Η αλήθεια δεν κρύβεται πίσω από μάσκες!

21-03-2020

Άρθρο του Αλέξη Ματή, μέλος του Δ.Σ “Εμείς που σπουδάσαμε στο σοσιαλισμό” για την πανδημία και το σύστημα υγείας στις σοσιαλιστικές χώρες. 

Κατιούσα

 

Τραμπ: «Με θεωρώ, με κάποιον τρόπο, ως έναν πρόεδρο σε καιρό πολέμου. Πρόκειται για έναν πόλεμο που διεξάγουμε, πρόκειται για μια πολύ πολύ δύσκολη κατάσταση»

Μέρκελ: «Η κατάσταση είναι σοβαρή και η έκβασή της ανοιχτή»

Μακρόν: «Βρισκόμαστε σε πόλεμο. Σε πόλεμο κατά της δημόσιας υγείας βέβαια, αλλά ο εχθρός είναι εκεί. Αόρατος, ασύλληπτος. Ποτέ η Γαλλία δεν είχε λάβει τέτοιες αποφάσεις σε καιρό ειρήνης»

Μητσοτάκης: «Είμαστε σε πόλεμο, ο εχθρός δεν είναι ανίκητος»

Τα πολεμικά διαγγέλματα, λοιπόν, είναι κοινή επιλογή των απανταχού κυβερνώντων για να περιγράψουν τη δυσκολία της κατάστασης αλλά και να προετοιμάσουν τους λαούς να υποδεχθούν αμαχητί τα νέα σκληρά αντεργατικά μέτρα.

Η αλήθεια είναι ότι η νέα κατάσταση για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, είναι πραγματικά δύσκολη.

Τέσσερεις μήνες μετά την εμφάνιση του κορονοϊού, η εικόνα γίνεται ξεκάθαρη.

Κόντρα στις απίστευτες δηλώσεις της εργοδοτικής μαριονέτας Παναγόπουλου, οι επιπτώσεις της πανδημίας του κορονοϊού είναι ταξικές.

Οι απώλειες στη φυσική και οικονομική ζωή αναφέρονται στους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, το λαό γενικότερα.

Απ’ άκρη σ’ άκρη, σε όλες τις καπιταλιστικές χώρες, αναπτυγμένες και μη, οι ομολογίες έρχονται βροχή: τα συστήματα Υγείας καταρρέουν.

Ποια συστήματα;

Τα συστήματα Υγείας (Γερμανίας, Γαλλίας, Αγγλίας κ.α.), που λίγο καιρό πριν, παρουσιάζονταν, γεμάτα ενθουσιασμό, σαν υποδειγματικά συστήματα στα χείλη κυβερνώντων, ακόμα κι εργαζόμενων ανθρώπων: για να πείσουν και να πειστούν ότι το πρόβλημα είναι τοπικό, διαχειριστικό και όχι συστημικό.

Και το ερώτημα έρχεται από μόνο του:

Γιατί φτάσαμε το 2020, την περίοδο της περιβόητης «4ης βιομηχανικής επανάστασης», σ’ αυτό το σημείο;

Γιατί τώρα, που οι «ελεύθερες δημοκρατίες της Δύσης» (νομίζουν πως) ξεμπέρδεψαν με το εμπόδιο του «Σιδηρού Παραπετάσματος», τις χώρες που οικοδομούσαν το Σοσιαλισμό;

Το άγιο δισκοπότηρο της «ελεύθερης οικονομίας», δηλαδή η ατομική ιδιοκτησία, γιατί κρύβεται στα μουλωχτά στη σκιά του κρατικού συστήματος υγείας;

Η απάντηση είναι φανερή:

η καπιταλιστική αναρχία στην οργάνωση της παραγωγής είναι ανίκανη να αντιμετωπίσει τέτοιες καταστάσεις. Δεν μπορεί. Γιατί το κέρδος, που είναι η κινητήρια δύναμη του καπιταλισμού, ορίζει τις λύσεις και όχι ένας επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός της οικονομίας που απαντάει στις ανάγκες της εργατικής τάξης, των λαϊκών οικογενειών.

Τα περιορισμένα μέτρα που παίρνουν, στην παρούσα συγκυρία, για ενίσχυση του κρατικού συστήματος Υγείας δεν πρέπει να μας ξεγελάσουν.

Οι όποιες αποφάσεις που λαμβάνονται, στηρίζονται στη σχέση «κόστους-οφέλους» , είναι εγκλωβισμένες στη μέγγενη της δημοσιονομικής πολιτικής που υπηρετεί τα ιερά και τα όσια της ιδιοκτησίας.

