Χρεοκοπία

 

Απεργίες και διαδηλώσεις με αίτημα να αυξηθούν οι μισθοί γίνονται αυτήν την περίοδο σε ευρωπαϊκές χώρες, όπου ο λαός «μίλησε» πρόσφατα με την ψήφο του, αλλά αποκαλύφτηκε γρήγορα η χρεοκοπία της αναμονής για «καλύτερες μέρες» από τους εναλλασσόμενους κυβερνητικούς «σωτήρες». Εχουμε και λέμε: Στη Γαλλία είχαν βουλευτικές και προεδρικές εκλογές μέσα στο 2022. Ομως, από τα τέλη του περασμένου χρόνου, οι απεργίες είναι αμείωτες, παραλύοντας κρίσιμους κλάδους της παραγωγής. Στη Γερμανία έγιναν προεδρικές εκλογές τον Φλεβάρη του 2022. Πριν προλάβει όμως η νέα σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση να κλείσει χρόνο, πραγματοποιούνται οι μεγαλύτερες απεργίες των τελευταίων ετών, όπως στα λιμάνια, ενώ προχτές παρέλυσε και το αεροδρόμιο του Βερολίνου. Στην Αγγλία πρωθυπουργοί και υπουργοί πάνε κι έρχονται. Οι εργαζόμενοι όμως σε μια σειρά από κλάδους «ξαφνιάζουν» κυβέρνηση και εργοδοσία με πρωτοφανείς απεργιακές κινητοποιήσεις, όπως στα νοσοκομεία. Οσοι λοιπόν στη χώρα μας ποντάρουν στην «αναμονή» της κυβερνητικής εναλλαγής για να δουν άσπρη μέρα, δεν έχουν παρά να κοιτάξουν τους εργαζόμενους σε άλλες χώρες, που πήγαν στην κάλπη με προσδοκίες και «κάηκε η γούνα τους». Γι' αυτό κριτήριο ψήφου των εργαζομένων και του λαού δεν μπορεί να είναι άλλο από το ποιο κόμμα στέκεται μπροστάρης στους αγώνες απέναντι στην οποιαδήποτε αντιλαϊκή κυβέρνηση. Και τέτοια δοκιμασμένη δύναμη είναι μόνο το ΚΚΕ!

Σταθερότητα

«Οι υποκλοπές πλήττουν τη δημοκρατία και την οικονομία της χώρας μας (...) όταν παρακολουθούνται οι επιχειρηματίες σε μια χώρα, πώς θα έρθουν να επενδύσουν;», έλεγε ο βουλευτής και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ, Ν. Φίλης. «'Η με αυτούς που είναι ικανοί για όλα, αρκεί να έχουν μια θέση εξουσίας (...) ή με αυτούς που είναι ικανοί να τα θυσιάσουν όλα για να υπάρχει κοινωνική ειρήνη...», λέει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Σπέρνουν «τοξικότητα» που πλήττει τους «εθνικούς» στόχους, λέει η ΝΔ, και το βάζει στη «φαρέτρα» της για το ποιος είναι ικανότερος να διαχειριστεί τις υποθέσεις του κεφαλαίου. Γύρω - γύρω όλοι δηλαδή και στη μέση η «σταθερότητα» του κεφαλαίου και του αστικού κράτους, η υποταγή του λαού σε αυτή. Καμία έκπληξη, βέβαια, αφού αυτό είναι το νήμα που διαπερνάει και το «ουδείς εξαιρείται τον παρακολουθήσεων», τον νομοθετικό βούρκο που όλα μαζί τα αστικά κόμματα έχουν διαμορφώσει: Τα συμφέροντα των επιχειρηματιών και επενδυτών, η «κοινωνική ειρήνη» με την προληπτική καταστολή, οι «εθνικοί» στόχοι της αστικής τάξης με την ενεργότερη εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια.

Βόμβα

Τα στοιχεία των θανάτων από Covid για τη βδομάδα που πέρασε, μας θυμίζουν με τον πιο τραγικό τρόπο ότι ο ιός παραμένει απειλητικός και ότι το δημόσιο σύστημα Υγείας βρίσκεται σε πλήρη αναντιστοιχία με τις πρόσθετες ανάγκες που δημιουργεί η αντιμετώπισή του. Το ίδιο ακριβώς επιβεβαιώνουν και τα συμπεράσματα των επιστημόνων που εμπλουτίζονται για τις πιο μακροπρόθεσμες συνέπειες της πανδημίας και συγκεκριμένα για τους long Covid ασθενείς. Οπως λένε, οι ανάγκες ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης αυτών των ασθενών θα πολλαπλασιάζονται το επόμενο διάστημα και τα σημερινά συστήματα Υγείας είναι εντελώς ανεπαρκή για να τους βοηθήσουν. Κάνουν μάλιστα συγκρίσεις με παλιότερες πανδημίες, που τα νεότερα επιστημονικά δεδομένα τις συνδέουν με ασθένειες - μάστιγα πολλά χρόνια μετά την εξάλειψή τους, για τις οποίες όμως δεν υπήρχε ουσιαστική φροντίδα, με αποτέλεσμα να επιδεινώνεται το επίπεδο ζωής και να αυξάνονται οι θάνατοι. Για τη long Covid γράφεται τώρα ότι «είναι μια νέα αναδυόμενη πάθηση, μια βραδυφλεγής βόμβα που δεν γνωρίζουμε πότε θα εκραγεί και με ποιες συνέπειες», αλλά σε κάθε περίπτωση «τα συστήματα Υγείας θα δεχτούν δυσβάσταχτο βάρος στο άμεσο μέλλον». Δεν υπάρχει περίπτωση λοιπόν ο λαός να «τη βγάλει καθαρή», αν δεν δυναμώσει την πάλη του για σύγχρονη δημόσια και δωρεάν Υγεία στο ύψος των πραγματικών αναγκών, συγκεντρώνοντας τα πυρά του στο ίδιο το βάρβαρο σύστημα, που αντιμετωπίζει την Υγεία ως εμπόρευμα.

Σεμινάρια

«Αφήστε τους πελάτες να εκφράσουν την οργή τους, όταν συμβαίνει αυτό εκκρίνουν ορμόνη που τους ηρεμεί»! Κάτι τέτοια μάθαμε πως ακούστηκαν σε σεμινάριο υπαλλήλων μεγάλου ενεργειακού ομίλου, που εξυπηρετούν όσους πελάτες τηλεφωνούν, προφανώς όχι με τις καλύτερες διαθέσεις. Η ενεργειακή φτώχεια και η ακρίβεια έχουν εντείνει την αγανάκτηση των νοικοκυριών που απευθύνονται στους παρόχους για να διαμαρτυρηθούν. Ποια είναι λοιπόν η «απάντησή» τους; «Αφήστε τις ...ορμόνες να κάνουν τη δουλειά τους»! Δεν διστάζουν μάλιστα να τα «διδάσκουν» αυτά σε ανθρώπους που αντιμετωπίζουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα με όσους τηλεφωνούν για να παραπονεθούν. Πάντως, αν έχει «λυθεί» το πρόβλημα των «απογειωμένων» λογαριασμών - όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση - και οι τιμές έχουν πέσει, προς τι οι νουθεσίες «απάθειας» από την εργοδοσία για τη διαχείριση των εξαγριωμένων πελατών; Ρητορικό το ερώτημα, αφού καμιά ...ενδοκρινολογική προσέγγιση κυβέρνησης και εργοδοσίας δεν μπορεί να αποκρύψει, ούτε να εκτονώσει τη βάρβαρη πραγματικότητα που ζει ο λαός.

 

Ριζοσπάστης