα επιβάλλονται και νέα πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα, πέρα από αυτά που θα προνομοθετηθούν. Ηδη αρχίζουν να δείχνουν στην κατεύθυνση ακόμη μεγαλύτερης καρατόμησης κρατικών δαπανών, με προτεραιότητα στις συντάξεις, στους μισθούς στον στενό και ευρύτερο δημόσιο τομέα κ.ά.
- Το ύψος και το χρονοδιάγραμμα των «πρωτογενών πλεονασμάτων» για την περίοδο μετά το 2018, αναμένεται να εξεταστούν σε επόμενη φάση, πιθανόν μετά το κλείσιμο της δεύτερης «αξιολόγησης». Εν προκειμένω, οι αποφάσεις αναμένεται να ληφθούν σε επίπεδο Γιούρογκρουπ, που φαίνεται να αναλαμβάνει τον πρώτο ρόλο, σε συνεννόηση, βέβαια, με την πλευρά του ΔΝΤ. Το κεντρικό σενάριο αφορά στη διατήρηση των πλεονασμάτων στο 3,5% του ΑΕΠ μέχρι και το έτος 2023, δηλαδή για μια 5ετία μετά την αναμενόμενη τυπική λήξη του τρέχοντος μνημονίου.
- Η διαχείριση του κρατικού χρέους και οι λεγόμενες μεσοπρόθεσμες ρυθμίσεις «ελάφρυνσης», από την πλευρά της Ευρωζώνης, επίσης έχουν ως όρο και προϋπόθεση την προνομοθέτηση του νέου πακέτου με τα αντιλαϊκά μέτρα.
Το ΔΝΤ, από την πλευρά του, θα «τρέξει» τη δική του νέα «παράλληλη αξιολόγηση» για την ελληνική οικονομία με τις όποιες αλλαγές σε ό,τι αφορά τις προβλέψεις για τις οικονομικές εξελίξεις και τη «βιωσιμότητα» του ελληνικού κρατικού χρέους.
«Αντισταθμιστικά» για το εγχώριο κεφάλαιο
Την ίδια ώρα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιβεβαιώνει ότι η συγκυβέρνηση παζαρεύει δάνειο με την Παγκόσμια Τράπεζα, στο πλαίσιο βέβαια της προώθησης των λεγόμενων «ενεργητικών πολιτικών απασχόλησης». Μάλιστα, σε προηγούμενη «άτυπη» κυβερνητική ενημέρωση αναφερόταν πως οι δαπάνες για την... αύξηση της απασχόλησης δεν θα συμπεριλαμβάνονται στα «πρωτογενή πλεονάσματα», στα οποία, έτσι κι αλλιώς, δεν περιλαμβάνεται η εξυπηρέτηση του κρατικού χρέους, στο οποίο θα προστεθεί τυχόν δάνειο από την Παγκόσμια Τράπεζα...
Η εκπρόσωπος της Κομισιόν, Α. Μπράιτχαρτ, σημείωσε πως «οι ελληνικές αρχές έχουν επισημάνει ότι θα ήθελαν να προωθήσουν περαιτέρω ενεργές πολιτικές απασχόλησης και μια από τις οδούς είναι η προσέγγιση της Παγκόσμιας Τράπεζας», τονίζοντας ότι με τη στήριξη της Επιτροπής «πολλές από αυτές τις πολιτικές έχουν ήδη εφαρμοστεί στο παρελθόν», ενώ υπενθύμισε πως «ήδη έχουν χορηγηθεί κεφάλαια στην Ελλάδα για ενεργές πολιτικές στην αγορά εργασίας».
Σχετικά με τα παζάρια για τις «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης», η εκπρόσωπος της Κομισιόν σημείωσε πως «είναι ακόμα πολύ νωρίς για περισσότερες λεπτομέρειες».
Από τα παραπάνω, ανάγλυφα προκύπτει ο κατάφωρος εμπαιγμός της συγκυβέρνησης γύρω από τα λεγόμενα αντισταθμιστικά, ενόψει, βέβαια, της επιβολής των νέων αντιλαϊκών μέτρων.
Εξωδικαστικό «ξεσκαρτάρισμα» του επιχειρηματικού πεδίου
Το συγκεκριμένο ζήτημα αφορά στην προσπάθεια ταχείας και αποτελεσματικής εξωδικαστικής ρύθμισης του συνολικού χρέους, αποκλειστικά για τις «προβληματικές» και ταυτόχρονα βιώσιμες επιχειρήσεις, για το ποιες από αυτές θα αποβληθούν οριστικά από το «κάδρο» και για το ποιες θα διασωθούν με βάση και τα κριτήρια ανταγωνιστικότητας του κλάδου στον οποίο εντάσσονται κ.ά.
Σε αυτό το φόντο, η Ελληνική Ενωση Τραπεζών έθεσε την ατζέντα των παρεμβάσεων, που αφορούν στην αποκατάσταση των όρων ανταγωνιστικότητας των εγχώριων τραπεζικών ομίλων. Μεταξύ άλλων, εστιάζουν στην ολοκλήρωση μιας σειράς νομοθετικών τροποποιήσεων, όπως οι φοροελαφρύνσεις σε περίπτωση διαγραφής ή πώλησης προβληματικών δανείων, η «αποτελεσματική διενέργεια ηλεκτρονικών πλειστηριασμών», ο «περιορισμός της αστικής και ποινικής ευθύνης» τραπεζικών στελεχών και κρατικών υπαλλήλων, που εμπλέκονται σε περιπτώσεις αναδιάρθρωσης επιχειρηματικών οφειλών κ.ά.
Το υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων
Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΕΒ, από την πλευρά του, προτείνει τη δημιουργία μεγάλων «εμβληματικών έργων», που βέβαια θα μπορέσουν να προχωρήσουν στο πλαίσιο της λεγόμενης αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου