Από την συνάντηση Πούτιν - Τσίπρα στην Μόσχα στις 7 Δεκέμβρη 2018
Πηγή:
Eurokinissi
Με την «άχνη ζάχαρη» της «πολυδιάστατης» εξωτερικής πολιτικής, που δεν σηκώνει τάχα «στο σπαθί της» καμία πίεση από τρίτες χώρες, πασπάλισαν τα κυβερνητικά στελέχη την επίσκεψη του πρωθυπουργού στη Μόσχα και τη συνάντηση με τον Πρόεδρο της Ρωσίας.
Και αμέσως μετά... ετοίμασαν τις βαλίτσες τους για τις ΗΠΑ, όπου ξεκινάει αύριο ο «Στρατηγικός Διάλογος», ένα πραγματικό ορόσημο για την ακόμα βαθύτερη και επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό, σε οικονομικό, πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο.
Επιβεβαιώνεται και μ' αυτόν τον τρόπο ότι η μία και βασική «διάσταση» της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όσο και των υπόλοιπων αστικών κομμάτων, είναι η προσπάθεια «αναβάθμισης» του ρόλου της ελληνικής αστικής τάξης στην περιοχή, που υπηρετείται με την ενεργότερη εμπλοκή στα επικίνδυνα σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ.
Μέσα απ' αυτό το πρίσμα διαμορφώνονται και οι σχέσεις με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα όπως η Ρωσία, η Κίνα κ.τ.λ.
Αυτό, εξάλλου, σημαίνουν και οι διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού ότι η κυβέρνηση «δεν αντιμετωπίζει τα κρίσιμα εθνικά θέματα υπό το πρίσμα τρίτων δυνάμεων», αλλά «υπό το πρίσμα των εθνικών μας συμφερόντων και μόνο», παρουσιάζοντας ως τέτοιο παράδειγμα τη ΝΑΤΟική συμφωνία των Πρεσπών, που υπεγράφη «με γνώμονα την αναβάθμιση του ρόλου της Ελλάδας στην περιοχή».
Την «αναβάθμιση», δηλαδή, της αστικής τάξης, μέσα από την υλοποίηση των σχεδίων της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης», που συσσωρεύουν κι άλλη «καύσιμη ύλη» στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και φουντώνουν εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς.
Άλλωστε, η «γεμάτη περιφερειακή ατζέντα σε Βαλκάνια, Μαύρη Θάλασσα, Νοτιοανατολική Μεσόγειο και Μ. Ανατολή», που κατά τον Αμερικανό πρέσβη θα συζητήσουν την Πέμπτη τα κυβερνητικά επιτελεία με τους Αμερικανούς αξιωματούχους, έχει ως βασικό της στοιχείο την αντιπαράθεση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ με τη Ρωσία.
Σ' αυτήν την αντιπαράθεση που δυναμώνει, η κυβέρνηση αναλαμβάνει ρόλο «προκεχωρημένου φυλακίου», είτε μιλάμε για τα Ενεργειακά, είτε για τις «διευθετήσεις» και τα σχέδια ευρωατλαντικής «ασφάλειας και σταθερότητας», που προωθούν τη ΝΑΤΟική «περικύκλωση» της Ρωσίας, είτε για τη μετατροπή της χώρας σε απέραντη βάση εφόρμησης για τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς, στην αντιπαράθεσή τους με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.
Όλα τα παραπάνω κάθε άλλο παρά αντιφάσκουν με τους ρόλους «γέφυρας» - ή «γεωπολιτικού μεντεσέ» - που διεκδικεί και αναλαμβάνει η κυβέρνηση στο πλαίσιο του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού και καταμερισμού.
Και βέβαια, οι ρόλοι «μαντατοφόρου» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ κάθε άλλο παρά προστατεύουν το λαό μας από τους κινδύνους που σηματοδοτεί η κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Αντίθετα, τον φέρνουν στην πρώτη γραμμή, τον βάζουν στο «μάτι του κυκλώνα» των ιμπεριαλιστικών αντιπαραθέσεων, κάνουν τον λαό μας στόχο τους.
Χαρακτηριστικό, εξάλλου, παράδειγμα είναι και ο αντίστοιχος ρόλος «διαύλου» που έχει αναλάβει η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά την προσπάθεια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ να κρατήσουν την Τουρκία στο δυτικό στρατόπεδο.
Ρόλος που όχι μόνο δεν «άμβλυνε» την τουρκική επιθετικότητα και τις πάγιες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, αλλά, όπως δείχνουν και οι εξελίξεις, έχει ως «αντάλλαγμα» πολύ μεγάλους κινδύνους για τον λαό μας, είτε στην περίπτωση μιας παραπέρα κλιμάκωσης, είτε στην περίπτωση ενός πρόσκαιρου συμβιβασμού, με ανταλλάγματα που σε κάθε περίπτωση θα «ακουμπάνε» τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Τα παραμύθια περί «πολυδιάστατης» εξωτερικής πολιτικής, που τάχα αποτελεί εγγύηση «σταθερότητας» και «ασφάλειας» για τον λαό, δεν αντέχουν στη σύγκριση με την πραγματικότητα της επικίνδυνης εμπλοκής στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, που όλο βαθαίνει.
Η σύγκρουση με τη στρατηγική του κεφαλαίου, η πάλη για απεμπλοκή της χώρας από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ πρέπει τώρα να δυναμώσει. Ειρήνη, ευημερία, φιλία με τους γείτονες λαούς, μπορεί να εξασφαλίσει μόνο η λαϊκή πάλη που θα σπάσει τα δεσμά κεφαλαίου και ιμπεριαλιστικών ενώσεων.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τετάρτης 12 Δεκέμβρη 2018.
902gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου