Πανομοιότυπες θέσεις βγαλμένες από τα κιτάπια του κεφαλαίου
Eurokinissi
|
Χαρακτηριστικά, ο γενικός εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Κατρούγκαλος, επικεντρώνοντας στα άρθρα 21 και 22, υπερασπίστηκε την καθιέρωση ενός «ελάχιστου αξιοπρεπούς επιπέδου διαβίωσης για τους πολίτες», λέγοντας ότι αυτό είναι «πληρέστερη διάταξη από το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα που λέει η ΝΔ». Από την πλευρά του, ο γενικός εισηγητής της ΝΔ, Κ. Τασούλας, υπερασπιζόμενος την πρόταση της ΝΔ, το έριξε στις «επενδύσεις» εξηγώντας ότι από την «προκοπή» των επιχειρηματιών, ένα «μέρος της να πάει στα κοινωνικά δικαιώματα».
Ακόμα, ο Γ. Κατρούγκαλος, ξεπερνώντας κάθε πρόκληση, χαρακτήρισε τις αλλαγές που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στα άρθρα 21 και 22 «κατοχύρωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων» και «κατοχύρωση του δικαιώματος στην Κοινωνική Ασφάλιση», τη στιγμή που οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ συνιστούν συνταγματική κατοχύρωση του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου για την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όπως και του νόμου - λαιμητόμου του Ασφαλιστικού 4387/2016, δηλαδή του νόμου Κατρούγκαλου!
Ακόμα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν τις προτάσεις τους για την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την κατοχύρωση των μη κρατικών, δηλαδή ιδιωτικών, πανεπιστημίων. Μάλιστα, ο Κ. Τασούλας ανέφερε ότι η διατήρηση του άρθρου 16 σημαίνει και διατήρηση της «παλαιολιθικής εποχής».
Συνταγματοποίηση των μνημονίων
Ανέφερε ως παραδείγματα τη φράση στο άρθρο 4 «οι Ελληνες είναι ίσοι απέναντι στο νόμο», όπου «εξομοιώνονται πλασματικά ο εργάτης, ο κάτοχος, δηλαδή, μόνο της δικής του εργατικής δύναμης με τον κεφαλαιοκράτη που είναι ο κάτοχος του κεφαλαίου». Συγκαλύπτει, δηλαδή, «τη βαθιά στην πραγματικότητα ταξική ανισότητα που υπάρχει στην κοινωνία και ορίζει ότι άλλες δυνατότητες έχουν οι θύτες κι άλλες τα θύματα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης».
Οπως και την παρ. 5 του ίδιου άρθρου ότι «οι Ελληνες εισφέρουν στα δημόσια βάρη χωρίς διακρίσεις ανάλογα με τις δυνάμεις τους», όταν, όπως σημείωσε, από τη μία αυτό που ισχύει είναι η άγρια φορολεηλασία για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα και φοροαπαλλαγές για τους μεγάλους επιχειρηματίες από την άλλη. Ενδεικτικό είναι το άρθρο 107 με το οποίο κατοχυρώνονται συνταγματικά οι προκλητικές φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών, και μόνο το ΚΚΕ ζητά την κατάργησή τους.
Αναφέρθηκε στη διακηρυκτική και μόνο αξία που έχουν άρθρα όπως το 22, όπου «μιλά για το δικαίωμα στην εργασία», με 1 εκατομμύριο ανέργους στη χώρα, το 23, «για το δικαίωμα στην απεργία», όταν δεν υπάρχει απεργιακή κινητοποίηση που να μη βγαίνει παράνομη, το άρθρο περί προστασίας προσωπικών δεδομένων με τη συνθήκη Σένγκεν και μια σειρά Οδηγιών της ΕΕ σε πλήρη ισχύ που ενισχύουν το ολοκληρωτικό φακέλωμα.
Ειδική ήταν η αναφορά του και στο άρθρο 17 για την «ιδιοκτησία που τελεί υπό την προστασία του κράτους», επισημαίνοντας ότι αυτό που διασφαλίζεται είναι μόνο η καπιταλιστική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Γιατί η μικροϊδιοκτησία δεν αναγνωρίζεται στην πράξη, κάτι που το μαρτυρούν άλλωστε οι εκατοντάδες πλειστηριασμοί λαϊκών νοικοκυριών.
«Ρήτρα των ρητρών» χαρακτήρισε ο Γ. Δελής την υπεροχή του δικαίου της ΕΕ έναντι του ελληνικού δικαίου, με το οποίο συμφωνούν όλα τα αστικά κόμματα χωρίς παρέκκλιση. «Δεν υπάρχει πιο εμβληματικό παράδειγμα από το άρθρο 16», τόνισε, σημειώνοντας ότι η ύπαρξη αυτού του άρθρου δεν εμπόδισε τη διαμόρφωση μιας ολόκληρης αγοράς στην Ανώτατη Εκπαίδευση φτάνοντας «στην αποθέωση επί ΣΥΡΙΖΑ της επιχειρηματικότητας των πανεπιστημίων γενικεύοντας τα δίδακτρα στα μεταπτυχιακά και εμπορευματοποιώντας κάθε ανάγκη των φοιτητών».
Σημείωσε για τα όσα προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ στα άρθρα 21 και 22 ότι «βάζει στο Σύνταγμα το νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου» και πως η κυβέρνηση «συνταγματοποιεί φόρα παρτίδα την ανταποδοτικότητα, έννοια πάνω στην οποία στηρίχτηκε όλη η επιχείρηση κατεδάφισης του όποιου κοινωνικού χαρακτήρα είχε ποτέ η Κοινωνική Ασφάλιση» «Συνταγματοποιείτε όλους τους αντιασφαλιστικούς νόμους, όλα τα μνημόνια», είπε χαρακτηριστικά απευθυνόμενος στην κυβέρνηση.
«Αδειο πουκάμισο» χαρακτήρισε τις διακηρύξεις και για δημόσιο έλεγχο σε τομείς όπως το νερό και η ηλεκτρική ενέργεια, στο πλαίσιο της στρατηγικής απελευθέρωσης της καπιταλιστικής αγοράς, που υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις.
Τέλος, ο Γ. Δελής κατέθεσε τις προτάσεις του Κόμματος για την προστασία και διεύρυνση των λαϊκών δικαιωμάτων, των συνδικαλιστικών ελευθεριών και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας καλώντας το λαό να τις κάνει άξονες πάλης του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Ριζοσπάστης Τρίτη 4 Δεκέμβρη 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου