Η
περατζάδα κάθε λογής τηλε-σαλτιμπάγκων όλων των αποχρώσεων, με μια
σχετική προτίμηση στους εθνικιστές, στις «σοβαρές Χρυσές Αυγές», αυτές
τις μέρες από τη συχνότητα του ΣΚΑΪ (κι όχι μόνο), δεν έχει τελειωμό.
Και δεν έχει πια και κανένα - ούτε καν προσχηματικό - στοιχειώδη
ενημερωτικό χαρακτήρα. Ενόψει του κυριακάτικου συλλαλητηρίου, μπορεί
κανείς να δει και να ακούσει ανθρώπους, που - ενώ στον «επαγγελματικό
τους βίο» πωλούν αλόες στην τηλεόραση - σε σχέση με το Μακεδονικό
εμφανίζονται διαπρύσιοι υπερασπιστές της πατρίδας, μιλούν για
«μεγάλες Ελλάδες», για αρχαίες Ιστορίες, για αλλαγές συνόρων κι ό,τι
τους κατέβει στο κεφάλι, χωρίς κανέναν αντίλογο, αν δεν συναντούν και τη
συμφωνία δηλαδή των παραγόντων των διάφορων καναλιών. Επίσης, μπορεί να
δει και να ακούσει τους δήθεν «προοδευτικούς» κοσμοπολίτες, που πάλι με
«φανταστικό» τρόπο επικαλούνται την Ιστορία και την επιστήμη, ως «καλά
γνωρίζοντες» κι επίσης παίζουν επικίνδυνο ρόλο για τους λαούς και τα
κυριαρχικά δικαιώματα των χωρών, στο βωμό των «εκσυγχρονισμών», των
«παγκοσμιοποιήσεων» και των «ολοκληρώσεων». Αλλοι στηρίζουν την
κυβέρνηση και τις διαπραγματεύσεις της κι άλλοι όχι. Κανείς όμως δεν
θίγει (και δεν θα μπορούσε άλλωστε) τα ιερά και τα όσια του
καπιταλιστικού συστήματος. Το μόνο που δεν θα δει και δεν θα ακούσει
κανείς είναι οι απαγορευμένες λέξεις: Κεφάλαιο, ιμπεριαλισμός, ΝΑΤΟ και
ΕΕ. Ευνόητοι ασφαλώς οι λόγοι... Ετσι, λοιπόν, στήνεται το παιχνίδι για
την «επιτυχία ή αποτυχία» του εθνικιστικού συλλαλητηρίου. Ετσι παίζεται
συνολικότερα το παιχνίδι σε βάρος του λαού και της ουσιαστικής του
ενημέρωσης για το ζήτημα με τη γειτονική χώρα ή και όποιο άλλο σημαντικό
θέμα, σε μια περίοδο μάλιστα που οφείλει να επαγρυπνεί.
Διαπιστώσεις...
Μια
γλαφυρή περιγραφή για το τι σημαίνει «ειρήνη και σταθερότητα» με το
πιστόλι στον κρόταφο των λαών δίνει σε άρθρο της η χτεσινή «Καθημερινή»,
καταγράφοντας τις ανησυχίες, αλλά και τις προσδοκίες αστικών επιτελείων
από τους τριγμούς ανάμεσα στο ΝΑΤΟ και την Τουρκία. Ο αρθρογράφος της
εφημερίδας τα βάζει με τους «περιστασιακούς συμμάχους της Δύσης», που
καταλήγουν να «αυτονομούνται», δημιουργώντας προβλήματα στη ΝΑΤΟική
συμμαχία. Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρει τους «Ταλιμπάν» του
Αφγανιστάν, που εξοπλίστηκαν από τις ΗΠΑ για να στραφούν ενάντια στην
τότε Σοβιετική Ενωση και στη συνέχεια αποτέλεσαν τον πυρήνα της
«τρομοκρατίας» παγκόσμια. Κατά τον ίδιο τρόπο, οι Κούρδοι αξιοποιηθήκαν
στον πόλεμο ενάντια στο «Ισλαμικό Κράτος» και τον Ασαντ, με αποτέλεσμα
τώρα να διεκδικούν μερίδιο από τη λεία, σε βάρος της Τουρκίας και να
προκαλείται ένταση στις σχέσεις της τελευταίας με το ΝΑΤΟ.
... και αποσιωπήσεις
Τι
αποσιωπά αυτή η ανάλυση; Οτι οι ΗΠΑ έκαναν μια χαρά τη δουλειά τους με
τους «Ταλιμπάν» την περίοδο πους τους εξόπλιζαν ενάντια στην ΕΣΣΔ, αλλά
και όταν τους αξιοποιούσαν σαν πρόσχημα για επεμβάσεις στην πολύπαθη
Μέση Ανατολή και άλλες περιοχές του πλανήτη. Και μπορεί οι Κούρδοι της
Συρίας να μην είναι ίδια περίπτωση, το παράδειγμά τους όμως, όπως και η
προσέγγιση Τουρκίας - Ρωσίας, επιβεβαιώνει ότι οι ιμπεριαλιστικές
συμμαχίες είναι λυκοσυμμαχίες για τους λαούς. Και ότι τίποτα δεν μένει
σταθερό και αμετάβλητο, κάτω από το βάρος των ενδοϊμπεριαλιστικών
ανταγωνισμών που οξύνονται, επιδρώντας και στην αναδιάταξη συμμαχιών στο
παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα. Γι' αυτό ο λαός δεν πρέπει να σηκώνει
τις σημαίες της αστικής τάξης και να υπερασπίζεται τις συμμαχίες και
τους σχεδιασμούς της, αλλά να οργανώνει και να δυναμώνει σταθερά την
αντιιμπεριαλιστική του πάλη.
Εχει ρόλο
Αποκαλυπτική
από κάθε άποψη ήταν η συνέντευξη του Αμερικανού πρέσβη στην Ελλάδα,
Τζέφρι Πάιατ, σε τηλεοπτικό σταθμό, τη βδομάδα που πέρασε, όπου δεν
έκρυβε το θαυμασμό του για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που έχει
εξελιχθεί στον καλύτερο σημαιοφόρο των ευρωατλαντικών συμφερόντων και
σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή. Χαρακτηριστική ήταν η διατύπωση περί
«γεωπολιτικού μεντεσέ». Είπε συγκεκριμένα: «Βλέπουμε την Ελλάδα ως μια
πολύ θετική επιρροή στη γειτονιά και όπως είπαμε, όπως ο αντιπρόεδρος
Πενς είπε, βλέπουμε την Ελλάδα σαν πυλώνα σταθερότητας σε μια περίπλοκη
περιοχή, που αφορά τα δυτικά Βαλκάνια, την ανατολική Μεσόγειο και τις
περιοχές της Βόρειας Αφρικής. Και αυτό, πιστεύω, είναι το πιο ενδιαφέρον
κομμάτι όταν δουλεύεις πάνω στις σχέσεις Ελλάδας - ΗΠΑ σήμερα. Είναι
στον τρόπο που αυτή η χώρα αποκαθιστά τον ρόλο της ως γεωπολιτικού
"μεντεσέ" μεταξύ της Ευρώπης και της ευρύτερης γειτονιάς. Και το κάνει
αυτό ως δυνατός ΝΑΤΟικός σύμμαχος των ΗΠΑ». Στην ίδια συνέντευξη έγιναν
αναφορές στη «δραστήρια» βάση της Σούδας και στην «ευγνωμοσύνη» για τις
«διευκολύνσεις» που δέχονται οι αμερικανικές Ενοπλες Δυνάμεις. Αυτά και
μόνο, επιβεβαιώνουν τη σταθερή εμπλοκή της χώρας - με ευθύνη και της
σημερινής κυβέρνησης - σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, που
καμιά σχέση δεν έχουν με τα συμφέροντα του λαού, αλλά αντίθετα
επιβάλλουν επαγρύπνηση.
Ριζοσπάστης
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου