Το πόρισμα των εμπειρογνωμόνων για το έγκλημα στα Τέμπη είναι το δεύτερο μετά από εκείνο του περασμένου Απρίλη από την επιτροπή που συνέστησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Στις εκατοντάδες όμως σελίδες των πορισμάτων, αποσιωπούνται εντελώς οι πραγματικές αιτίες που οδήγησαν στο έγκλημα των Τεμπών και μετά από αυτό παραμένουν εδώ, προαναγγέλλοντας τα επόμενα. Προπάντων, αυτό που κρύβεται είναι ότι η ΕΕ, τα κράτη και όλες οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν την ασφάλεια των συγκοινωνιών και την προστασία του λαού με όρους «κόστους - οφέλους», με τεράστιες «εκπτώσεις» στην ασφαλή λειτουργία του σιδηροδρόμου, που απαιτεί σύγχρονα συστήματα και υποδομές, καλοσυντηρημένα τρένα, επαρκές και καλά εκπαιδευμένο προσωπικό. Ολα αυτά, δηλαδή, που υπονομεύονται στο πλαίσιο της απελευθέρωσης και της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, του διαχωρισμού συρμών - γραμμών, με κριτήριο το κέρδος. Γι' αυτό άλλωστε τα σιδηροδρομικά «ατυχήματα» δεν αποτελούν ελληνική πρωτοτυπία. Μόνο το 2021 στην ΕΕ έγιναν 1.389 σημαντικά σιδηροδρομικά ατυχήματα, με συνολικά 636 νεκρούς και 513 τραυματίες, εκ των οποίων τα 97 αφορούσαν συγκρούσεις τρένων.
Αυτό είναι και το έδαφος πάνω στο οποίο «ανθούν» οι ελλείψεις, οι καθυστερήσεις, τα κενά, τα «ανθρώπινα λάθη». Στη χώρα μας, όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ υλοποίησαν τις κατευθύνσεις της απελευθέρωσης των συγκοινωνιών και των μεταφορών, «σπάζοντας» σε πολλά μικρά κομμάτια το σιδηροδρομικό έργο, με στόχο τα πιο κερδοφόρα να δοθούν στο κεφάλαιο, ενώ τα πιο κοστοβόρα (όπως η διαχείριση των υποδομών) παραμένουν στη δικαιοδοσία του κράτους. Οι λεγόμενες Ρυθμιστικές Αρχές, που υποτίθεται ότι διασφαλίζουν την ασφαλή λειτουργία, δεν είναι τίποτα περισσότερο από φερετζές της εγκληματικής «απελευθέρωσης» και τροχονόμος των επιχειρηματικών συμφερόντων που δραστηριοποιούνται στους σιδηροδρόμους. Ετσι, από τα μέσα της δεκαετίας του '90 που ξεκίνησε η πολιτική της απελευθέρωσης, μέχρι την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στο ιταλικό μονοπώλιο από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, συσσωρεύτηκε πολλή «καύσιμη ύλη» για μικρά και μεγάλα ατυχήματα - προδιαγεγραμμένα εγκλήματα, με αποκορύφωμα το πιο αιματηρό όλων, αυτό των Τεμπών.
Τι προέκυψε την περίοδο αμέσως μετά το δυστύχημα; Οτι η εγκατάσταση ενός προηγμένου συστήματος τηλεδιοίκησης, που θα μπορούσε να περιορίσει δραστικά τον ανθρώπινο παράγοντα στην τήρηση των κανόνων ασφαλείας, δεν έγινε έγκαιρα στον ελληνικό σιδηρόδρομο, λόγω του μεγάλου κόστους, σε αντιπαραβολή με το άμεσο κέρδος που προσδοκούν τα μονοπώλια των μεταφορών. Αλλά και εξαιτίας ανταγωνισμών που προκύπτουν από τον κατακερματισμό του σιδηροδρομικού έργου, τις πολλές εταιρείες - εργολάβους που εμπλέκονται με ανάθεση από το κράτος στη συντήρηση και στην ασφάλεια των υποδομών. Δίπλα σ' αυτά, η μεγάλη έλλειψη προσωπικού, συνέπεια των περικοπών για μείωση του εργατικού κόστους, συντέλεσε στο να γίνει το δυστύχημα το βράδυ της 28ης Φλεβάρη, σπέρνοντας τον θάνατο σε 57 ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους νέα παιδιά. Αυτές τις πραγματικές αιτίες του εγκλήματος ανέδειξαν και καταδίκασαν από την πρώτη ώρα σωματεία και φορείς, χιλιάδες νέες και νέοι που βγήκαν στο δρόμο και διαδήλωσαν πως «το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί», ότι «δεν θυσιάζουμε τις ζωές μας για τα κέρδη τους», είτε πρόκειται για τον εργάτη που τσακίζεται στη Ζώνη, είτε για τον πλημμυροπαθή που κινδύνεψε η περιουσία και η ζωή του, είτε για τον μεροκαματιάρη που τον πάνε στο νοσοκομείο πάνω σε καρότσα επειδή δεν υπάρχει ασθενοφόρο.
Γιατί όλα αυτά είναι έκφραση της ίδιας πολιτικής, που διαμορφώνει κάθε μέρα και κάθε ώρα τις προϋποθέσεις για μικρά και μεγάλα εγκλήματα. Αυτό που έχει επομένως σημασία είναι το πόρισμα του λαού για την τραγωδία στα Τέμπη, που γράφτηκε και δεν αλλάζει: Ενοχοι είναι οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που βάζουν στη ζυγαριά την ασφάλεια και τη ζωή, από τη μια, και τα κέρδη, από την άλλη, αφήνοντας τον λαό χωρίς ουσιαστική προστασία, αφού τη λογαριάζουν ως «κόστος». Ενοχη είναι η πολιτική της απελευθέρωσης, που όλοι υπηρέτησαν και υπηρετούν. Ακόμα και μετά το πολύνεκρο δυστύχημα, προβάλλουν με θράσος την αιτία ως «λύση», επιταχύνοντας στις ίδιες επικίνδυνες ράγες. Οι αγώνες του λαού ενάντια στο έγκλημα των Τεμπών έγραψαν ιστορία και πρέπει η στάση όλων των κομμάτων να αποτελέσει κριτήριο ψήφου και στις εκλογές. Κανένα συγχωροχάρτι στη ΝΔ, που ως κυβέρνηση ήταν ο «σταθμάρχης» της άγριας αντιλαϊκής πολιτικής. Κανένα άλλοθι στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ, στα άλλα αστικά κόμματα, που η πολιτική τους τρέχει στις ίδιες ράγες. Δυνατό ΚΚΕ την επόμενη μέρα, για να δυναμώσει ο αγώνας των εργαζομένων και του λαού για σύγχρονες, ασφαλείς και φτηνές συγκοινωνίες, στην υπηρεσία των λαϊκών αναγκών και όχι της κερδοφορίας των λίγων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου