Εμβόλιο για τον κορωνοϊό μπορεί να βρεθεί, αλλά εμβόλιο για τη θεραπεία από τον καπιταλιστικό ιό δεν θα βρεθεί αν οι εργαζόμενοι δεν αποφασίσουν να πετάξουν τις καπιταλιστικές βδέλλες από το σβέρκο τους
«Η βαριά βιομηχανία της χώρας», ο Τουρισμός, είναι από τους κλάδους που η κερδοφορία του δεν σταματάει ούτε στα χρόνια της κρίσης.
Πάνω στην ευελιξία στηρίζεται το τουριστικό θαύμα.
Η συνταγή για αυτή την κερδοφορία, οι 14 διαφορετικές εργασιακές σχέσεις.
Οι εποχικοί εργαζόμενοι και οι ελαστικά απασχολούμενοι είναι αυτοί που πληρώνουν, ακόμη και στην εποχή των κερδών, πρώτοι το μάρμαρο, με προσαρμογή όλης τους της ζωής στις επιταγές των επιχειρηματικών ομίλων που τους απασχολούν όποτε, όπως και όπου θέλουν για ένα κομμάτι ψωμί κι αυτό όχι για όλο το χρόνο.
Χιλιάδες ξενοδοχοϋπάλληλοι, οι συμβασιούχοι της σεζόν, που κάθε χρόνο έχουν ραντεβού με την ανεργία.
Οι περισσότεροι που απασχολούνται εποχιακά εργάζονται για 3 ή 4 μήνες (74%), ενώ 4 στους 10 απασχολούνται ως έξτρα εργαζόμενοι μόνο Ιούλη και Αύγουστο.
Οι «εξτρατζήδες», που δεν ξέρουν τι σημαίνει σταθερή δουλειά, οι σερβιτόροι που δουλεύουν για βδομάδες χωρίς ρεπό, οι ντελιβεράδες που παίζουν τη ζωή τους κορόνα – γράμματα πάνω στα μηχανάκια.
Το καθεστώς των αναγκαστικών υπερωριών, το …σύνηθες ωράριο φτάνει τις 11 και 12 ώρες ημερησίως, της δουλειάς επτά μέρες τη βδομάδα χωρίς ρεπό για όλη την τουριστική περίοδο.
Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν παίρνουν ρεπό, αλλά δεν κάνουν χρήση ούτε καν της αναρρωτικής άδειας που δικαιούνται, καθώς φοβούνται ότι θα απολυθούν.
Με την αύξηση και γενίκευση των προσλήψεων εργαζομένων από «δουλεμπορικά» γραφεία ενοικίασης, που φτάνει και το 80%, που πλέον θα συναντήσει κανείς σε κάθε ξενοδοχείο.
Με την εκμετάλλευση του πάμφθηνου εργατικού δυναμικού των νέων, των «πρακτικάριων» και των μαθητευόμενων από τις τουριστικές σχολές και τα ΙΕΚ, που πότε τους αποκαλούν «μαθητές» (αφού δουλεύουν για 400 ευρώ) και πότε «εργαζόμενους» (αφού δουλεύουν πάνω από 8 ώρες), ανάλογα με το τι βολεύει κάθε φορά.
Η ασταμάτητη και εντατική δουλειά φέρνει στην ημερήσια διάταξη τα εργατικά ατυχήματα και τις παθήσεις που σχετίζονται με τους όρους δουλειάς.
Αν και οι εργαζόμενοι του κλάδου είναι συχνοί «επισκέπτες» του νοσοκομείου, τα ατυχήματα σχεδόν ποτέ δεν δηλώνονται κάτω από το φόβο της απόλυσης.
Οι φόβοι τους δεν είναι αβάσιμοι, τονίζει το Συνδικάτο και καταγγέλλει πως εργαζόμενη που αντιμετώπισε ιατρικό πρόβλημα και νοσηλεύτηκε, απολύθηκε ως «αδικαιολόγητα απούσα».
Τα ανύπαρκτα μέτρα ασφάλειας και υγείας, σε συνδυασμό με την ατελείωτη δουλειά, χωρίς διάλειμμα και ρεπό, έχουν θέσει πολλές φορές μέχρι τώρα την ίδια τη ζωή των εργαζομένων σε κίνδυνο.
Πληθαίνουν τα εργατικά ατυχήματα και δυστυχήματα, τα κρούσματα λιποθυμιών, περιπτώσεις εργαζομένων που απέκτησαν μόνιμα μυοσκελετικά προβλήματα, τενοντίτιδα για τους σερβιτόρους και τους μάγειρες, φλεβίτιδα και δισκοπάθειες για τις καμαριέρες, ενώ οι ρεπατζήδες, με το κυλιόμενο ωράριο, συχνά καταλήγουν σε ηρεμιστικά χάπια για να καταφέρουν να κοιμηθούν λίγες ώρες.
Από το κάδρο δεν λείπουν τα φαινόμενα απληρωσιάς, η τακτική των εργοδοτών να μην καταβάλλουν την αμοιβή που έχουν συμφωνήσει με τους εργαζόμενους, η πρακτική της παρακράτησης των φιλοδωρημάτων των σερβιτόρων.
Καθοριστικό ρόλο στην προώθηση του λεγόμενου τουριστικού προϊόντος παίζουν οι τεράστιοι μονοπωλιακοί όμιλοι – ταξιδιωτικά γραφεία (tour operators).
Έχοντας συγκεντρώσει αμύθητο πλούτο και δύναμη στην ιδιοκτησία τους (πρακτορεία εισερχόμενου τουρισμού, αεροπορικές εταιρείες, ξενοδοχειακές αλυσίδες), ρυθμίζουν την τουριστική προσφορά, πότε πάνω και πότε κάτω, πιέζοντας και πετυχαίνοντας καλύτερους όρους κερδοφορίας στα συμβόλαια με τα υπόλοιπα ξενοδοχεία.
Η καραμέλα που αναμασούν οι εργοδοτικές οργανώσεις του κλάδου για την καταστροφή στον Τουρισμό εξαιτίας της πανδημίας,δεν μπορεί και δεν πρέπει να πείθει κανέναν ξενοδοχοϋπάλληλο, κανέναν εργαζόμενο σε επισιτιστικά μαγαζιά.
Μετά από 7 χρόνια ασύλληπτων εσόδων και κερδών, δεν θέλουν να χάσουν ούτε δεκάρα από τα δισεκατομμύρια που μάζεψαν από την εξοντωτική δουλειά των εργαζομένων.
Οι μεγαλοξενοδόχοι διαμαρτύρονται για τα φορολογικά βάρη, ενώ ο κλάδος έχει κάνει επενδύσεις δισ. ευρώ την τελευταία χρονιά από την εκμετάλλευση της εργασίας χιλιάδων που «λιώνουν σόλες» στη δούλεψή τους.
Τα σωματεία του κλάδου οργανώνουν τον αγώνα, για να μη φορτωθεί στην πλάτη τους η κρίση της πανδημίας.
Έχουν ήδη διαμορφώσει πλαίσιο αιτημάτων προς την κυβέρνηση και την εργοδοσία, το οποίο αποτελεί απόφαση δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων.
Είναι αποφασισμένοι να μην αφήσουν κανένα περιθώριο να τους ρίξουν στα αζήτητα, μέχρι να πάρει μπροστά η μηχανή του πανάκριβου εμπορεύματος που λέγεται Τουρισμός, από τον οποίο, έτσι κι αλλιώς, είναι αποκλεισμένη η πλειοψηφία του λαού.
Προετοιμάζονται για σκληρό αγώνα, μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τους τα αιτήματα, που θεωρούν δίκαια και αναγκαία για την επιβίωσή τους.
Εμβόλιο για τον κορωνοϊό μπορεί να βρεθεί, αλλά εμβόλιο για τη θεραπεία από τον καπιταλιστικό ιό δεν θα βρεθεί αν οι εργαζόμενοι δεν αποφασίσουν να πετάξουν τις καπιταλιστικές βδέλλες από το σβέρκο τους.
Πηγή: 902.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου