Κοροϊδία πάνω στη φτώχεια

Την Παρασκευή το υπουργείο Εργασίας ανακοίνωσε τα δεδομένα για τη δεύτερη δόση (Απρίλη) της απόδοσης του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ), που διαφήμιζε η κυβέρνηση ως απόδειξη της «κοινωνικής» της πολιτικής. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά, το συνολικό ποσό που θα καταβληθεί αυτό το μήνα (28 Απρίλη) είναι μόλις 41 εκατομμύρια ευρώ (!) και θα διανεμηθεί σε 432.402 δικαιούχους. Αυτό σημαίνει ότι το μέσο μηνιαίο ποσό που θα λάβουν, είναι 94,7 ευρώ. Δηλαδή ατομικά σε κάθε δικαιούχο αντιστοιχεί το ποσό των 3,14 ευρώ τη μέρα, όσο το κόστος μιας μετακίνησης (πήγαινε - έλα) στην Αθήνα, με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (2,8 ευρώ) και ένα κουλούρι... Γι' αυτά τα λεφτά, η κυβέρνηση ζητάει από τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά να της φιλάνε και το χέρι, προσβάλλοντας βάναυσα την αξιοπρέπειά τους όταν βαφτίζει «κοινωνική πολιτική» τα ψίχουλα του ΚΕΑ, το οποίο, συν τοις άλλοις, αξιοποιείται για το πετσόκομμα ακόμα και των ελάχιστων από τα κοινωνικά επιδόματα που έχουν απομείνει. Ο λαός δεν πρέπει να συμβιβαστεί ούτε με τη φτώχεια όπου τον καταδικάζει το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και οι διαχειριστές του, ούτε με την κοροϊδία που του σερβίρουν για κοινωνική πολιτική, όταν σήμερα υπάρχουν όλες οι υλικές προϋποθέσεις για να ικανοποιηθούν οι σύγχρονες ανάγκες του.

Είπε ο γάιδαρος... 

 

Θα ήταν για γέλια, αν δεν στηνόταν στην πλάτη του λαού, το γαϊτανάκι κυβέρνησης και ΝΔ για τη ΔΕΗ, με επίδικο το ποιο είναι το καταλληλότερο και φυσικά πιο... κερδοφόρο για το κεφάλαιο σχέδιο ιδιωτικοποίησης της εταιρείας, προσπαθώντας μάλιστα να στρατεύσουν και το λαό σ' αυτούς τους σχεδιασμούς. «Η κυβέρνηση διαλύει τη ΔΕΗ» λέει η ΝΔ και παρουσιάζει το δικό της σχέδιο... κατεδάφισης - ιδιωτικοποίησης σαν πιο αξιόπιστο και συμφέρον για τους μετόχους της ΔΕΗ. «Ο Μητσοτάκης τάζει τη ΔΕΗ στα συμφέροντα» λέει η κυβέρνηση, που μάλλον μετά τη συμφωνία με τους «θεσμούς», έταξε τις παραγωγικές μονάδες της ΔΕΗ στην ...Παναγιά και όχι σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Ακόμα πιο προκλητικό είναι ότι τα διαφορετικά επιχειρηματικά σχέδια για το μέλλον της ΔΕΗ, ενταγμένα πλήρως στη στρατηγική «απελευθέρωσης της αγοράς Ενέργειας» της ΕΕ, ντύνονται από ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ με το μανδύα της υπεράσπισης του «δημόσιου συμφέροντος». Τέτοιο βέβαια γενικά κι αόριστα δεν υπάρχει, όπως αποδεικνύει και το γεγονός ότι και οι δυο συμφωνούν πως η ΔΕΗ είναι Ανώνυμη Εταιρεία και όχι «ευαγές ίδρυμα». Τι σημαίνει αυτό σε απλά ελληνικά; Οτι και έτσι και αλλιώς, το «μάρμαρο» της «απελευθέρωσης» θα πληρώνουν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ και ο λαός που βυθίζεται στην ενεργειακή φτώχεια, ο οποίος «το φυσάει και δεν κρυώνει» για τους τσουχτερούς λογαριασμούς που έρχονται αυτές τις μέρες...

Η «κόντρα»

 

Πολλά συμπεράσματα μπορεί να βγάλει ο λαός εάν παρακολουθήσει την αντιπαράθεση ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Ας πάρουμε για παράδειγμα την τελευταία βδομάδα. Ο μεν ΣΥΡΙΖΑ πανηγύριζε ότι πέτυχε πολύ καλά αποτελέσματα με τα ματωμένα πρωτογενή πλεονάσματα και επιτέθηκε στη ΝΔ για το ότι αυτός καταφέρνει καλύτερα να υλοποιεί την αντιλαϊκή πολιτική. Επιπλέον, ολόκληρος ...Σόιμπλε αποθέωσε την κυβέρνηση για το αντεργατικό της έργο. Η ΝΔ, από την άλλη, βλέποντας προφανώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποδεικνύεται καλύτερος στο δικό της γήπεδο, αυτό δηλαδή της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων, έκανε λόγο για «οικονομία σε ασφυξία εξαιτίας των μέτρων», που όμως η ίδια η ΝΔ έχει ξεκαθαρίσει ότι θα συνεχίσει να υλοποιεί εάν είναι η επόμενη κυβέρνηση! Και, επιπλέον, βάζει θέμα ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα που πέτυχε ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάτι προσωρινό και όχι μόνιμο. Αρα; Κι άλλα μέτρα για να είναι μόνιμα τα ματωμένα πλεονάσματα. Ηθικό δίδαγμα; Η στρατηγική τους σύμπλευση τους οδηγεί να διαγκωνίζονται για το ποιος μπορεί να τσακίσει εργαζόμενους και λαϊκά στρώματα, για να τη βγάλει καθαρή το κεφάλαιο...

Μύλος

 

«Ο Σόιμπλε θέλει Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο», έγραφε τις προάλλες η γερμανική εφημερίδα «Suddeutsche Zeitung», με αφορμή τη συμμετοχή του Γερμανού υπουργού Οικονομικών στην Εαρινή Σύνοδο του ΔΝΤ. Το ζήτημα δεν είναι καινούργιο. Ηδη από το 2010, πριν ακόμα το ΔΝΤ εμπλακεί στη διαχείριση της κρίσης στην Ελλάδα, στην ΕΕ ήταν έντονη η συζήτηση για την ίδρυση ενός αντίστοιχου ευρωπαϊκού Ταμείου, που θα δανείζει τα μέλη του με όρους αντίστοιχους αυτών του ΔΝΤ. Στη συνέχεια, συγκροτήθηκε ο ESM με τον ίδιο περίπου σκοπό, απ' όπου δόθηκε και το πιο πρόσφατο δάνειο προς την Ελλάδα, με την προϋπόθεση όμως ότι στο πρόγραμμα θα συμμετάσχει και το ΔΝΤ. Αυτό που συζητιέται τώρα, όχι χωρίς αντιρρήσεις και διαφωνίες ανάμεσα στα κράτη - μέλη της ΕΕ και της Ευρωζώνης, είναι η μετατροπή του ESM σε Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Σε κάθε περίπτωση, αν κάτι αποδεικνύουν οι εξελίξεις, είναι ότι στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης οξύνθηκαν οι αντιθέσεις ανάμεσα στην Ευρωζώνη και άλλες ανεπτυγμένες ή αναπτυσσόμενες οικονομίες - μέλη του ΔΝΤ, αλλά και μεταξύ τους, σε τέτοιον βαθμό ώστε να συζητιέται σήμερα πιο επιτακτικά η προοπτική ίδρυσης ενός ευρωπαϊκού Ταμείου, που θα περιορίζει τη δυνατότητα παρέμβασης ανταγωνιστικών οικονομιών στα δημοσιονομικά της Ευρωζώνης. Από την άλλη, με τον τρόπο αυτό ενισχύεται ο ρόλος ισχυρότερων ευρωπαϊκών οικονομιών, όπως της Γερμανίας, γεγονός που οξύνει τις αντιθέσεις και στην Ευρωζώνη. «Μύλος Καραγιαννέικος» δηλαδή, που καμιά σχέση δεν έχει με τα λαϊκά συμφέροντα.

Ριζοσπάστης