Με
το που προκύπτει κάποιο θέμα για τη ληστρική αφαίμαξη του λαού από τα
χαράτσια και τους φόρους αυτής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, έρχεται
μια ανακοίνωση της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) να μας
θυμίσει το «κυνήγι» που εξαπολύει σε ...καντίνες και νυχτομάγαζα, για να
πατάξει τη φοροδιαφυγή και να αυξήσει τα έσοδα του κράτους. Ετσι, από
σχετικά δημοσιεύματα μάθαμε τις προάλλες ότι οι καντίνες στο
Γαϊδουρονήσι με τις «μαϊμού» ταμειακές μηχανές συμμορφώθηκαν με τις
υποδείξεις των ελεγκτικών μηχανισμών και επαναλειτουργούν, μετά τα
πρόστιμα και το υποχρεωτικό λουκέτο, ενώ σουβλατζίδικα, καφενεία και
beach bars ανά την Ελλάδα συμπληρώνουν τη λίστα των παραβατών στους
ελέγχους που έκανε η ΑΑΔΕ τις τελευταίες μόνο μέρες. Ανακοινώσεις όπως
αυτές εξυπηρετούν πρωτίστως τη δημιουργία εντυπώσεων ότι η κυβέρνηση και
το κράτος αντιμετωπίζουν με αίσθημα «δικαιοσύνης» το ζήτημα του
Φορολογικού, και ότι βάζουν στο στόχαστρο οποιαδήποτε πηγή φοροδιαφυγής.
Ετσι, περνάνε απαρατήρητες ή σε δεύτερη μοίρα οι φοροαπαλλαγές και
φοροελαφρύνσεις που απολαμβάνουν ισχυροί επιχειρηματικοί όμιλοι από το
κράτος, στο όνομα τού να γίνουν επενδύσεις, όπως συμβαίνει για
παράδειγμα με τον «αναπτυξιακό νόμο». 'Η μένουν στο απυρόβλητο οι 50 και
πλέον φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι εφοπλιστές και τις οποίες
διατηρεί ανέγγιχτες η κυβέρνηση, την ώρα που εξαπολύει φοροσαφάρι στις
...καντίνες.
Κάλπικο δίπολο
Πριν
από μερικές βδομάδες, στην επικαιρότητα κυριαρχούσε η συμφωνία
κυβέρνησης - Εκκλησίας για το βιβλίο και τη διδασκαλία των Θρησκευτικών.
Τότε, ο λεγόμενος «προοδευτικός» χώρος, οι θιασώτες του αστικού
κοσμοπολιτισμού, κατηγορούσαν την κυβέρνηση ότι υποτάχτηκε στο
«σκοταδισμό» της Εκκλησίας και προσάρμοσε τη διδασκαλία των Θρησκευτικών
στα «γούστα» της. Επέκριναν μάλιστα την κυβέρνηση επειδή αφαίρεσε από
το βιβλίο στίχους του Σαββόπουλου, του Ασιμου και της τραγουδίστριας
Ριάνα, γεγονός που θεωρήθηκε οπισθοδρομικό και άκρως συντηρητικό!
Σήμερα, με αφορμή την αριστεία και την κλήρωση στα Δημοτικά για τους
σημαιοφόρους, η κυβέρνηση απαντάει σε όσους την επικρίνουν ότι είναι
υπερασπιστές του δόγματος «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια» και ότι δεν
μπορούν να δουν και να ανεχτούν τον «προοδευτισμό» που περιέχεται στην
πολιτική της. Τι φανερώνουν τα παραπάνω; Οτι η αντιπαράθεση στο δίπολο
«συντηρητισμός - προοδευτισμός», που πρόθυμα στήνουν κυβέρνηση και
αντιπολίτευση, είναι πέρα για πέρα κάλπικη. Και ότι ο εθνικισμός και ο
κοσμοπολιτισμός, που παρουσιάζονται ως η μήτρα της μιας ή της άλλης
άποψης, είναι κτήμα της αστικής τάξης και χρησιμοποιούνται κατά το
δοκούν από τα κόμματα και τις κυβερνήσεις της για να υπηρετούνται τα
δικά της συμφέροντα και όχι του λαού. Το έργο είναι χιλιοπαιγμένο και ο
λαός έχει πλέον την πείρα να καταλάβει το παιχνίδι του
αποπροσανατολισμού που παίζουν στην πλάτη του.
Εξωδικαστικός
Επειδή
πολλοί πανηγυρισμοί ακούγονται τις τελευταίες μέρες για την αθρόα
εγγραφή υπερχρεωμένων επιχειρήσεων στην πλατφόρμα του «εξωδικαστικού
μηχανισμού» για τα «κόκκινα» δάνεια, θυμίζουμε ότι ο μηχανισμός αυτός,
που αποτελεί μέρος της συμφωνίας με το κουαρτέτο, εντάσσεται στη
συνολικότερη προσπάθεια διαχείρισης των επιχειρηματικών χρεών προς τις
τράπεζες και το Δημόσιο, για την απελευθέρωση κεφαλαίων από όσες
επιχειρήσεις χαρακτηριστούν «μη βιώσιμες» προς άλλες, «υγιείς», με
σταθερή την κατεύθυνση συγκέντρωσης της επιχειρηματικής «πίτας» και των
κερδών.
Θυμίζουμε επίσης ότι σε εφημερίδα μεγάλου Συγκροτήματος γράφτηκε πριν από λίγους μήνες το εξής: «Οι παλαιοί ιδιοκτήτες που δεν θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και δεν θα συμβάλουν στη διεκδικούμενη από τις τράπεζες αναδιάρθρωση θα αποβληθούν» και έτσι, σε ένα χρόνο «θα έχει αλλάξει χέρια το 70% της ελληνικής επιχειρηματικότητας (...) Η πλειονότητα των παλαιών επιχειρηματιών θα βρεθεί εκτός αγοράς και τη θέση τους θα καταλάβουν νέοι φιλόδοξοι παίκτες και νέα σχήματα». Επομένως, πίσω από τα πανηγύρια για τις επιχειρήσεις που δήθεν παίρνουν ανάσα με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, κρύβεται ένας ανελέητος πόλεμος, με την παρέμβαση κράτους και τραπεζών, που θα καθορίσει εν πολλοίς τον επιχειρηματικό χάρτη των επόμενων χρόνων...
Θυμίζουμε επίσης ότι σε εφημερίδα μεγάλου Συγκροτήματος γράφτηκε πριν από λίγους μήνες το εξής: «Οι παλαιοί ιδιοκτήτες που δεν θα ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και δεν θα συμβάλουν στη διεκδικούμενη από τις τράπεζες αναδιάρθρωση θα αποβληθούν» και έτσι, σε ένα χρόνο «θα έχει αλλάξει χέρια το 70% της ελληνικής επιχειρηματικότητας (...) Η πλειονότητα των παλαιών επιχειρηματιών θα βρεθεί εκτός αγοράς και τη θέση τους θα καταλάβουν νέοι φιλόδοξοι παίκτες και νέα σχήματα». Επομένως, πίσω από τα πανηγύρια για τις επιχειρήσεις που δήθεν παίρνουν ανάσα με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, κρύβεται ένας ανελέητος πόλεμος, με την παρέμβαση κράτους και τραπεζών, που θα καθορίσει εν πολλοίς τον επιχειρηματικό χάρτη των επόμενων χρόνων...
Σαπίλα
Σύμφωνα
με δημοσιεύματα στον Τύπο, η εταιρεία μισθοφόρων «Blackwater», που μετά
τις αποκαλύψεις για βασανιστήρια και άλλες εγκληματικές πράξεις στο
Ιράκ μετονομάστηκε σε «Academia» και συνεχίζει να ...μεγαλουργεί,
πρότεινε στην αμερικανική κυβέρνηση να την απαλλάξει από το υπέρογκο
κόστος της ιμπεριαλιστικής επέμβασης στο Αφγανιστάν, αναλαμβάνοντας με
5.000 μισθοφόρους το ρόλο του τοποτηρητή στην περιοχή και του εκπαιδευτή
του αφγανικού στρατού. Η πρόταση της μισθοφορικής εταιρείας
περιλαμβάνει και ένα δεύτερο σκέλος για την «πολιτική μετάβαση» στο
Αφγανιστάν, με την «τεχνική χρεοκοπία» της χώρας και την τοποθέτηση
«ενός ύπατου αρμοστή ή αντιβασιλέα» που θα ελέγχει τα ζητήματα της
εκτεταμένης διαφθοράς. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους της, που έχουν ισχυρά
ερείσματα στην κυβέρνηση Τραμπ, η πρόταση της «Academia» μπορεί να
μειώσει στο 1/5 το κόστος που έχει σήμερα για τις ΗΠΑ η παραμονή μερικών
χιλιάδων στρατιωτών στο Αφγανιστάν, σε συνδυασμό με τις σκέψεις για την
αποστολή κι άλλων, αφού η κατάσταση παραμένει έκρυθμη, περισσότερα από
15 χρόνια μετά την ιμπεριαλιστική επέμβαση στη χώρα. Οπως αποδεικνύεται
για μια ακόμα φορά, πέρα από πεδίο ισχυρών ανταγωνισμών και αντιθέσεων
ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη και μονοπωλιακά μεγαθήρια για τον έλεγχο
πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων της Ενέργειας και του Εμπορίου, ο
ιμπεριαλιστικός πόλεμος αποτελεί ταυτόχρονα και μια πηγή πλούτου όχι
μόνο για τη βιομηχανία των όπλων, αλλά και για μισθοφορικές εταιρείες
τύπου «Academia», που έχουν κάνει επάγγελμα το θάνατο, σε ένα σύστημα
που κάθε πόρος του αναδίνει σαπίλα...
Ριζοσπάστης
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου