Αποπροσανατολισμός...

Την ενεργοποίηση του αντεργατικού μνημονιακού νόμου Βρούτση για τον κατώτατο μισθό προβλέπει η τροπολογία που κατέθεσε και ψήφισε η κυβέρνηση την περασμένη Πέμπτη, την κατάργηση τόσο του εν λόγω νόμου, όσο και όλων των μνημονιακών αντεργατικών διατάξεων προβλέπει η τροπολογία που κατέθεσε το ΚΚΕ. Τη μόνιμη κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον κατώτατο μισθό, ο οποίος θα καθορίζεται με υπουργική απόφαση και με κριτήριο την «ανταγωνιστικότητα» του κεφαλαίου προβλέπει ο νόμος που «επισπεύδει» η τροπολογία της κυβέρνησης, την άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ και τον καθορισμό του από τις Εθνικές Γενικές Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας προβλέπει η τροπολογία του ΚΚΕ. Είναι φανερό από τα παραπάνω ότι καμιά τροπολογία για αύξηση του κατώτερου μισθού δεν κατέθεσε η κυβέρνηση, όπως καμιά τέτοια τροπολογία δεν καταψήφισε το ΚΚΕ, στηρίζοντας τη δική του πρόταση, όπως συκοφαντικά έγραψε το κυβερνητικό ΑΠΕ - ΜΠΕ, θέλοντας να δημιουργήσει εντυπώσεις σε βάρος του Κόμματος. Το ίδιο επιχείρησε άλλωστε και πριν από λίγες μέρες, με αφορμή την υπόθεση για το δανεισμό των κομμάτων.

... σε «κοινή κατεύθυνση»

 

Αυτή είναι η μια πλευρά της κυβερνητικής προπαγάνδας. Η άλλη εκφράστηκε «προληπτικά», ανήμερα της συζήτησης και ψήφισης της κυβερνητικής τροπολογίας, την οποία φιλοκυβερνητικά Μέσα συνέκριναν με την τροπολογία του ΚΚΕ και διαπίστωναν παραπλανητικά ότι βρίσκονται «σε κοινή κατεύθυνση». Ας τους βοηθήσουμε λοιπόν να ...ξεδιαλύνουν τα πράγματα: Κοινή κατεύθυνση έχουν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και η Ενωση Κεντρώων, όλοι αυτοί που ψήφισαν μαζί την τροπολογία για την ενεργοποίηση του μνημονιακού νόμου Βρούτση - Σαμαρά, ο οποίος βάζει σε μόνιμη πρέσα τον κατώτατο μισθό, με βάση τις ανάγκες του κεφαλαίου. Κοινή κατεύθυνση έχει η υπουργός Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ με τον πρώην υπουργό Εργασίας της ΝΔ Γ. Βρούτση, ο οποίος από το βήμα της Βουλής ευχαρίστησε την Ε. Αχτσιόγλου και την κυβέρνηση, λέγοντας ότι «μου έκαναν την τιμή να με χειροκροτήσουν ένθερμα και να υποστηρίξουν το νόμο μου»! Κοινή κατεύθυνση έχει η σημερινή κυβέρνηση με τους προκατόχους της, διατηρώντας άθικτο και εφαρμόζοντας και στην περιβόητη «μεταμνημονιακή εποχή» όλο το αντεργατικό μνημονιακό πλαίσιο υπέρ της μεγαλοεργοδοσίας. Η διαμετρικά αντίθετη πρόταση του ΚΚΕ, όμως, δεν έχει και δεν θα μπορούσε να έχει καμία «κοινή κατεύθυνση» με τις τροπολογίες τους και την πολιτική τους, ακριβώς γιατί τα συμφέροντα των εργαζομένων είναι διαμετρικά αντίθετα με τα συμφέροντα του κεφαλαίου!

Για μικρά παιδιά

 

Μέχρι και πριν από λίγους μήνες, δεν υπήρχε κανένας αντίλογος στις καταγγελίες συνδικαλιστικών οργανώσεων ότι ακόμα και αυτή η σύμβαση που υπέγραψε η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας των Ξενοδοχοϋπαλλήλων δεν εφαρμοζόταν σε περισσότερους από το 10% των εργαζομένων στον κλάδο. Αλλωστε, εργοδοσία και κυβέρνηση γνωρίζουν καλά ότι η «ζούγκλα» της «ευελιξίας» είναι από τα πιο δραστικά «αντίδοτα» στην εφαρμογή των κλαδικών Συμβάσεων. Πριν από λίγες μέρες, το ΑΣΕ γνωμοδότησε ότι οι εργοδότες που υπογράφουν την κλαδική Σύμβαση απασχολούν το 52% των εργαζομένων του κλάδου και άρα η Σύμβαση μπορεί να επεκταθεί. Το (ρητορικό) ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Τόσο καιρό, με τι μισθούς αμείβονταν εκείνοι οι εργαζόμενοι που τυπικά καλύπτονταν εξαρχής από τη Σύμβαση, αλλά δεν έπαιρναν ποτέ τον κλαδικό μισθό; Κι αν οι εργοδότες που είχαν ήδη υπογράψει τη Σύμβαση δεν την εφάρμοζαν ούτε οι ίδιοι, ποιος πιστεύει ότι θα το κάνουν τώρα; `Η ποιος πιστεύει ότι άλλοι εργοδότες, που δεν αναγνώριζαν την κλαδική Σύμβαση, θα αρχίσουν να πληρώνουν με τον κλαδικό μισθό, μόνο και μόνο επειδή αυτή κηρύχτηκε υποχρεωτική; Και τέλος, αν οι ξεδοντιασμένοι ελεγκτικοί μηχανισμοί του κράτους δεν μπόρεσαν να επιβάλουν την κλαδική Σύμβαση στους λίγους που καλύπτονταν εξαρχής, πώς θα το κάνουν τώρα που πολλαπλασιάζονται οι εργαζόμενοι τους οποίους καλύπτει μετά την επέκτασή της; Εν ολίγοις, παραμύθια για μικρά παιδιά είναι τα «παχιά λόγια» της κυβέρνησης ότι η επεκτασιμότητα, στο έδαφος της σημερινής εργασιακής ζούγκλας και με τους εργαζόμενους «δεμένους» από εκατό μεριές, μπορεί να επιδράσει σημαντικά στην αύξηση του εργατικού εισοδήματος. Μόνο η πάλη των εργαζομένων για αυξήσεις στους μισθούς και κατάργηση των μνημονιακών νόμων μπορεί να δημιουργήσει μια καλύτερη βάση για διεκδικήσεις που θα δίνουν ανάσα στην εργατική - λαϊκή οικογένεια.

Κάλπικος

 

Ως αντιπαράθεση ανάμεσα σε «προοδευτικές δυνάμεις» από τη μια και «νεοφιλελεύθερους» ή ακροδεξιούς από την άλλη παρουσιάστηκε η κόντρα στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ στην Αυστρία, όπου βασικό θέμα ήταν το Μεταναστευτικό. Στην Ελλάδα, μάλιστα, ο φιλοκυβερνητικός Τύπος ξεσπάθωσε, σε μια προσπάθεια να τονώσει παραπέρα τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στον «κοινωνικά ευαίσθητο» ΣΥΡΙΖΑ και στην «ανάλγητη» ΝΔ, που θέλει την Ευρώπη φρούριο και αυστηρότερη αντιμετώπιση του Μεταναστευτικού. Για να δούμε, όμως, πόσο μεγάλες είναι οι διαφορές τους: Η «προοδευτική» κυβέρνηση υλοποιεί την απάνθρωπη συμφωνία της ΕΕ με την Τουρκία, που προωθεί τον διπλό εγκλωβισμό, καταδικάζοντας χιλιάδες ανθρώπους και μικρά παιδιά να ζουν σε συνθήκες φρίκης. Η ίδια συμφωνία προβλέπει σκληρά αποτρεπτικά μέσα, για να αποθαρρύνονται οι μετανάστες να ταξιδεύουν προς την Ευρώπη, την ίδια ώρα που οι ιμπεριαλιστικές αντιπαραθέσεις και επεμβάσεις στην ευρύτερη περιοχή επιδρούν καθοριστικά στη διατήρηση και αύξηση των μεταναστευτικών ροών. Μάλιστα, σ' αυτούς τους σχεδιασμούς η Ελλάδα διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο, για λογαριασμό της αστικής τάξης. Να λοιπόν πόσο κάλπικος είναι ο προοδευτισμός τους και η αντιπαράθεση με εκείνους που εφαρμόζουν και υπερασπίζονται την ίδια αντιλαϊκή πολιτική. Οχι μόνο σε ό,τι αφορά την οικονομία, αλλά και τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και στη διαχείριση των συνεπειών τους, όπως είναι ο ξεριζωμός χιλιάδων ανθρώπων από τις εστίες τους.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 22 Σεπτέμβρη 2018 - Κυριακή 23 Σεπτέμβρη 2018 - 2η έκδοση