Χέρι χέρι

Είναι φανερό από τις εξελίξεις ότι πίσω από τα φώτα υπάρχει ένα έντονο παζάρι για συμβιβασμούς και διευθετήσεις στην Ανατ. Μεσόγειο και το Αιγαίο, που στον πυρήνα τους έχουν τη συνδιαχείριση. Αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι παρά την κορύφωση της τουρκικής προκλητικότητας στην κυπριακή ΑΟΖ και τις απειλές σε βάρος Κύπρου και Ελλάδας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ετοιμάζεται αυτήν τη βδομάδα να συμμετάσχει στο δεύτερο επεισόδιο των διαπραγματεύσεων για τα ΜΟΕ με την Τουρκία, που διεξάγονται υπό αμερικανοΝΑΤΟική ομπρέλα. Εκεί, η Τουρκία βάζει όλες τις διεκδικήσεις της σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, άμεσα συνδεδεμένες με το παζάρι που κάνει με τις ΗΠΑ για το ρόλο της στην ευρύτερη περιοχή. Μπροστά σε αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις, η κυβέρνηση καλλιεργεί επικίνδυνο εφησυχασμό, κρύβοντας τη «μεγάλη εικόνα» των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και σχεδίων, όπου συμμετέχει και η ίδια. Δεν είναι όμως η μόνη. Από κοντά και η ΝΔ συντηρεί το ίδιο κλίμα, καταλογίζοντας για παράδειγμα στην κυβέρνηση ότι κάνει «προεκλογικό σόου» με το ΚΥΣΕΑ, τροφοδοτώντας έναν ακόμα κάλπικο καβγά που κρύβει την ουσία. Η στάση της ΝΔ δεν είναι τυχαία, αφού συμφωνεί με τον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό και «συναινεί» με την κυβέρνηση στην υπηρέτησή του. Να γιατί την επόμενη μέρα των εκλογών, οι κίνδυνοι για το λαό θα είναι εδώ, κάνοντας ακόμα μεγαλύτερη την ανάγκη να έχει στο πλευρό του ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ, στήριγμα στον αγώνα ενάντια στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και την εμπλοκή της Ελλάδας.

Ασπρο - μαύρο

 

Ποιο ήταν το αγαπημένο «σλόγκαν» της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων για τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό; Οτι «τα σύνορα Ελλάδας και Κύπρου είναι και σύνορα της ΕΕ» και ότι «η ΕΕ θα υπερασπίσει τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, γιατί είναι και δικά της». Μια αποκαλυπτική εικόνα των ...«κυριαρχικών δικαιωμάτων» που υπερασπίζεται η ΕΕ δίνει στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος» ο επικεφαλής του Γραφείου της Κομισιόν στην Κύπρο. Μιλώντας για τις σχέσεις Αγκυρας - Βρυξελλών, σημειώνει ότι «δεν είναι άσπρο - μαύρο» και εξηγεί: «Από τη μια έχουμε μια στρατηγική σχέση με την Τουρκία, ισχυρούς οικονομικούς δεσμούς. Εχουμε 175 δισ. ευρώ αμφίδρομο εμπόριο. Η Τουρκία είναι μια υποψήφια χώρα, στην οποία έχει επενδύσει πολλά χρήματα η ΕΕ (...) Εχουμε συνεργασία με την Τουρκία στο Μεταναστευτικό, σε θέματα ασφάλειας και τρομοκρατίας, συνεργαζόμαστε στα Ενεργειακά... Είναι ένα πλέγμα σχέσεων με την Τουρκία που είναι πολύπλοκο». Δεν χρειαζόταν βέβαια να υπάρξει μια τέτοια κορύφωση της τουρκικής επιθετικότητας στην κυπριακή ΑΟΖ, απέναντι στην οποία η ΕΕ «κάνει τον Κινέζο», για να αντιληφθεί ο λαός ότι όλα αυτά που του λένε τόσα χρόνια είναι «έπεα πτερόεντα» και προπέτασμα καπνού για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια, στα οποία συμμετέχουν μέχρι τα μπούνια Ελλάδα και Κύπρος. Καλό είναι όμως έστω και τώρα να βγάλει συμπεράσματα για τα κόμματα που τον κοροϊδεύουν και τον μπλέκουν σε επικίνδυνες περιπέτειες, ρίχνοντας στην κάλπη το κόκκινο ψηφοδέλτιο, τη μόνη δύναμη που στέκεται απέναντι στα βρώμικα σχέδιά τους.

