«Διακηρύξεις» και επικίνδυνα σχέδια

Πηγή: Associated Press

Με διθυραμβικούς σχεδόν τόνους υποδέχτηκε ο αστικός Τύπος την προχτεσινή υπογραφή της «Κοινής Διακήρυξης» των υπουργών Ενέργειας Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ - Ιταλίας για τον αγωγό «East Med», που προορίζεται να μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Νοτιοανατολική Μεσόγειο στην Ευρώπη.

Συνδέοντας την εξέλιξη αυτή με τις υπογραφές που αναμένεται να «πέσουν» σήμερα ανάμεσα στην κυπριακή κυβέρνηση και μονοπώλια της Ενέργειας, όπως η «ΕΝΙ - Total» και η «Exxon Mobil - Qatar Petroleum», για την εκμετάλλευση νέων «οικοπέδων» στην κυπριακή ΑΟΖ, τα δημοσιεύματα βλέπουν «οφέλη σταθερότητας και ανάπτυξης» και κάνουν λόγο για «στρατηγικά αντίβαρα» που δημιουργούνται στην Ανατολική Μεσόγειο, απέναντι προφανώς στους σχεδιασμούς άλλων καπιταλιστικών κρατών, ιμπεριαλιστικών ενώσεων και κέντρων.


Άλλωστε, η κυβέρνηση έχει διακηρύξει ότι θέτει στην καρδιά της στρατηγικής για την καπιταλιστική ανάκαμψη τη μετατροπή της χώρας σε «ενεργειακό κόμβο» προς την «ενιαία αγορά» της ΕΕ, προωθώντας παράλληλα την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της χώρας από τα μονοπώλια του κλάδου, αλλά και τις αναδιαρθρώσεις στην εγχώρια ηλεκτροπαραγωγή, σε άλλους τομείς και υποδομές, έτσι που να «κουμπώνουν» στους στόχους αυτούς του κεφαλαίου.

Στη βάση αυτού του σχεδιασμού, που για το κεφάλαιο έχει στρατηγική σημασία, οι προηγούμενες και η σημερινή κυβέρνηση οικοδομούν συμμαχίες με άλλα καπιταλιστικά κράτη της περιοχής, όπως η «τετραμερής» Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ - Αιγύπτου, ή με κράτη των Βαλκανίων.

Επιδίωξη είναι η συμμετοχή με «αναβαθμισμένους» όρους στους ανταγωνισμούς με άλλες ισχυρές περιφερειακές δυνάμεις, όπως η Τουρκία, στο φόντο των ευρύτερων ενδοϊμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων ΕΕ - ΗΠΑ - Ρωσίας και Κίνας, που συγκρούονται με λύσσα στην περιοχή για λογαριασμό των μονοπωλίων τους.
 Μέσα σε αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών, θα έμοιαζε αστεία, αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνη, η προπαγάνδα ότι οι μπίζνες και οι συμμαχίες του κεφαλαίου διασφαλίζουν τη σταθερότητα για τους λαούς της περιοχής.

Άλλωστε, ούτε οι αντιφάσεις μπορούν να κρυφτούν, ούτε το γεγονός ότι κάθε «βήμα» στους ενεργειακούς σχεδιασμούς πυροδοτεί νέους ανταγωνισμούς, αναζωπυρώνει αντιθέσεις, αναδιατάσσει συμμαχίες κ.ο.κ. Σε ό,τι αφορά, για παράδειγμα, τον αγωγό «East Med», στην κοινή Διακήρυξη των αρμόδιων υπουργών καταγράφεται ότι - αν και όποτε ολοκληρωθεί το έργο - «θα συμπληρώνει άλλες επιλογές εξαγωγών υπό αξιολόγηση».

Πρόκειται για «κομψή» αναφορά στα άλλα ανταγωνιστικά σχέδια, όπως το πέρασμα των αγωγών μέσω Ισραήλ - Τουρκίας και η μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), με βάση την Αίγυπτο.

Η τεράστια συγκέντρωση στρατιωτικών μέσων από ΗΠΑ - Ρωσία - ΕΕ - Βρετανία κ.ά. στη ΝΑ Μεσόγειο, το αιματοκύλισμα του συριακού λαού που συνεχίζεται, οι αρνητικές εξελίξεις που δρομολογούνται στο Κυπριακό, η ένταση της επιθετικότητας της τουρκικής αστικής τάξης, η στοχοποίηση ξανά της Βόρειας Αφρικής και της Λιβύης, οι εξελίξεις στα Βαλκάνια με την αναζωπύρωση αλυτρωτισμών και εθνικισμών «με την παρέμβαση τρίτων», δείχνουν το πώς διευθετούνται «επί του πεδίου» οι ενδοϊμπεριαλιστικοί αυτοί ανταγωνισμοί και πώς διασφαλίζεται η «ενεργειακή ασφάλεια» των μονοπωλίων, μεγαλώνοντας τους κινδύνους ακόμα και για έναν γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Το ίδιο δείχνει και η «αγωνιώδης» προσπάθεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να βάλει το κεφάλι του λαού ακόμα πιο βαθιά στον ντορβά αυτών των ανταγωνισμών, με το κάλεσμα του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, τα συνεχή ταξίδια των υπουργών στις ΗΠΑ, τις προτάσεις για αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, στο πλαίσιο της ενίσχυσης της «στρατιωτικής συνεργασίας» με τις ΗΠΑ.

Ο στόχος του κεφαλαίου για Ελλάδα - «ενεργειακό κόμβο» δεν έχει σχέση με τα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων, που θα δουν την ενεργειακή φτώχεια να μεγαλώνει. Αντίθετα, προκαλεί σοβαρούς κινδύνους, εξαιτίας της βαθύτερης στρατιωτικής, πολιτικής και οικονομικής εμπλοκής της χώρας στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που αν δεν απαντηθεί έγκαιρα και αποφασιστικά από το λαό, θα τον μπλέξει σε επικίνδυνες περιπέτειες.

Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 5 Απρίλη 2017.

902gr