Μερικά παραδείγματα:

 

• Η απαράδεκτη απόφαση του υπουργείου Υγείας και του κ. Σωτήρη Τσιόδρα, εκπροσώπου του ΕΟΔΥ, οι γιατροί να μένουν σε καραντίνα 7 ημέρες αντί για 14! Το επιχείρημα; Να μην καταρρεύσει το σύστημα Υγείας! Αντί να γίνουν άμεσα προσλήψεις, προτείνουν τη μεγαλύτερη έκθεση των γιατρών και νοσηλευτών που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης χωρίς όπλα!

• Δεν προχωράνε στην επίταξη των ιδιωτικών νοσοκομείων, του προσωπικού και των υλικών υποδομών τους.

• Αντί να μοιράσουν δωρεάν στον πληθυσμό όλα τα απαραίτητα υλικά για την προφύλαξή του, τον έχουν αφήσει στο έλεος των μεγαλοεπιχειρηματιών, της αισχροκέρδειας και των σύγχρονων μαυραγοριτών. Συνυπάρχει και το αντικειμενικό πρόβλημα που δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν: η εγγενής αδυναμία της άναρχης καπιταλιστικής οικονομίας να ανταποκριθεί σε τέτοιες ανάγκες.

• Τα ίδια ισχύουν για την ανάγκη κάλυψης των υλικών διαβίωσης. Μέτρα ψίχουλα για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς αυτοαπασχολούμενους από τη μία, πακτωλός χρημάτων και απίστευτες διευκολύνσεις για τη μεγαλοεργοδοσία και τις τράπεζες από την άλλη.

• Υπερθεματίζεται η ατομική ευθύνη για να καλυφθεί η κρατική.

Χρήσιμο όπλο του συστήματος, ακόμα και σ’ αυτές τις δύσκολες συνθήκες, είναι ο αντικομμουνισμός. Πρόληψη γαρ. Από κυβερνώντες, «αντιπολιτευόμενους συγκυβερνώντες» και τα παπαγαλάκια τους.

Και τι δεν ακούσαμε και διαβάσαμε!

Το ένα «αστέρι» τεκμηριώνει τη σύμπλευση της αντιπολίτευσης με τη συμπολίτευση στο όνομα του πρώτου γράμματος του Ζαχαριάδη το 1940!

Το άλλο «αστέρι», κουνάει το δάχτυλο στο δοκιμαζόμενο λαό μας στο όνομα της «ατομικής ευθύνης».

Με ποιο επιχείρημα;

Ότι έτσι ήταν η ζωή στη Σοβιετική Ένωση (παροχή αγαθών «με το δελτίο», περιορισμοί στην αγορά και στις μετακινήσεις), άρα οι νοσταλγοί της «θα πρέπει να βάλουν μυαλό»!

Παρά τις μάσκες η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί!

Το σύστημα υγείας στα κράτη της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, είναι άπιαστο όνειρο για όλα τα καπιταλιστικά κράτη.

Το επίπεδο υγείας και οι δωρεάν παροχές προς όλους, φαίνεται σαν ψέμα για τις γενιές που δεν πρόλαβαν να ζήσουν την περίοδο αυτή.

Ας συγκρίνουμε τα εξής:

 

• Πριν από 30 χρόνια, στη Σοβιετική Ένωση υπήρχαν πάνω από 1,1 εκατομμύρια γιατροί δηλαδή αντιστοιχούσαν 375 ανά 100.000 χιλιάδες κατοίκους, όλοι στο κρατικό σύστημα υγείας.

Στην ΕΕ το 2014 υπήρχαν 1,78 εκατομμύρια 

γιατροί δηλαδή αντιστοιχούσαν 350 ανά 100.000 εκ των οποίων ένα μεγάλος αριθμός ήταν στον ιδιωτικό τομέα ενώ στον κρατικό τομέα ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν είχε πρόσβαση.

• Στις Σοσιαλιστικές χώρες η Υγεία παρεχόταν αποκλειστικά δωρεάν σε όλο τον πληθυσμό, αντίθετα με τις καπιταλιστικές χώρες.

• Το στοιχείο όμως που αποκαλύπτει τη συντριπτική υπεροχή του Σοσιαλισμού είναι οι νοσοκομειακές κλίνες που αντιστοιχούσαν στον πληθυσμό.

Στη Σοβιετική Ένωση αντιστοιχούσαν 1.387 νοσοκομειακές κλίνες ανά 10.000 κατοίκους.

Στην ΕΕ το 2014, αντιστοιχούσαν 521 κλίνες ανά 100.000 κατοίκους!

Ο καπιταλισμός δεν έχει προβλήματα. Ο καπιταλισμός είναι το πρόβλημα.

Όσες μάσκες και να βάλουν, η αλήθεια θα ακουστεί!

Στο Σοσιαλισμό βρίσκεται η λύση!

Αλέξης Ματής

Μέλος του Δ.Σ.

«Εμείς που σπουδάσαμε στο Σοσιαλισμό»

Πηγή: studofsoc.wordpress.com