«Νέα εποχή»

 

Ενας χρόνος συμπληρώθηκε τη Δευτέρα από την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών, που διαφημίστηκε ως το «διαβατήριο» των Δυτικών Βαλκανίων για το πέρασμα σε μια άλλη τάχα εποχή «ειρήνης, ασφάλειας και σταθερότητας». Βλέποντας τα πράγματα έναν χρόνο μετά, και ο πλέον κακόπιστος μπορεί να διαπιστώσει ότι μόνο τέτοια δεν είναι η «εποχή» μετά τη συμφωνία. Στην Αλβανία η πολιτική αντιπαράθεση κορυφώνεται, μαζί και οι σχεδιασμοί για τη Μεγάλη Αλβανία, που αποτελούν παράγοντα αποσταθεροποίησης συνολικά της περιοχής και τροφοδοτούν σενάρια αλλαγής συνόρων. Στη γειτονική Βόρεια Μακεδονία τα πράγματα δεν είναι καλύτερα, αλλά ούτε και πιο βόρεια, στη Σερβία και το Κοσσυφοπέδιο, όπου κλιμακώνεται με διάφορες αφορμές η ένταση, στο έδαφος της αντιπαράθεσης ΗΠΑ, Ρωσίας και ΕΕ για το μελλοντικό «status quo» στην περιοχή. Για να μη μιλήσουμε βέβαια για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την έκρυθμη κατάσταση σε όλο το τόξο από τη Μαύρη Θάλασσα μέχρι την Ανατ. Μεσόγειο. Τελικά, αν κάτι «σταθεροποιήθηκε» στα Βαλκάνια μετά τη συμφωνία, είναι ο ρόλος του ΝΑΤΟ, που αναπτύσσει στρατιωτικές δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή με πρόσχημα συνεκπαιδεύσεις και ασκήσεις, στήνοντας προγεφυρώματα προς τη Ρωσία, με καθοριστική συμβολή της Ελλάδας. Σε τελική ανάλυση, η «εποχή» μετά τη συμφωνία είναι εποχή νέων κινδύνων για τους λαούς, όσο προχωράει ο αμερικανοΝΑΤΟικός σχεδιασμός, μέρος του οποίου ήταν και οι Πρέσπες.

Χωρίς ντροπή

 

Είναι πράγματι αστείο να παρακολουθεί κανείς αυτές τις μέρες τους εκπροσώπους ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ στα διάφορα τηλεοπτικά πάνελ, να διαγκωνίζονται μεταξύ τους για το ποιος είναι ο καλύτερος θεματοφύλακας των εργασιακών δικαιωμάτων, με αφορμή τις δηλώσεις Μητσοτάκη για την 7ήμερη εργασία. Βέβαια, όταν είναι οι δυο τους, τα πράγματα είναι ευκολότερα για να στήσουν το κάλπικο δίπολο. Δυσκολεύουν όμως όταν κάποιος εκπρόσωπος του ΚΚΕ τούς θυμίζει ότι και οι δυο στήριξαν τις Οδηγίες της ΕΕ για «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας, ψήφισαν νόμους για την «ευελιξία», προσκυνούν την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που δεν γνωρίζει φραγμούς σε ωράρια, τσάκισαν την κυριακάτικη αργία. Κι όχι μόνο αυτά: Απέναντι στην εξαγγελία της 7ήμερης εργασίας από τη ΝΔ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη να επιδείξει έργο, με την επικύρωση Συλλογικών Συμβάσεων από το υπουργείο Εργασίας οι οποίες ήδη την προβλέπουν! Τι απαντά η αρμόδια υπουργός; Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε και συστάσεις στους εργαζόμενους να απευθύνονται σε ...εργατολόγους! Δηλαδή, δεν φταίνε η πολιτική της κυβέρνησης και οι νόμοι που ψηφίζει, αλλά η ερμηνεία τους και η «κατάχρηση» από την εργοδοσία! Είναι προκλητικοί και αναίσχυντοι. Ο ένας ράβει και ο άλλος κόβει στις πλάτες των εργαζομένων, διεκδικώντας τα «μπράβο» των εργοδοτών. Την επόμενη μέρα πρέπει να βρουν απέναντί τους ένα πιο ισχυρό εργατικό κίνημα, 7 μέρες τη βδομάδα, 24 ώρες τη μέρα. Κι αυτό σημαίνει ισχυρό ΚΚΕ και στην κάλπη!

Ριζοσπάστης  Τετάρτη 19 Ιούνη 2019