Στο πλαίσιο της ευρωενωσιακής πολιτικής η νομοθέτηση της κατάργησης του απεργιακού δικαιώματος από ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

 

Πηγή: Associated Press

Η απάντηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (επίτροπος Απασχόλησης Thyssen) σε Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τη νομοθέτηση από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ της ουσιαστικής κατάργησης του απεργιακού δικαιώματος, αποκαλύπτει ότι πρόκειται για συνολικότερη ευρωενωσιακή πολιτική.

Στην απάντηση συγκεκριμένα αναφέρεται:

«Η άσκηση του απεργιακού δικαιώματος υπόκειται σε κάποια μορφή περιορισμού, δηλαδή σχετικά με τις ομάδες που δικαιούνται να καλέσουν σε απεργία, τους επιτρεπόμενους στόχους, τις διαδικαστικές απαιτήσεις κ.λπ.

Όσον αφορά την πρόσφατη ελληνική νομοθεσία, ότι για έγκυρη απεργία σε επίπεδο εταιρείας, απαιτείται απαρτία 50% των μελών συνδικαλιστικών οργανώσεων, σημειώνεται ότι παρόμοιες ή πιο αυστηρές απαιτήσεις υπάρχουν και σε άλλα κράτη-μέλη.

Άρα είναι αμφίβολος ότι ο ισχυρισμός υπονομεύεται ή καταργείται ουσιαστικά το δικαίωμα στην απεργία σε επίπεδο εταιρείας στην Ελλάδα».


Με λίγα λόγια:

Ο περιορισμός έως ουσιαστική κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, σε συνθήκες εργασιακής ζούγκλας και εργοδοτικής τρομοκρατίας στους χώρους δουλειάς, δεν είναι απλά μια συνέπεια των μνημονίων στην Ελλάδα. Πρόκειται για γενικευμένη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε όλα τα κράτη - μέλη. Μάλιστα η επίτροπος καλεί τους εργαζόμενους να είναι και ευχαριστημένοι προετοιμάζοντάς τους ότι «υπάρχουν και χειρότερα» (αυστηρότεροι αντι-απεργιακοί περιορισμοί) σε άλλα κράτη.

Την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνησή του έχουν εγκληματικές ευθύνες παίζοντας «βρώμικο» ρόλο στην καταστολή του κινήματος, στην εξυπηρέτηση του κεφαλαίου που του απονέμει συγχαρητήρια απλόχερα.

Ενιαία λοιπόν υλοποιείται η διαχρονική απαίτηση της εργοδοσίας για περιορισμό των εργατικών δικαιωμάτων, με πρώτο απ’ όλα το απεργιακό δικαίωμα.
Η «σύγκλιση» των αντεργατικών νομοθεσιών είναι προϋπόθεση για την παραπέρα εμβάθυνση της «ενιαίας αγοράς». Οι επιχειρηματικοί ανταγωνισμοί κλιμακώνονται, όμως κοινή βάση παραμένει το τσάκισμα όσων εργατικών δικαιωμάτων απέμειναν.

Η καταστολή του εργατικού κινήματος με την αντι-απεργιακή νομοθεσία πάει χέρι χέρι με την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη γενίκευση της φθηνής, ευέλικτης και χωρίς δικαιώματα απασχόλησης, την κατάργηση και των τελευταίων δικαιωμάτων προστασίας των εργαζομένων (όπως π.χ. η προστασία των εγκύων γυναικών από την απόλυση με βάση πρόσφατη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου), την απαίτηση για μαζικούς πλειστηριασμούς. Αυτά συνιστούν απαραίτητη προϋπόθεση για την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων. Αυτή θα είναι η επόμενη μέρα της λεγόμενης εξόδου από τα μνημόνια και ο «κράχτης» προσέλκυσης «επενδυτικού ενδιαφέροντος».

Το σύνολο της ευρωενωσιακής και σε κάθε κράτος νομοθεσίας ανοίγει ακόμα περισσότερο την όρεξη του κεφαλαίου να κλιμακώσει τη δίχως τέλος αντεργατική επίθεσή του. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ συνδιαμορφώνει αυτά τα αντεργατικά τερατουργήματα και μαζί με τα άλλα αστικά κόμματα τα πριμοδοτούν, εξωραΐζοντάς τα.

Απέναντι σ’ αυτή την επίθεση το εργατικό κίνημα ένα δρόμο έχει: Με οργάνωση και μαζικότερους, μαχητικότερους, καλύτερα οργανωμένους και ταξικά προσανατολισμένους αγώνες για τις πραγματικές ανάγκες των εργαζόμενων, να σπάσει στην πράξη την απαγόρευση της απεργίας, να οξύνει την αντιπαράθεση με το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις, τους διεθνείς οργανισμούς του, το σύστημα της εκμετάλλευσης.

902gr