27-08-2019
Είναι εξαιρετικά υποκριτικό να επικαλούνται όσοι ψήφισαν αυτό το
αισχρό νομοσχέδιο, τα συμφέροντα του εργαζόμενου και να τολμούν έστω και
να χρησιμοποιούν τη λέξη “προστασία”.
Με την κυβέρνηση να διατυμπανίζει όπου σταθεί κι όπου βρεθεί πως δεν
είναι δυνατόν να γινόμαστε ρεζίλι διεθνώς και να παραπέμπεται η χώρα στο
δικαστήριο της ΕΕ, δείχνοντας αναξιόποστη, καθώς δεν έχει ψηφίσει ακόμη
το νομοσχέδιο για τα προσωπικά δεδομένα, συζητήθηκε και ψηφίστηκε εχθές
με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.
Γιατί κάθε ξεπούλημα είναι κατεπείγον για τους εκάστοτε κυβερνώντες, που υπηρετούν με πάθος τις αντιδραστικές ευρωενωσιακές διατάξεις.
Στην επί της αρχής ψηφοφορία, τα κόμματα στην αρμόδια επιτροπή είχαν τοποθετηθεί ως εξής: Υπέρ του νομοσχεδίου είχαν δηλώσει Νέα Δημοκρατία και Κίνημα Αλλαγής. Επιφυλάξεις είχαν εκφράσει ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση και ΜέΡΑ 25. Κατά του νομοσχεδίου είχε ταχθεί εξ αρχής μόνο το ΚΚΕ, που έχει καταψηφίσει και την σχετική οδηγία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πριν περάσουμε στην χθεσινή ψήφιση, η οποία και αποδεικνύει σαφέστατα την στάση κάθε κόμματος, ότι η συγκεκριμένη οδηγία και η ενσωμάτωση αυτής στο εθνικό δίκαιο της χώρας, παρελήφθη από την προηγούμενη κυβέρνηση. Ήταν φυσικό επακόλουθο μιας σειράς νόμων σχετικά με την διαχείριση των προσωπικών δεδομένων που έχουν ήδη ψηφιστεί τα προηγούμενα έτη.
Το περίφημο λοιπόν σχέδιο νόμου υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ25, ενώ η Ελληνική Λύση το καταψήφισε εστιάζοντας σε επιμέρους πλευρές.
Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου κατήγγειλαν με τις παρεμβάσεις τους οι βουλευτές του ΚΚΕ οι οποίοι το καταψήφισαν.
Ακόμη και το ίδιο το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής σε έκθεσή του επί του νομοσχεδίου, είχε εκφράσει τις ανησυχίες του, σχετικά με την συνταγματικότητα ορισμένων διατάξεων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο δεν μπορεί να ενσωματώσει καμία διάταξη, αν και εφόσον αυτή αντίκειται στο Σύνταγμα του κράτους- μέλους. Για να γίνουμε σαφέστεροι, στο άρθρο 24 γίνεται λόγος «περί εικαζόμενης συγκατάθεσης του υποκειμένου των δεδομένων» , ενώ η συγκατάθεση οφείλει να είναι επιβεβαιωμένη και ρητή. Η έννοια “εικαζόμενη” συγκατάθεση είναι τόσο ρευστή, όσο και δυσαπόδεικτη και επικίνδυνη.
Επίσης «το εύρος των εξαιρέσεων και των παρεκκλίσεων από το προστατευτικό πεδίο του Γενικού Κανονισμού, δεν θα πρέπει να θέτει υπό διακινδύνευση τον πυρήνα της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα». Κι όμως οι πλείστες «εξαιρέσεις» που βάζει ο νόμος στους «κανόνες» περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, περισσότερο μοιάζουν να “φακελώνουν” παρά να προστατεύουν.
Στην ουσία με το νομοσχέδιο αυτό ο εργοδότης αποκτά το δικαίωμα, να παρακολουθεί τον εργαζόμενο σε κάθε του βήμα. Όχι μόνο στο χώρο δουλειάς, που κι εκεί είναι ανεπίτρεπτη η παραβίαση των προσωπικών του δεδομένων, αλλά και εκτός. Θα έχει πρόσβαση στις συναλλαγές του, στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, στα πολιτικά του φρονήματα, στις συνδικαλιστικές και κινηματικές του δράσεις, ακόμη και σε ευαίσθητα προσωπικά πεδία.
Αυτή η νέα πολύμορφη παρακολούθηση, που νομιμοποιήθηκε στο βωμό της ασφάλειας, θα αποβεί μοιραία για τους εργαζόμενους και της δικής μας χώρας, στόχο έχει να αυξήσει τον φόβο του ανθρώπου που εργάζεται, να μειώσει τη δράση και την αντίστασή του στο σύστημα.
Με τον χθεσινό νόμο η εργοδοσία νομιμοποιείται να παρακολουθεί μέσω κάμερας τους χώρους εργασίας, χωρίς καμία προαπαιτούμενη άδεια, αλλά πάντα με την “συγκατάθεση του εργαζόμενου”. Εσύ συναινείς, δεν μπορείς να κάνεις πια και διαφορετικά ή τουλάχιστον έτσι σου το παρουσιάζουν και αυτοί σε παρακολουθούν. Μέσω της παρακολούθησης αυτής, θα αξιολογείσαι. Είναι εξαιρετικά υποκριτικό να επικαλούνται όσοι ψήφισαν αυτό το αισχρό νομοσχέδιο, τα συμφέροντα του εργαζόμενου και να τολμού έστω και να χρησιμοποιούν τη λέξη “προστασία”.
Ας μη γελιόμαστε. Τα μόνο συμφέροντα που εξυπηρετούνται είναι αυτά των επιχειρηματικών ομίλων.
Ο λαός έχει φτωχοποιηθεί πια όσο δεν πάει, η λαϊκή αντίδραση μοιάζει αναπόφευκτη, οπότε τα νέα μέτρα έρχονται να κατευνάσουν όσο γίνεται τη σύγκρουση και να προστατεύσουν τα μονοπώλια.
*Νομική Ομάδα Κατιούσας
Γιατί κάθε ξεπούλημα είναι κατεπείγον για τους εκάστοτε κυβερνώντες, που υπηρετούν με πάθος τις αντιδραστικές ευρωενωσιακές διατάξεις.
Στην επί της αρχής ψηφοφορία, τα κόμματα στην αρμόδια επιτροπή είχαν τοποθετηθεί ως εξής: Υπέρ του νομοσχεδίου είχαν δηλώσει Νέα Δημοκρατία και Κίνημα Αλλαγής. Επιφυλάξεις είχαν εκφράσει ΣΥΡΙΖΑ, Ελληνική Λύση και ΜέΡΑ 25. Κατά του νομοσχεδίου είχε ταχθεί εξ αρχής μόνο το ΚΚΕ, που έχει καταψηφίσει και την σχετική οδηγία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Αξίζει εδώ να σημειωθεί πριν περάσουμε στην χθεσινή ψήφιση, η οποία και αποδεικνύει σαφέστατα την στάση κάθε κόμματος, ότι η συγκεκριμένη οδηγία και η ενσωμάτωση αυτής στο εθνικό δίκαιο της χώρας, παρελήφθη από την προηγούμενη κυβέρνηση. Ήταν φυσικό επακόλουθο μιας σειράς νόμων σχετικά με την διαχείριση των προσωπικών δεδομένων που έχουν ήδη ψηφιστεί τα προηγούμενα έτη.
Το περίφημο λοιπόν σχέδιο νόμου υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και του ΜέΡΑ25, ενώ η Ελληνική Λύση το καταψήφισε εστιάζοντας σε επιμέρους πλευρές.
Το περιεχόμενο του νομοσχεδίου κατήγγειλαν με τις παρεμβάσεις τους οι βουλευτές του ΚΚΕ οι οποίοι το καταψήφισαν.
Ακόμη και το ίδιο το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής σε έκθεσή του επί του νομοσχεδίου, είχε εκφράσει τις ανησυχίες του, σχετικά με την συνταγματικότητα ορισμένων διατάξεων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο δεν μπορεί να ενσωματώσει καμία διάταξη, αν και εφόσον αυτή αντίκειται στο Σύνταγμα του κράτους- μέλους. Για να γίνουμε σαφέστεροι, στο άρθρο 24 γίνεται λόγος «περί εικαζόμενης συγκατάθεσης του υποκειμένου των δεδομένων» , ενώ η συγκατάθεση οφείλει να είναι επιβεβαιωμένη και ρητή. Η έννοια “εικαζόμενη” συγκατάθεση είναι τόσο ρευστή, όσο και δυσαπόδεικτη και επικίνδυνη.
Επίσης «το εύρος των εξαιρέσεων και των παρεκκλίσεων από το προστατευτικό πεδίο του Γενικού Κανονισμού, δεν θα πρέπει να θέτει υπό διακινδύνευση τον πυρήνα της προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα». Κι όμως οι πλείστες «εξαιρέσεις» που βάζει ο νόμος στους «κανόνες» περί προστασίας των προσωπικών δεδομένων, περισσότερο μοιάζουν να “φακελώνουν” παρά να προστατεύουν.
Στην ουσία με το νομοσχέδιο αυτό ο εργοδότης αποκτά το δικαίωμα, να παρακολουθεί τον εργαζόμενο σε κάθε του βήμα. Όχι μόνο στο χώρο δουλειάς, που κι εκεί είναι ανεπίτρεπτη η παραβίαση των προσωπικών του δεδομένων, αλλά και εκτός. Θα έχει πρόσβαση στις συναλλαγές του, στις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, στα πολιτικά του φρονήματα, στις συνδικαλιστικές και κινηματικές του δράσεις, ακόμη και σε ευαίσθητα προσωπικά πεδία.
Αυτή η νέα πολύμορφη παρακολούθηση, που νομιμοποιήθηκε στο βωμό της ασφάλειας, θα αποβεί μοιραία για τους εργαζόμενους και της δικής μας χώρας, στόχο έχει να αυξήσει τον φόβο του ανθρώπου που εργάζεται, να μειώσει τη δράση και την αντίστασή του στο σύστημα.
Με τον χθεσινό νόμο η εργοδοσία νομιμοποιείται να παρακολουθεί μέσω κάμερας τους χώρους εργασίας, χωρίς καμία προαπαιτούμενη άδεια, αλλά πάντα με την “συγκατάθεση του εργαζόμενου”. Εσύ συναινείς, δεν μπορείς να κάνεις πια και διαφορετικά ή τουλάχιστον έτσι σου το παρουσιάζουν και αυτοί σε παρακολουθούν. Μέσω της παρακολούθησης αυτής, θα αξιολογείσαι. Είναι εξαιρετικά υποκριτικό να επικαλούνται όσοι ψήφισαν αυτό το αισχρό νομοσχέδιο, τα συμφέροντα του εργαζόμενου και να τολμού έστω και να χρησιμοποιούν τη λέξη “προστασία”.
Ας μη γελιόμαστε. Τα μόνο συμφέροντα που εξυπηρετούνται είναι αυτά των επιχειρηματικών ομίλων.
Ο λαός έχει φτωχοποιηθεί πια όσο δεν πάει, η λαϊκή αντίδραση μοιάζει αναπόφευκτη, οπότε τα νέα μέτρα έρχονται να κατευνάσουν όσο γίνεται τη σύγκρουση και να προστατεύσουν τα μονοπώλια.
*Νομική Ομάδα Κατιούσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου