Τετάρτη 19 Ιουλίου 2017

Τα ψέματα της κυβέρνησης και η πραγματικότητα...



Μία μόλις ημέρα αφότου η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχώρησε στο παραπέρα «ξήλωμα» της κυριακάτικης αργίας, ακολουθώντας τα χνάρια των προηγούμενων κυβερνήσεων, ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε το υπουργείο Εργασίας για να προβάλει το «φιλεργατικό» της έργο. Και τι δεν επικαλέστηκε ο Αλ. Τσίπρας στην παρέμβασή του: Τη «μείωση της ανεργίας», την αντιμετώπιση της «ανθρωπιστικής κρίσης», το χτύπημα της απλήρωτης εργασίας, τις λύσεις που δίνει στους εργαζόμενους με «μπλοκάκι», τη «λύση» στο Ασφαλιστικό, μέχρι και αύξηση των μισθών στον ιδιωτικό τομέα διαπίστωσε ο πρωθυπουργός!
Από την πρωθυπουργική παρέμβαση, γίνεται φανερό ότι οι εργαζόμενοι δεν βρίσκονται αντιμέτωποι μόνο με την όξυνση της αντεργατικής επίθεσης, βιώνουν ταυτόχρονα και την απροκάλυπτη κοροϊδία και τον κυνισμό μιας κυβέρνησης που, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα, συνεχίζει να κάνει το μαύρο άσπρο, πιστή στην προπαγανδιστική συνταγή «πες - πες ψέματα, στο τέλος κάτι θα μείνει».


***
 
Μίλησε ο πρωθυπουργός για σταθερή μείωση της ανεργίας, όταν αυτό που πραγματικά συμβαίνει είναι η στατιστική απόκρυψη των ανέργων μέσα από την τεράστια αύξηση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, που έχει οδηγήσει τουλάχιστον τρεις στους δέκα μισθωτούς να υποαπασχολούνται (μερική απασχόληση, εκ περιτροπής εργασία, συμβάσεις με ημερομηνία λήξης) και το σύνολο των μισθωτών που έχουν δουλειά να ζει μέσα στο καθεστώς τρόμου, στο ενδεχόμενο της λήξης της σύμβασης, της απόλυσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον Τουρισμό, τον οποίο η κυβέρνηση έχει αναγάγει σε «πρότυπο ανάπτυξης», οι ξενοδοχοϋπάλληλοι δουλεύουν σε συνθήκες γαλέρας και μετρούν 14 μορφές «ευέλικτων» συμβάσεων, ακόμα και εργασία με σύμβαση μιας μέρας... τη λεγόμενη «εξτρά»!

Χαρακτηριστικά της απάτης είναι και τα στατιστικά στοιχεία που έφερε προς «απόδειξη» των κατορθωμάτων της κυβερνητικής πολιτικής ο πρωθυπουργός, ανακοινώνοντας πως μόνο φέτος θα απασχοληθούν στο Δημόσιο, μέσα από τα γνωστά προγράμματα με ημερομηνία λήξης, 120.000 άνεργοι, δηλαδή πάνω από το 10% των ανέργων. Αυτό που αποδεικνύεται δεν είναι η πραγματική αντιμετώπιση της ανεργίας από την κυβερνητική πολιτική, αλλά η γνωστή φάμπρικα ανακύκλωσής της. Αλλωστε, ενώ επικαλούνται τα ποσοστά ανεργίας, αποφεύγουν επιμελώς να αναφερθούν στον αριθμό των εργαζομένων, που όπως δείχνουν και τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ παραμένει στα επίπεδα του 2012. Με δεδομένο μάλιστα ότι οι τότε θέσεις πλήρους απασχόλησης έχουν μειωθεί ακόμα περισσότερο, αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι μια θέση δουλειάς να τη μοιράζονται δύο και τρεις εργαζόμενοι.

***
 
Τολμά η κυβέρνηση να μιλά για τους απλήρωτους εργαζόμενους, όταν το αίσχος αυτό όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται, αλλά η κυβέρνηση κρατά σε ισχύ όλο το νομικό πλαίσιο που μετατρέπει χιλιάδες μισθωτούς σε σύγχρονους δουλοπάροικους, σε ομήρους του κάθε εργοδότη, και την ίδια στιγμή ως «λύση» επεξεργάζεται την οικονομική ενίσχυση των επιχειρήσεων που αυθαιρετούν και την «επανεκπαίδευση» των εργαζομένων, από τους οποίους οι εργοδότες στερούν με τις πλάτες του αστικού κράτους και τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης. Η κοροϊδία δεν έχει τέλος.

Οσο για τη γνωστή ιστορία των εργαζομένων με «μπλοκάκι», αντί η κυβέρνηση να καταργήσει αυτό το αίσχος, να κόψει «μαχαίρι» την απάτη της εργοδοσίας να εμφανίζει μισθωτούς ως «αυτοαπασχολούμενους», στερώντας τους δικαιώματα και φορτώνοντας σε αυτούς το βάρος της ασφάλισης, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πως θα επιδοτεί και από πάνω τους εργοδότες για να πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές. Δηλαδή, δεν φτάνει που δεν αντιμετωπίζει την απάτη της εργοδοσίας, αλλά τους δίνει και «μπόνους» για να πράξουν το αυτονόητο.

***
 
Διαφημίζει η κυβέρνηση τα μέτρα που δήθεν πήρε για την «ανθρωπιστική κρίση», όπως πονηρά ονομάζουν το τίμημα που πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα, για να βγει το κεφάλαιο όσο γίνεται πιο αλώβητο από την κρίση του δικού του οικονομικού συστήματος και να περάσει σε νέα φάση ανόδου και κερδοφορίας. Και ενώ ύπουλα αλλά και βαρύγδουπα ονομάζουν τις απώλειες του λαού «ανθρωπιστική κρίση», ο πρωθυπουργός επαίρεται ότι για φέτος οι δαπάνες της Κοινωνικής Πρόνοιας ανέρχονται σε 1,57 δισ. ευρώ! Δηλαδή, σε εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά που βιώνουν τη φτώχεια και ακόμα περισσότερα που κινδυνεύουν απ' αυτήν, η κυβέρνηση δίνει λιγότερο από το 1% του ΑΕΠ, και μάλιστα ζητά να της αναγνωρίσουμε την «κοινωνική της ευαισθησία»... Υπόσχεται μάλιστα η κυβέρνηση το κονδύλι αυτό το 2019 να το αυξήσει στα 2,57 δισ., όταν την ίδια χρονιά, όπως ψήφισε με το 4ο μνημόνιο, μόνο από τους συνταξιούχους θα αφαιρέσει επιπλέον 2,632 δισ. ευρώ! Που σημαίνει ότι η πρόσθετη περικοπή των συντάξεων, και μόνο για το συγκεκριμένο έτος, ξεπερνά το κονδύλι που ο «ευαίσθητος» ΣΥΡΙΖΑ δίνει για την Πρόνοια.

Ακριβώς οι αλλεπάλληλες αυτές περικοπές στις συντάξεις που συνεχίζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι που κάνουν «βιώσιμο» το σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης για το οποίο υπερηφανεύτηκε ο πρωθυπουργός. Το πλεόνασμα των 100 εκατ. ευρώ για το πρώτο εξάμηνο του έτους, το οποίο έφερε ως απόδειξη του έργου του, είναι το πλεόνασμα πόνου και απόγνωσης μπροστά σε μια μεθοδική αφαίρεση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων 2,6 εκατομμυρίων συνταξιούχων. Οσο για την αύξηση των μισθών, που επίσης επικαλέστηκε, θα ήταν το πιο σύντομο ανέκδοτο, αν πίσω από τέτοια φληναφήματα δεν κρυβόταν η τραγική κατάσταση ακόμα και γι' αυτούς που έχουν σήμερα δουλειά, όταν 600.000 μισθωτοί - σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία του ΕΦΚΑ, Σεπτέμβρης 2016 - έχουν 330 ευρώ καθαρά μισθό το μήνα!

Γ. Ζαχ.
 
 
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου