Αντισυστημικοί...

Αν κάτι αξίζει να θυμηθεί ο λαός από το «ξεπουπούλιασμα» των μικρότερων αστικών κομμάτων που γίνεται αυτό το διάστημα, με τους διάφορους βουλευτές τους να κολλάνε ως «τσόντες» σε ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ και ΔΗΣΥ, πιάνοντας στασίδι και για την επόμενη φάση των διεργασιών στο αστικό πολιτικό σύστημα, είναι το πώς όλοι αυτοί παρουσιάζονταν σε μια προηγούμενη φάση ως «αντισυστημικοί», «νέοι» και «άφθαρτοι», που θα έκαναν τάχα τη διαφορά στην πολιτική, παρότι οι θέσεις τους έμοιαζαν «σαν δυο σταγόνες νερό» με αυτές των υπολοίπων. Τελικά, πολύ νωρίς βρίσκονται με τους «παλιούς» και «φθαρμένους» να ψηφίζουν μαζί μνημόνια και αντιλαϊκά μέτρα, επιβεβαιώνοντας ότι τίποτα το «νέο» και το «ριζοσπαστικό» για το λαό δεν μπορεί να γεννηθεί μέσα από τα σπλάχνα του σάπιου συστήματος, με το ανακάτεμα της «σούπας» των αστικών κομμάτων. Η αποστολή εξάλλου όλων αυτών που παίζουν κατά καιρούς το ρόλο του αναχώματος, αυτή είναι: Ο εγκλωβισμός της λαϊκής δυσαρέσκειας σε ανώδυνα για το σύστημα κανάλια και στη συνέχεια η διοχέτευσή της στη βασική κοίτη του συστήματος. Αυτό δείχνει η πείρα από προηγούμενες ανεξαρτητοποιήσεις, μετεγγραφές και «διευρύνσεις», αυτό επιβεβαιώνουν και οι τελευταίες μετακινήσεις βουλευτών από το ένα κόμμα στο άλλο.

Θολά όρια

 

«Η επιρροή της ρωσικής προπαγάνδας στις χώρες της ΕΕ και οι εικαζόμενες προσπάθειές της να επηρεάσει τις εκλογές σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες», ήταν από τα θέματα που συζητήθηκαν χτες στο Ευρωκοινοβούλιο. Στο σχετικό δελτίο Τύπου διαβάζουμε: «Οι ευρωβουλευτές προειδοποίησαν ήδη το 2016, με ψήφισμά τους, ότι το Κρεμλίνο εντατικοποίησε την προπαγάνδα του με την προσάρτηση της Κριμαίας και τον ρωσικό υβριδικό πόλεμο στο Ντονμπάς. Αναλυτικότερα σημείωσαν ότι "η Ρωσία χρησιμοποιεί ευρύ φάσμα εργαλείων και μέσων, όπως δεξαμενές σκέψης (...) πολύγλωσσους τηλεοπτικούς σταθμούς (π.χ. "Russia Today"), ψευδο-πρακτορεία ειδήσεων και υπηρεσίες πολυμέσων (π.χ. "Sputnik") (...) μέσα κοινωνικής δικτύωσης και διαδικτυακά "τρολ", με στόχο την αμφισβήτηση των δυτικών αξιών και τη διαίρεση της Ευρώπης». Αν και οι σχετικές καταγγελίες δεν είναι η πρώτη φορά που γίνονται, ούτε βέβαια οι κινήσεις αυτές αποτελούν αποκλειστικό «προνόμιο» της Ρωσίας, όπως το παρουσιάζουν ΗΠΑ και ΕΕ, είναι κι αυτές ενδεικτικές για το πώς οι ανταγωνισμοί ολοένα και «θολώνουν» τα όρια ανάμεσα στην ιμπεριαλιστική ειρήνη και τον πόλεμο. Το γεγονός αυτό αποτυπώνεται εξάλλου στην επικαιροποιημένη «παγκόσμια στρατηγική» δυνάμεων όπως οι ΗΠΑ και η Γερμανία, που τονίζουν ότι χρειάζεται να ληφθούν μέτρα ενάντια στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τα οποία ρίχνουν στην «αρένα» συνδυασμένα όλα τα «όπλα» για να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των μονοπωλίων τους, ή για να χαλάσουν τα σχέδια των αντιπάλων. Το «κουβάρι» μπερδεύεται ολοένα και περισσότερο, αυξάνοντας τους κινδύνους για τους λαούς...

Μπερδέματα

 

«Θα σταθώ λίγο στις επενδύσεις, γιατί αυτό είναι καίριο ζήτημα. Ταυτισμένο κόμμα με τις επενδύσεις είναι η ΝΔ. Σας ρωτάω, λοιπόν: Εγώ είμαι ξένος επενδυτής και έρχομαι το 2014 στην Ελλάδα και σας ρωτάω πού μπορώ να φτιάξω ξενοδοχείο. Μου απαντάτε: Ξέρεις, δεν έχουμε κτηματολόγιο, δεν έχουμε ζώνες, δεν έχουμε πολεοδομία, δεν έχουμε χωροταξικό σχεδιασμό, δεν έχουμε το ένα, το άλλο. Αυτό δείχνει μια χώρα ελκτική στις επενδύσεις; Αυτή είναι η εικόνα της φιλοεπενδυτικής ΝΔ (...) και εμείς είμαστε οι "κατά των επενδύσεων";», διερωτήθηκε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γ. Σταθάκης, τοποθετούμενος τις προάλλες στη Βουλή και στριμώχνοντας άγρια τη ΝΔ στα «σχοινιά» της αστικής διαχείρισης, που υπηρετούν και οι δύο. Λίγες μέρες πριν, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ έλεγε πως «δεν γνώριζα ότι εγώ, που ήθελα να καταργήσω τις απεργίες, έπρεπε να γραφτώ στον ΣΥΡΙΖΑ, αντί να γραφτώ στη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ», δείχνοντας με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο το αντιλαϊκό «μεδούλι» της πολιτικής της κυβέρνησης, για το οποίο η ΝΔ πετάει τη σκούφια της και επαυξάνει. Καμιά απορία δεν πρέπει να δημιουργούν αυτά τα «μπερδέματα» των αστικών κομμάτων, που από κοινού υπηρετούν τους στόχους του κεφαλαίου, παρά τις μεταξύ τους υπαρκτές διαφορές. Πόσο μάλλον που όλο και πιο συχνά οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου υπενθυμίζουν ότι η «πολιτική συναίνεση» είναι απαραίτητος όρος για να «τρέξει» στη ζωή η αντιλαϊκή πολιτική, που στρώνει το δρόμο στα κέρδη του.

Η πόρτα δεν ανοίγει

 

Ενας ακόμα εργαζόμενος χαροπαλεύει διασωληνωμένος, ύστερα από σοβαρό εργατικό «ατύχημα» στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη. Με αφορμή αυτό το τελευταίο κρούσμα, πυκνώνουν οι καταγγελίες των εργαζομένων για ελλιπή μέτρα ασφάλειας, αλλά και για την πλημμελή λειτουργία των μεικτών Επιτροπών Ελέγχου, λόγω περικοπών στα κονδύλια από την πλευρά του κράτους. Από τον περασμένο Οκτώβρη, το Συνδικάτο Μετάλλου Αττικής ζητάει συνάντηση με την υπουργό Εργασίας, χωρίς ανταπόκριση. Προφανώς, η κυβέρνηση θεωρεί πως το συγκεκριμένο θέμα δεν είναι τόσο σοβαρό, για να το συζητήσει με τα σωματεία, παρά το γεγονός ότι ο πρωθυπουργός «έσκιζε τα ρούχα του» τις προάλλες ότι η πόρτα της υπουργού Εργασίας είναι πάντα ανοιχτή, κατηγορώντας τα συνδικάτα ότι σε μια από τις τελευταίες κινητοποιήσεις τους εισέβαλαν αιφνιδιαστικά στο χώρο. Εκτός αν η υπουργός, από το πες πες, έχει πιστέψει και η ίδια πως «αυτή η κυβέρνηση αποδεικνύει ότι και εν μέσω μιας δύσκολης συγκυρίας, εν μέσω εποπτείας είναι δυνατό να ασκηθεί μια πολιτική φιλεργατική», όπως αναφωνούσε με θράσος τις προηγούμενες μέρες στη Βουλή...

Ριζοσπάστης