Καμαρώνουν

 

«Ο χειρουργημένος ασθενής μάς ευχαρίστησε», χυδαιολογούσε για μια ακόμα φορά με καμάρι ο υπουργός Υγείας, Αδ. Γεωργιάδης, μετά το πρώτο επί πληρωμή χειρουργείο σε δημόσιο νοσοκομείο που πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Ισχυρίστηκε δηλαδή ότι οι ασθενείς λένε κι «ευχαριστώ» στην κυβέρνηση, που τους «επιτρέπει» να πληρώνουν για δεύτερη και τρίτη φορά για τις επεμβάσεις τους (μια από τη φορολογία, μια από τις εισφορές στο Ταμείο τους και μια από την τσέπη τους). Ισως το «ευχαριστώ» που φαντάζεται ο υπουργός, να αφορά το ...κέρασμα που κάνει το Ταμείο Ανάκαμψης για τα πρώτα επί πληρωμή χειρουργεία, ώστε να «τρέξει» το μέτρο. Ομως, κι εδώ η πραγματική εικόνα είναι η εξής: Μόνο στην Αττική παραμένουν κλειστές οι 63 από τις 208 χειρουργικές αίθουσες λόγω έλλειψης προσωπικού. Αυτό το «λουκέτο», με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων, είναι που συσσωρεύει τις τεράστιες ουρές της ντροπής έξω από τα χειρουργεία, αφού αν λειτουργούσαν όλες οι αίθουσες, θα εξαφανιζόταν σε χρόνο dt αυτή η λίστα αναμονής. Ομως, η κυβέρνηση, η ΕΕ και το Ταμείο Ανάκαμψης, αντί να δώσουν χρήματα για να ανοίξουν όλες οι χειρουργικές αίθουσες, επιδοτούν την εδραίωση ενός μέτρου που οδηγεί σε πληρωμές των ασθενών, στο λεγόμενο «νόμιμο φακελάκι». Κι αυτό είναι ένα ακόμα ενδεικτικό παράδειγμα για το τι σημαίνουν για τον λαό τα περιβόητα κονδύλια της ΕΕ. Ποιος είναι δηλαδή ο προσανατολισμός της όποιας χρηματοδότησης, για την οποία καμαρώνουν τα αστικά κόμματα, και η οποία συνδέεται απευθείας με την επίθεση σε στοιχειώδη λαϊκά δικαιώματα.

Στερεότυπα

Μια ακόμα διάσταση της εκμετάλλευσης που εντείνεται και καμουφλάρεται από την κυβέρνηση με τον φερετζέ της «καταπολέμησης στερεοτύπων» και του «ατομικού δικαιωματισμού» έδωσε την Πέμπτη ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Συνομιλώντας με τον Γ. Καπουτζίδη σε συνέδριο της εφημερίδας «LiFo», με θέμα την «προώθηση της συμπερίληψης, της διαφορετικότητας και της ορατότητας στους εργασιακούς χώρους και στην κοινωνία», ξεχώρισε άλλη μια κατηγορία ατόμων που αντιμετωπίζει «προκαταλήψεις». Οπως είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης, αυτή είναι «οι ηλικιωμένοι συμπολίτες μας», που «κι εκεί υπάρχουν στερεότυπα». Να ποιο στερεότυπο εντοπίζει η κυβέρνηση: «Ο γέρος που δεν μπορεί να δουλέψει, βγήκε στη σύνταξη και τι θα κάνει από δω και μπρος;». Κάπως έτσι στην αντιδραστική «ατζέντα» της κυβέρνησης και της ΕΕ, η δουλειά μέχρι τον τάφο παρουσιάζεται ως μέτρο ...ισότητας και συμπερίληψης! «Γι' αυτό και αλλάξαμε τον νόμο και δώσαμε τη δυνατότητα σε συνταξιούχους να δουλεύουν», συμπλήρωσε ο Κυρ. Μητσοτάκης, αναφερόμενος στον πρόσφατο νόμο της κυβέρνησης, που «κουμπώνει» με τη διαρκή πίεση για αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. «Δικαίωμα», λοιπόν, το να δουλεύουν μέχρι να πεθάνουν οι 70άρηδες. Οπως το πάνε, θα βαφτίσουν «ηλικιακό ρατσισμό» και την απαγόρευση της παιδικής εργασίας, αποκαθιστώντας το «δικαίωμα» που είχε η αστική τάξη στις αρχές του περασμένου αιώνα να εκμεταλλεύεται τα παιδιά της εργατικής τάξης από τα γεννοφάσκια τους.

ΝΑΤΟικός δρόμος

Για άλλη μια φορά, υπουργοί και άλλα κυβερνητικά στελέχη διάβασαν σε συνέδριο στην Αλεξανδρούπολη λίστες με «αναπτυξιακά» έργα που ολοκληρώθηκαν ή βρίσκονται σε εξέλιξη στη Θράκη. Αναμάσημα του αφηγήματος με το οποίο θέλουν να πείσουν πως ο σημαντικός ρόλος που έχει αναλάβει η Αλεξανδρούπολη και ευρύτερα η περιοχή στα ενεργειακά και στρατιωτικά σχέδια της αστικής τάξης και των Ευρωατλαντικών συμμάχων της, μπορεί να φέρει ταυτόχρονα ευημερία για τον λαό και τους εργαζόμενους. Τα μεγάλα πλάνα για την Αλεξανδρούπολη και τη Θράκη δεν είναι καινούργια. Εχουν διατυπωθεί εδώ και χρόνια, ενώ σημαντικός αριθμός υποδομών έχουν κατασκευαστεί, όπως οι διάφοροι αγωγοί που τέμνουν την περιοχή, μονάδες παραγωγής Ενέργειας κ.ά. Τι αντίκτυπο όμως έχουν όλα τα μεγάλα αυτά έργα στη ζωή του λαού; Τα πρόσφατα στοιχεία του ΙΟΒΕ είναι αποκαλυπτικά: Η περιφέρεια της Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης καταγράφηκε το 2022 δεύτερη στη χώρα σε ό,τι αφορά τον κίνδυνο φτώχειας (26,1% του πληθυσμού). Ο λεγόμενος «δείκτης εισοδηματικής ανισότητας» είναι επίσης ο υψηλότερος από όλες τις ελληνικές περιφέρειες, ενώ αρνητικό ρεκόρ σημειώνεται και στο προσδόκιμο επιβίωσης ανά περιφέρεια, σε έτη, για το 2021. Ενδεικτική, τέλος, για το ποιανών τις ανάγκες υπηρετούν τα «μεγάλα έργα», είναι η περίπτωση του περιφερειακού της Αλεξανδρούπολης, που θα συνδέσει το λιμάνι με την Εγνατία, τον οποίο οι κάτοικοι αποκαλούν «ΝΑΤΟικό δρόμο»...

Πρόβλημα

Ευκαιρία να αποθεώσουν την ΕΕ βρήκαν ξανά οι σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις στη χώρα μας, με αφορμή την παραπομπή της κυβέρνησης στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, επειδή δεν ολοκλήρωσε τα σχέδια για τη διαχείριση των κινδύνων πλημμύρας, όπως προβλέπει η Οδηγία 2007/60/ΕΚ. Τι υπερασπίζονται όμως ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και οι άλλοι, έχοντας ψηφίσει μαζί με τη ΝΔ τη συγκεκριμένη Οδηγία; Διαβάζουμε από το κείμενό της: «Τα κράτη - μέλη θα πρέπει να βασίζουν τις αξιολογήσεις, τους χάρτες και τα σχέδια σε κατάλληλες βέλτιστες πρακτικές και βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες, που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας». Με την ίδια Οδηγία, προβλέπεται ότι «οι κίνδυνοι πλημμύρας σε ορισμένες περιοχές εντός της Κοινότητας μπορεί να θεωρηθεί ότι στερούνται σημασίας, παραδείγματος χάριν, σε ακατοίκητες ή αραιοκατοικημένες περιοχές ή σε περιοχές με περιορισμένους οικονομικούς πόρους». Δηλαδή, το επίπεδο της αντιπλημμυρικής προστασίας πάει πακέτο με τη σημασία που έχει μια περιοχή για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Υπάρχει ωστόσο κι ένας αδιαμφισβήτητος δείκτης για το πού οδηγεί η πολιτική της ΕΕ, όπως εκφράζεται και στη συγκεκριμένη Οδηγία. Κι αυτός δεν είναι άλλος από τις τεράστιες καταστροφές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας σε όλη την ΕΕ από τα πλημμυρικά φαινόμενα, με όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, επιβεβαιώνοντας ότι η πολιτική του κόστους - οφέλους, που βρίσκεται στον πυρήνα των ευρωπαϊκών Οδηγιών και κατευθύνσεων, είναι το πρόβλημα και όχι η λύση στην αντιπλημμυρική προστασία του λαού.

 

Ριζοσπάστης