Περνώντας δε στο άλλο αφήγημα, της νέας «ψηφιακής επανάστασης», που όπως αναμασούν οι υπερασπιστές της σημερινής βαρβαρότητας απογειώνει τις «ευκαιρίες», την απάντηση δίνουν οι εργαζόμενοι στις ραγδαία αναπτυσσόμενες ηλεκτρονικές πλατφόρμες, όπως η «e-food», η «Wolt» και άλλες. Με τον αγώνα τους αποκάλυψαν κι αυτοί τη σκληρή πραγματικότητα πίσω από τους μύθους, το γεγονός ότι το μόνο που δεν κάνουν «ψηφιακά» είναι να σακατεύονται στην άσφαλτο, κυνηγώντας το μεροκάματο, τα χρονοδιαγράμματα κ.ο.κ. Στο «διά ταύτα», κάθε ένα από αυτά τα παραδείγματα δίνει και μια αφορμή για να ξεμπερδεύουν περισσότεροι εργαζόμενοι με το δηλητήριο της αναμονής και των προσδοκιών είτε μιας «δίκαιης ανάπτυξης», είτε μιας «ανάπτυξης για όλους», που το μόνο που φέρνουν μαζί τους είναι η ένταση της εκμετάλλευσης, η χειροτέρευση των εργασιακών δικαιωμάτων. Και, βέβαια, αποτελούν χειροπιαστές αποδείξεις ότι μόνο ο οργανωμένος αγώνας των εργαζομένων, σε σύγκρουση με την εργοδοσία και την πολιτική που στηρίζει τα κέρδη της, μπορεί να δώσει σήμερα «ανάσες», να ανοίξει δρόμο προς τα μπρος.
«Ερχονται, βγάζουν μερικές σέλφις και φεύγουν»... Ετσι σχολίαζαν εργαζόμενοι στον Επισιτισμό - Τουρισμό την παρουσία βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στην προχτεσινή απεργιακή τους κινητοποίηση, όπου εμφανίστηκαν έξω από το υπουργείο για να τραβήξουν κάμποσες φωτογραφίες του ...εαυτού τους, έχοντας τους απεργούς για ντεκόρ. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που οι ΣΥΡΙΖΑίοι αξιοποιούν εργατικές κινητοποιήσεις για μερικές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ώστε να συντηρείται έστω και «ψηφιακά» το αφήγημα ότι συμπαραστέκονται στους εργαζόμενους. Τα ίδια έκαναν και στο λιμάνι του Πειραιά, κατά τη διάρκεια της μεγάλης απεργίας στην COSCO, προκαλώντας βέβαια αντιδράσεις, καθώς αρκετοί λιμενεργάτες σέρνονται ακόμα στα δικαστήρια λόγω απεργιών που βγήκαν παράνομες επί κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Αν ψάχνονται όμως για τις επόμενες σέλφι οι βουλευτές και πρώην υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, ας βγάλουν καμία με κάτι συνδικαλιστές τους που σε μια σειρά από χώρους δουλειάς βάζουν εμπόδια στην οργάνωση της πάλης, όπως εκείνους που εφαρμόζουν τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και τις διατάξεις του νόμου Χατζηδάκη. Ας βγάλουν καμιά φωτογραφία με τα κεντρικά συνδικαλιστικά στελέχη τους στους εκπαιδευτικούς, που έκαναν πράξη το «προφανώς και βάζουμε πλάτη στην κυβέρνηση», υπονομεύοντας τη συνέχιση της απεργίας - αποχής ενάντια στην κατηγοριοποίηση των σχολείων. Κι ας συνοδεύσουν τα όμορφα αυτά στιγμιότυπα με τα κείμενα που διακινούσαν στη μεγάλη απεργία του περασμένου καλοκαιριού, όταν καλούσαν τους εργαζόμενους να μην απεργούν «γιατί τα μέτρα θα περάσουν», αλλά να περιμένουν τις εκλογές, για να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ. Τότε μπορεί να πάρουν και κανένα ...«like» παραπάνω από τους άμεσα ενδιαφερόμενους: Τους ίδιους τους εργοδότες.
Οι ανεμβολίαστοι κάνουν «επιλογή αυτοκτονίας», είπε χτες ο υπουργός Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης και πρόσθεσε ότι «έχουμε για πρώτη φορά ανθρώπους που οι ίδιοι επιλέγουν να ασθενήσουν». Πίσω από την απανθρωπιά τού «καλά να πάθεις» και «δικό σου πρόβλημα αν είσαι στη ΜΕΘ ή αν πεθάνεις», ο υπουργός προσπαθεί να κρύψει τις τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης για το σημερινό χάλι στο δημόσιο σύστημα Υγείας και για τη μεγάλη καθυστέρηση στους εμβολιασμούς, που είναι συνάρτηση και της διαλυμένης ΠΦΥ. Και επειδή τη δήλωση αυτή την έκανε με αφορμή το μέτρο που υλοποιείται από την κυβέρνηση της Σιγκαπούρης, όπου το κράτος δεν καλύπτει τις ιατρικές δαπάνες ανεμβολίαστων πολιτών, μην έχετε καμία αμφιβολία ότι η πανδημία και ο εμβολιασμός θα αποτελέσουν όχημα και για άλλες αντιδραστικές αλλαγές στην Υγεία και στην Ασφάλιση, προωθώντας ένα βήμα πιο πέρα το όραμα της μεγαλοεργοδοσίας και των κομμάτων της για απαλλαγή από το κόστος της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και των συντάξεων, με την εξολοκλήρου μετατροπή τους σε ατομική υπόθεση. Σ' αυτήν την υπόθεση, παρά τις διαψεύσεις του, ο υπουργός Ανάπτυξης παίζει τον γνώριμο ρόλο του «λαγού».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου