«Νέο» ρεύμα

«Ενα νέο ρεύμα μεταξύ των φοιτητών, οι οποίοι έχουν κύριο μέλημα την αναζήτηση λύσεων εκτός κομματικών προσταγμάτων, αναπτύσσεται στα ελληνικά πανεπιστήμια», αναφέρει η «Καθημερινή» σε πρόσφατο δημοσίευμά της, που αναλαμβάνει να διαφημίσει διάφορες «πρωτοβουλίες» φοιτητών σε κάποια λίγα τμήματα ΑΕΙ. Την ίδια ώρα, βέβαια, «θάβεται» κάθε αγωνιστική δράση που αναπτύσσουν μια σειρά φοιτητικοί και σπουδαστικοί σύλλογοι για προβλήματα που καίνε τους φοιτητές. Οπως οι κινητοποιήσεις φοιτητικών συλλόγων όταν π.χ. ήρθαν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο διακοπής της διανομής συγγραμμάτων, όταν κόπηκε η σίτιση σε εστιακούς φοιτητές, για την κατάσταση συνολικά στις εστίες, για τις εξελίξεις με την παιδαγωγική επάρκεια κ.ά., που δεν τις υποδέχτηκαν κάποιοι με ανάλογο ενθουσιασμό... Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που παρουσιάζεται ως «νέο» κάτι που στην πραγματικότητα... μυρίζει πια ναφθαλίνη. Αυτό που τους καίει είναι μέσα στα ΑΕΙ να μην κουνιέται φύλλο, να επικρατεί σιγή νεκροταφείου απέναντι στην αντιλαϊκή πολιτική που βάζει στο στόχαστρο τα μορφωτικά δικαιώματα της νεολαίας. Αυτό εξυπηρετεί και το τσουβάλιασμα παρατάξεων και πολιτικών. Οι φοιτητές ξέρουν καλά ποιοι πρωτοστατούν στον καθημερινό αγώνα για κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν, ποιοι τον υπονομεύουν και βέβαια ποιες δυνάμεις είναι η φωνή των επιχειρηματικών συμφερόντων μέσα στα ιδρύματα...

Αποτίμηση... 

 

«Μαζί δεν κάνουν και χώρια δεν μπορούν - Οι σχέσεις ΕΕ - Τουρκίας ποτέ δεν ήταν τόσο περίπλοκες και προβληματικές όπως σήμερα», «Ο ευρωπαϊκός μοχλός πίεσης είναι πλέον ασθενής και οι ευρωτουρκικές σχέσεις κινούνται σταδιακά προς μια μορφή συναλλαγής», «Προφανώς η Δύση δεν θέλει να τη χάσει, αλλά για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, οι Τούρκοι απέναντι σε Ευρώπη και Αμερικανούς θα θέσουν εκβιαστικά διλήμματα και ως εκ τούτου οι τωρινές "λεπτεπίλεπτες" ισορροπίες μέσα στα επόμενα 2-3 χρόνια θα δοκιμαστούν πάρα πολύ». Αυτά είναι μερικά μόνο απ' όσα γράφτηκαν στον Τύπο για τον απολογισμό της πρόσφατης Συνόδου ΕΕ - Τουρκίας στη Βάρνα, όπου αναθερμάνθηκε το παζάρι ανάμεσα σε ΕΕ και Τουρκία για σειρά κρίσιμων θεμάτων, πάντα στο φόντο της προσπάθειας να μη μεγαλώσει το ρήγμα στις σχέσεις της Τουρκίας με το ευρωατλαντικό στρατόπεδο. Αμέσως δηλαδή μετά το πρώτο κύμα «ενθουσιασμού» που προσπάθησαν να καλλιεργήσουν, περί «αυστηρών μηνυμάτων», τα αστικά επιτελεία τώρα «προβληματίζονται» και κάνουν ότι πέφτουν από τα σύννεφα, παρατηρώντας το μπλεγμένο κουβάρι των ανταγωνισμών.

... με προσανατολισμό

 

Ολα αυτά, όμως, αξιοποιούνται για να σερβιριστεί το παραμύθι ότι η διέξοδος βρίσκεται στην ακόμα βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στα επικίνδυνα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς. Γι' αυτό τα αστικά επιτελεία είτε τονίζουν την ανάγκη να συμβάλλει η Ελλάδα ώστε η ΕΕ να διαμορφώσει πιο γρήγορα την επιθετική εξωτερική της πολιτική, είτε προκρίνουν την ακόμα στενότερη σύνδεση με τις ΗΠΑ και τους στόχους της στην περιοχή, είτε μιλάνε για ανάγκη αναπροσαρμογών στο «αμυντικό δόγμα» και προκρίνουν «σύσφιξη» του άξονα με το Ισραήλ απέναντι στην Τουρκία. Ο λαός χρειάζεται να κάνει τους δικούς του «απολογισμούς»: Από τους ανταγωνισμούς και τη συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις, όπου μπλέκεται η αστική τάξη της χώρας για τα δικά της συμφέροντα, δεν έχει να περιμένει τίποτα, παρά μόνο κινδύνους και περιπέτειες.

Business as usual

 

Το αίμα ρέει στην Παλαιστίνη, 19 Παλαιστίνιοι νεκροί, θύματα των ισραηλινών κατοχικών αρχών, δεκάδες τραυματισμένοι λιγότερο και περισσότερο σοβαρά, συλλήψεις, απειλές... «Η ζωή εν τάφω» για τον Παλαιστινιακό λαό. Αυτό βεβαίως σε τίποτα δεν εμπόδισε τον πρωθυπουργό, Αλ. Τσίπρα, να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον Ισραηλινό ομόλογό του Μπ. Νετανιάχου, όχι βέβαια για να διαμαρτυρηθεί για τη δολοφονία του Παλαιστινιακού λαού, αλλά «για την επικείμενη τριμερή Σύνοδο Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί στις 8 Μαΐου στη Λευκωσία, τις εξελίξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και το Μεσανατολικό», σύμφωνα με το Μέγαρο Μαξίμου. Αλλωστε, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει αναγάγει το κράτος - δολοφόνο του Ισραήλ σε προνομιακό της συνομιλητή και συνεταίρο στην περιοχή, βαθαίνοντας τη στρατιωτική, οικονομική και πολιτική συνεργασία μαζί του, όπως επιβάλλουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, ενώ προκλητικά - παρά τα ψεύτικα λόγια συμπάθειας - αρνείται να εφαρμόσει την απόφαση της Βουλής για αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, από το Δεκέμβρη του 2015, και να απαντήσει στις συνεχείς Ερωτήσεις του ΚΚΕ για το θέμα. «Business as usual» λοιπόν για την κυβέρνηση Τσίπρα, στο φόντο του αίματος που ρέει για πολλοστή φορά στην Παλαιστίνη...

Ριζοσπάστης